เราควรศึกษา ไปตามธรรมชาติ

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 3:15 am

ลองนึกดูเกิดครับว่าในสมัยพุทธกาลนั้น พระพุทธเจ้าเรียนแบบไหน
เราต้องทำตัวเราให้เหมือนพระพุทธเจ้า

คือ
1. รู้ทฤษฏีพอเหมาะกับที่จะใช้ ....แล้วลงมือปฏิบัติ
2. ปฏิบัติติดอะไร งงอะไร สงสัยอะไร ... ก็กลับมาทฤษฏี
(พระพุทธเจ้ายังโชคร้ายกว่าเรา ตรงไม่รู้จะถามใคร
ไม่มีทฤษฏีให้กลับไปดู ทำไปทื่อๆอย่างนั้น อะไรไม่รู้ก้คิดเอาเอง)

3. กลับไปกลับมา ข้อ 1+2... วนเวียนจนได้คำตอบ

...................................

การศึกษาของเรา

คนคิดมาก ก็บอกว่า อ่านทฤษฏี อย่าศึกษาแค่เท่าที่ตาเห็น ต้องคิดไปลึกๆ ให้กว้างๆ ตีความภาษาไปต่างๆนาๆ
บางคนสนใจชนิด ละเอียดยิบ .... รู้หมดทุกเม็ด

คนคิดน้อย ก็บอกว่า มันมีให้อ่านแค่นี้ จะไปปรุงแต่งให้มันมากทำไม จะไปสร้างเนื้องอกขึ้นทำไม จะไปตีความทำไมให้มันวิจิตรพิศดารไปกว่าที่มี

บางคนชอบตัดต่อ ตัด-แปะ สิ่งที่มีนี่แหละ
ไม่ได้สร้างอะไรใหม่ ไม่ได้ลดทอนอะไรลง
แต่ตัดไปตัดมา แปะไปแปะมา ได้ความรู้เกิดใหม่ พิศดารออกไปอีก
แล้วก้คิดว่านี่คือรหัสลับ Davinchy Code ที่ถูกซ่อนไว้มานานแสนนาน

รู้ตัวไหมครับ ว่ากำลังฝืนธรรมชาติอยู่
หลวงปู่หลวงพ่อหลายองค์ พูดเป้นเสียงเดียวกันว่า
84000 พระธรรมขันธ์ ล้วนมาจากจิต ....

คุณเรียนย้อนศร อยู่หรือเปล่า
ผิดธรรมชาติอยู่หรือเปล่า

ธรรมชาติการเรียนรู้ของพระพุทธเจ้า ท่านเรียนรู้ด้วยหลักง่ายๆไม่กี่อย่างก่อน

เราต้องพยามศึกษาว่า ...
ก่อนตรัสรู้ .........ท่านรู้อะไรเป็นพื้นฐาน
ตอนตรัสรู้ .... ท่านทำอย่างไร ด้วยหลักอะไร
หลังตรัสรู้ .... ท่านถึงใช้เวลา 45 ปี แตกออกมาเป้น 84000 พระธรรมขันธ์

พระไตรปิฏกนี้ กว่าจะสังคายนาครั้งแรกก็นานมาก
มันถูกแปรรูปไปบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
อะไรหายไปบ้างก็ไม่รู้ อะไรงอกขึ้นมาบ้างหรือเปล่าก้ไม่รู้
การจะรุ้ว่าอะไรถูกอะไรผิด จึงไม่สำเร้จด้วยการคิด

คนที่ปฏิบัติแล้วเห็นจริง ย่อมเข้าใจพระไตรปิฏกอย่างพอดี
เช่น เวลาเขาผ่านฌานต่างๆ (ทะลุฌาน) มันเร็วจนไม่รู้ตัวหรอก
บางคนพวรวดพราดทีละ 6 ทีละ 8.....
กลับมาเปิดหนังสิอถึงรู้ว่า โอ... เขาอธิบายอาการชั่วแว๊บเดียวนั้น...ไว้ละเอียดถึงเพียงนี้
แต่พอสติกลับมาก้บอกตัวเอง .... เรารู้ว่าพระไตรปิฏกข้อนี้ถูกต้อง
ละเอียดก็ดี แต่ไม่ใช่เรื่องต้องถือ ไม่ใช่สาระต้องถือ

ส่วนคนฝืนธรรมชาติ
ก็จำเสียทุกเม็ด ....
เวลาพิจารณาฌานก็อดคิดไม่ได้ ว่าที่อ่านมา มันใช่ไหมหนอ ใชไหมหนอ

ตรงใช่ไหมหนอนี่แหละ คือตันหาอยากรู้ว่ามันตรงไหมกับพระไตรปิฏก

แทนที่จะทำหน้าที่คือกำหนดรู้ไตรลักษณ์ ... แล้วผ่านไป
กลับมาสาละวนกับรายละเอียดของฌาน หลงไป ไม่ไปไหน
ร้ายเข้าก็เกิดอุตริเห็นพระพุทธเจ้าขึ้นมา อ้าปากพงาบๆได้ด้วย

ท่านเห็นว่าอย่างไรกันบ้าง???

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 8:05 am

มีเหตุผลครับ เดี๋ยวว่างๆจะมาพิจารณาอีกรอบลึกๆนะครับ

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 9:41 am

ท่านคามินธรรมครับ

เห็นด้วยเกือบหมดครับ ติดนิดเดียวเองตรงที่ว่า

ร้ายเข้าก็เกิดอุตริเห็นพระพุทธเจ้าขึ้นมา อ้าปากพงาบๆได้ด้วย

ตรงนี้กระผมเองไม่กล้าฟันธงดอกครับว่าใครอุตริ เพราะกระผมเองก็เชื่อว่าเมื่อเราปฏิบัติจนบารมีเต็มเปี่ยมแล้วก็น่าจะได้เข้าไปอยู่ในข่ายฌานของพระพุทธเจ้า แล้วตอนนั้นล่ะครับที่เราจะได้ธรรมจากพระองค์เพื่อบรรลุพระอรหันต์.... ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 11:06 am

เห็นด้วยกับคุณ คามินธรรมครับ

หยุดโลกที ผมจะลงป้ายหน้า

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 11:40 am

ยอดเยี่ยมครับ เราควรศึกษาไปตามธรรมชาติดีกว่าครับ สาธุ

ไม่อ้างตำราจนเกินไป....

ไม่แต่งเติมจากเดิม....จนเลยธง....

ผมเห็นว่า ศึกษาตำราพอรู้แนว แล้วหาครูบาอาจารย์ช่วยสอนสั่ง
แล้วเน้นปฏิบัติ ,,,, จนรู้แจ้งเห็นจริงด้วยตนเอง

แต่การหาครูอาจารย์สมัยนี้....ค่อนข้างยาก คงแล้วแต่วาสนาละ....ครับ ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2008, 5:36 pm

เห็นด้วยนะค เพียงแต่แว๊บ ๆ เนี้ยที่ยากที่สุด มันอยู่ตรงไหน ต้องใช้เวลาเท่าไร จึงจะเห็นสายตรงกลาง

ตอบเมื่อ: 05 ส.ค. 2008, 7:09 pm

แหม คุณคามินธรรมเขียนได้ดีครับ อ่านกี่รอบๆก็ยังเห็นด้วยครับ

ตอบเมื่อ: 13 ส.ค. 2008, 8:44 pm

เมธี พิมพ์ว่า:

มีเหตุผลครับ เดี๋ยวว่างๆจะมาพิจารณาอีกรอบลึกๆนะครับ

ขอรอบเดียว(อ่าน) นะท่าน มึนหัว ง่ะ ซึ้ง

อนุโมทนาสาธุ แถม ธรรมะสวัสดี ด้วยจ้า สู้ สู้