หาที่พึ่งครับ

ตอบเมื่อ: 19 ก.ค.2008, 10:52 pm

สวัสดีครับ ตอนนี้รู้สึกชีวิตหดหู่ มองไปทางไหนก็ไม่มีคนให้คุย ให้ปรึกษา คนรักก็เพิ่งเลิกกันไป หดหู่ใจเหลือเกิน เพื่อนซักคนก็ยังไม่มีเลย ไปไหนมาไหนตัวคนเดียวตลอด บอกไม่ถูกครับความรู้สึกนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทำไงให้ผมมีแต่คนรักใคร่ ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนรักคนชอบ ผมไปบุญบ่อยเหมือนกัน ให้แม่ที่เสียไปปีที่แล้ว หวังว่าน่าจะช่วยให้ผมลดความหดหู่ในจิตใจลงไปได้บ้าง ใครเคยประสบปัญหาแบบผมช่วยชี้แนะหน่อยครับ แล้วถ้าผมจะไปปฏิบัติธรรม มีไหนบ้างครับ ผมอยู่ภูเก็ต ผมคงไปคนเดียวเพราะไม่มีใครเลยในชีวิตผม ขอบคุณครับ หวังว่าชีวิตข้างหน้าผมคงสดใสซักวัน รอวันที่พระอาทิตย์จะขึ้นในใจผมครับ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2008, 1:29 am

น้องครับ
น้องต้องการคนรับฟังน่ะคับ
คนที่พร้อมจะฟังอย่างจริงใจและให้กำลังใจน้อง

กรณี ไม่มีใครเลย
ลองติดต่อเบื้องต้น ที่ 1667 สายด่วนกรมสุขภาพจิต
เดี๋ยวเขาจะแนะนำว่าอยู่ภูเก็ตต้องติดต่อตรงไหน ยังไง

เขามีมืออาชีพในการรับฟัง และพร้อมจะช่วยน้องแก้ไขปัญหา
พี่ไม่ได้หมายความว่าน้องบ้านะคับ อย่าคิดไปอย่างนั้น
ตัวคนเรามันเป็นเนื้อหนังมังสา กลัวร้อนกลัวหนาว
ไม่ใช่สร้างจากพระอิฐพระปูน ย่อมเดี้ยงกันได้
ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ

ปัญหาอาจจะไม่ใช่แค่ที่เรามองเห็น อาจสาเหตุมีได้หลายอย่าง
แม้กระทั่งสารเคมีในร่างการผิดปรกติ เป็นต้น

การโพสถามตามเว็บเพื่อแก้ไขปัญหาของน้องนั้น
มันไม่ช่วยอะไรได้มาก หนำซ้ำอาจจะยิ่งกลัดกลุ้ม

พึ่งมืออาชีพดีกว่านะครับ
สู้ๆ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2008, 4:15 am

ผมเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้มาเหมือนกันครับ

ความจริงน่าจะดีใจซะดีกว่า ลองมานั่งทบทวนดูว่า ชีวิตอิสระแล้ว

ไม่มีบ่วงติดอยู่ที่ใจแล้ว (อันนี้คิดแบบผมน่ะครับ)

ลองสวดมนต์ ดูซิครับ สวดให้มากเข้าไว้ ผมเคยคิดฆ่าตัวตาย

แต่อาศัยสวดคาถาชินบัญชร เลยรอดมาได้ เพราะมีสติมากขึ้นครับ

ลองดูแล้วกันครับ

โชคดีนะพี่ สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2008, 7:23 am

RARM พิมพ์ว่า:

ผมเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้มาเหมือนกันครับ

ความจริงน่าจะดีใจซะดีกว่า ลองมานั่งทบทวนดูว่า ชีวิตอิสระแล้ว

ไม่มีบ่วงติดอยู่ที่ใจแล้ว (อันนี้คิดแบบผมน่ะครับ)

ลองสวดมนต์ ดูซิครับ สวดให้มากเข้าไว้ ผมเคยคิดฆ่าตัวตาย

แต่อาศัยสวดคาถาชินบัญชร เลยรอดมาได้ เพราะมีสติมากขึ้นครับ

ลองดูแล้วกันครับ

โชคดีนะพี่ สู้ สู้

(ผมคิดว่านะ) น้องน่าจะยังไม่พร้อม สำหรับแก้ด้วยความคิดน่ะคับพี่ราม
สภาวะนี้ พูดอะไรก็จะเกิดวิญญานเฉยๆ เกิดสัญญานิดหน่อย

เพราะจิตภายในนั้นอัดอั้นปั่นป่วนกำลังหาทางระบายออก
เหมือนหนองบวม ... ต้องบ่งหนองออกก่อน ทุเลาก่อน
เมื่อเกิดสมถะขึ้นได้ ไม่ทุรนทุราย แล้วค่อยรักษาจริงๆ
สภาวะนี้ ถ้าหนองไม่แตก ต้องมีอย่างอื่นแตก (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2008, 2:28 pm

ลองไปปฏิบัติธรรมดูก็ดีนะ เลือกที่อยู่ใกล้ๆ บ้านก็ได้ หรือถ้าอยากเปลี่ยนบรรยากาศก็เลือกไปที่ๆ ยังไม่เคยไปมาก่อน ลองเลือกดูที่บรรยากาศดีๆ ใน Web ของธรรมจักรเองก็มีสถานที่แนะนำ ลองเข้าไปเลือกดูนะคะ อาจจะไม่ต้องถึงขั้นรู้ซึ้งถึงพระธรรม แต่การปฏบัติธรรมจะช่วยให้จิตใจสงบ มองเห็นตัวเอง มองเห็นปัญหา และสาเหตุของมัน อาจช่วยคลายทุกข์ในใจลงได้ และพระท่านเองก็ยินดีที่จะรับฟังปัญหาของเราอยู่แล้ว สามารถคุยกับท่านได้ค่ะ เราเองก็เพิ่งไปปฏิบัติธรรมที่สวนเวฬุวันมา จากที่ฟุ้งซ่าน เคร่งเครียด ก็ดีขึ้นเยอะ ลองดูนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ยิ้มแก้มปริ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2008, 4:08 pm

ขอบคุณครับ ขอให้บุญกุศลที่ได้ทำจงบรรเกิดแก่ท่านผู้ตอบ
ให้มีความสุขความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปครับ เดี๋ยวผมจะลองโทรไปนะครับ

ตอบเมื่อ: 25 ก.ค.2008, 5:19 pm

มาเป็นกำลังใจให้น้อง TREX อีกคนค่ะ

...ท้อได้ แต่อย่าถอย...

บุญที่น้อง TREX ได้สั่งสมแล้วจะคอยส่งผลให้ประสบความสุขในทุกสถาน
เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้ หากไม่สร้างบารมีแล้ว ก็เท่ากับว่าเสียเวลาไปฟรีๆ
และเราไม่รู้เลยว่าอายุของความเป็นมนุษย์จะสิ้นสุดในวันใด
เพราะฉะนั้น การดำรงตนด้วยความไม่ประมาทในชีวิตจึงเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง..

ขันติ >> เมตตา >> เสียสละ >> ให้อภัย >> ปล่อยวาง

ตอบเมื่อ: 27 ก.ค.2008, 2:33 pm

น้องครับ ไปเวปนี้เลย http://larndham.net/index.php?showforum=3

มีกัลยาณมิตรเพียบ มีความรู้ทางธรรมที่ถูกต้อง มีคำแนะนำที่ดีมากๆ
ยังไม่ควรโทรไปไหนนะครับ คนเราเกิดมาคนเดียวครับ
ผมเองไม่มีเพื่อนเพราะมีแล้วมีแต่พากันสร้างทางไปนรก หรือเดรัจฉาน
ที่จะพากันสนทนาธรรม ทำสมาธิหาไม่ได้เลย ผมจึงปลีกวิเวก แสนสบายไร้ปัญหาครับ ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 29 ก.ค.2008, 6:31 pm

แนะนำให้ตักบาตร ทำสังฆทานครับ ข้อแรกจะทำให้จิตใจเราดีขึ้น ข้อสองผลบุยจะเปลี่ยนวิถีชีวิตของเราเอง คุณเป็นอะไรยังบอกไม่ได้ อาจจะเป็นโรคซึมเศร้า มองโลกนี้มันหดหู่ไปหมด ทุกคนยอ่มต้องมีช่วงเวลาจิตตกกันบ้าง เอาใจช่วย แวะเข้ามาคุยเรือยครับ ไม่มีเพื่อนในชีวิตจริง มีเพื่อนทางเนต เกมออนไลน์ก็ได้ สู้ๆ

ตอบเมื่อ: 29 ก.ค.2008, 7:43 pm

ผมเองทุกวันนี้ยังอยู่คนเดียวครับ เลิกกับแฟนมันเป็นทุกข์ครับเพราะคุณไม่ได้รักเขาจริงครับ ผมอ่านกลอนของท่าน Buddha ที่โพสไว้เกี่ยวกับความรักครับ ลองอ่านดูนะครับ หากรักคุณไม่เป็นแบบนี้ก็อย่าเสียใจเลยครับที่เสียไป

--------------------------------------------------------------------------------
ความรัก คือสิ่งใด ในใจนี้
แล้วจะมี ผู้ใด ใจรู้แจ้ง
อันความรัก เกิดจาก จิตพลิกแพลง
แล้วปรุงแต่ง สภาพ เป็นอารมณ์

ความรู้สึก นึกคิด สร้างความรัก
เพราะประจักษ์ ใกล้ชิด สนิทสนม
เกิดความคิด ความรู้สึก ความชื่นชม
เกิดสุขสม ยามมีรัก ฟูมฟักจินต์

แต่สภาพ แห่งจิตใจ และความคิด
ไม่ขอปิด เปิดเผย ไปทั่วถิ่น
อันความรัก แท้จริง คือพรหมินทร์
เมตตายิน ยลเห็น เป็นข้อนำ

เพราะความอยาก ให้ได้ดี มีความสุข
กรุณา อยากพ้นทุกข์ นะคมขำ
เพราะความอยาก ตามครรลอง เป็นตัวนำ
จึงเกิดคำ ว่าความรัก จักรู้เอา
มุทิตา เกิดตามติด ให้คิดเถิด
เมื่อใจเกิด มีความรัก หายเศร้าเหงา
เห็นคู่รัก ได้สิ่งใด จิตใจเรา
ก็ดีใจ ไปกับเขา สุขอุรา

ถึงข้อสี่ ที่เรามี อุเบกขา
แม้กานดา ทำผิด ก็คิดเฉย
ได้แต่มอง ดูแม่ ยอดทรามเชย
เพราะใจเอ๋ย มีพรหม ธรรมวิหาร

ถึงที่สุด สรุปให้ ได้รู้เห็น
ความรักเป็น ศัพท์ภาษา มาเรียกขาน
สภาพจิต สภาพใจ ในทุกกาล
เมื่อประสาน พรหมวิหาร สี่คุณธรรม

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 8:09 am

หากจิตเรามีกรรมฐาน มีการงานเป็นที่เกาะเกี่ยว
ถึงจะเหงา ถึงจะหดหู่ อารมณ์พวกนี้ก็อยู่ได้ไม่นานค่ะ

สาธุ

ตามลมหายใจเข้า-ออก
หายใจเข้า ช้าๆ ลึกๆ
หายใจออก ช้าๆ ยาวๆ

ตามลมหายใจเข้า-ออก
ทำให้บ่อยๆ ทำให้ต่อเนื่อง ทำให้เป็นอุปนิสัย
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ยังค้างใจ ยังติดที่ความคิดของเราอยู่
จะค่อยๆ คลายตัว จิตใจจะค่อยๆ พบกับความสงบเย็นค่ะ

ทุกข์เพราะเหงาและว้าเหว่ (พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก)
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=557

ทุกข์เพราะคนรักหนีจากไป (พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก)
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=556

รวมบทความธรรมะ
http://www.dhammajak.net/dhamma/6.html

เอาลมหายใจเข้า-ออก เป็นกัลยาณมิตร
เอาสติ เป็นกัลยาณมิตร
เอาธรรมะ เป็นกัลยาณมิตร
เอาหน้าที่ เป็นกัลยาณมิตร ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 9:18 am

เป็นกำลังใจให้คุณพี่ครับ สู้ สู้

สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 11:44 am

คุณ"Trex"ครับ

ในโลกนี้ ไม่มีสิ่งใดทุกข์เลย ถ้าจิตของเราไม่คิดปรุงแต่งกับสิ่งที่เข้ามาในชีวิต ตอนที่คุณรู้สึกชีวิตหดหู่

พึงรู้ว่าคนโลกโลกที่หดหู่มากกว่าคุณมีมากมายมหาศาล ตอนที่คุณไม่มีคนให้คุย ให้ปรึกษา ไม่มีคนรัก
พึงรู้ว่าคนโลกโลกที่ไม่มีคนรัก ไม่มีคนคุย หดหู่ใจมากกว่าคุณ มีมากมายมหาศาล

เสียอะไรก็เสียไปเถิด อย่าเสียกำลังใจของตัวเอง เว่ยหลางกล่าวว่า

" คนโง่พยายามหลีกหนีประสพการณ์ที่ตนเองไม่ชอบ ไม่ถูกใจ แต่ไม่ยอมหลีกหนีความคิดปรุงแต่ง
คนฉลาดจะพยายามหลีกหนีความคิดปรุงแต่ง แต่จะไม่หลีกหนีประสพการณ์ใดๆ ไม่ว่าตนเองจะชอบ
หรือไม่ชอบ"

เมื่อคุณทุกข์ ลองมองไปที่คนที่ทุกข์กว่าคุณ แล้วคุณจะพบว่า ความทุกข์ของคุณจิ๊บจ๊อยเหลือเกินลองดูเด็กจรจัด เด็กถูกทิ้ง และคนที่อยู่ในสถานสงเคราะห์ซิครับ แล้วคุณจะรู้ความจริง และมองโลก
แตกต่างออกไปจากปัจจุบัน

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 11:59 am

คุณ"Trex"ครับ

ความทุกข์อยู่ที่ใจของเราคิดไปเอง

เมื่อวานผมไปศาลล้มละลาย โจทย์ฟ้องยึดทรัพย์ผม ผมควรมีทุกข์ใช่หรือไม่ แต่ผมไม่ทุกข์เลย
อะไรจะเกิด ก็ต้องให้มันเกิด มันเป็นผลของกรรมเก่าของเรา ผมทำกรรมฐาน เห็นเจ้ากรรมนายเวร
ของตนเองด้วย ผมนี้เลวจริงๆ ชาติก่อนไปใช้เล่ห์ยึดทรัพย์ ยึดบ้าน ยึดแม้แต่ลูกสาวของเขามาเป็น
นางบำเรอ ชาตินี้จึงต้องรับกรรมแบบนี้ ผมก็แผ่เมตตา และอุทิศกุศลจากกรรมฐานของผม
ให้เจ้ากรรมนายเวรร่วมเดือน ถ้าเขาไม่ให้อภัยและไม่อโหสิกรรมให้ผม ก็ไม่เป็นไร เราก็ทำดีที่สุด
ของเราแล้ว เพราะเราย้อนเวลากับไปแก้ไขสิ่งที่เราทำในอดีตชาติไม่ได้

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 12:10 pm

ไม่ต้องทำอะไรเลย คอยเตือนตัวเองว่า จะหดหู่กับชีวิตอยู่ทำไม
สุนัขมันก็ตัวคนเดียว ใครไปรักไปห่วงมัน มันก็ยังไม่เห็นท้อเลย
สัตว์โลกทุกตัว ก็ไม่มีใคร

เราต้องลุกขึ้นมาแล้วก็ บอกตัวเองว่า อย่ามัวเสียเวลาอยู่อย่างนี้ ทำหน้าที่ของเราคือ รับผิดชอบต่อตัวเราก่อน ด้วยการหางานหาการทำ และตั้งใจทำ สัตว์ทุกผู้ทุกนาม ไม่มีไม่ตาย ต้องตายหมด แม้แต่ตัวเราก็ต้องตาย แต่ก่อนตายเราต้องทำความดี ต้องทำหน้าที่ เป็นฟันเพืองตัวหนึ่งให้กับโลกใบนี้อย่างดีที่สุด

จำเอาไว้นะ ไม่มีใครไม่ตาย เราต้องเรียนรู้และยอมรับคำนี้

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 12:47 pm

คุณขันธ์ครับ

คุณพูดได้ถูกใจผมมาก ผมขอคารวะๆๆๆๆๆ

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 1:58 pm

คุณ พลศักดิ์ ครับ

คุณนี่สุดยอดจริง ๆ ผมขอคารวะ ๆๆๆๆๆๆๆ

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 5:32 pm

คุณ guest คุณนี่ เยี่ยมจริงๆ ผมขอคารวะๆๆๆๆๆ

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 6:17 pm

ทุกสิ่งทุกอย่าง มีเกิดขึ้นตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ความสุขเกิดขึ้น ความสุขตั้งอยู่ แล้วความสุขความก็ดับไป เช่นเดียวกัน ความทุกข์เกิดขึ้น ความทุกข์ตั้งอยู่แล้วความทุกข์ก้จะดับไป ไม่มีอะไรที่จะอยู่กับเรายืดยาว ถ้าเราไม่ยึดมันไว้ แล้วเราจะยึดทุกข์ไว้ทำไมเล่า สุข ก้ให้รู้ว่าสุข ทุกข์ก็ให้รู้ว่าทุกข์ หดหู่ก็ให้รูว่าหดหู่ เฝ้าดูมัน ทุกอย่างอยู่ที่ใจนะ อยากจะบอกว่าหาโอกาสไปเจริญวิปัสนากรรมฐาน แล้วน้องจะรู้ว่าความจริงแล้วคนเราเกิดมาเพื่ออะไร และจะปล่อยวางอย่างไร และที่สำคัญหนทางพ้นทุกข์ตามรอยพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เป็นอย่างไร เป็นกำลังใจให้นะคะ

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 7:56 pm

คุณ ขันธ์ ครับ

นักปฏิบัตินี่ไม่ทิ้งลวดลายเลยนะครับ ผมขอคารวะ ๆๆๆๆๆๆ