ทำไมความรักต้องคู่กับความทุกข์เสมอ จะจัดการยังไงดี?

ตอบเมื่อ: 03 ก.ค.2008, 10:05 am

เมื่ออยู่ด้วยกันก็มีความสุขแสนสุข แต่พอวันไหนไม่ได้เจอก็เกิดทุกข์

เป็นกังวลว่าเค้าจะไปไหน คุยกับคนอื่นรึเปล่า เฝ้าคอยคิดว่าเค้าเคยมาแล้วทำไมวันนี้ไม่มา

ตัวเองก็ทราบนะค่ะว่ามันเกิดจากเรายึดมั่นถือมัน เมื่อเค้าไม่ทำตามดั่งใจเรา เราก็เป็นทุกข์ ควรที่จะอยู่กับปัจจุบัน

แต่ไม่สามารถนำวิธีคิดเหล่านี้มาใช้กับตัวเองได้เลย เราก็ยังทุกข์อยู่เมื่อเค้าไม่เป็นดั่งใจเรา

ขอความกรุณาทุกท่านช่วยแนะนำด้วยค่ะ

ตอบเมื่อ: 03 ก.ค.2008, 6:14 pm

ความผูกพัน (บทความ)
โดย รศ.พญ.จิรพรรณ มัธยมจันทร์

***************

ความผูกพัน หมายถึง การเกาะเกี่ยวกันทางใจด้วยความรักหรือความโกรธเกลียด หรือความหลง ทำให้ปล่อยวางหรือลืมเรืองนั้นเสียไม่ได้ สิ่งนั้นก็จะเกาะติดอยู่ในใจติดตามตัวไปทุกแห่งทุกหน ทำให้หาความผาสุก ความเป็นอิสระไม่ได้ เหมือนขาที่ถูกคล้องไว้ด้วยโซ่ตรวน ย่อมจะหนักและเดินลำบาก การมีความผูกพันกับสิ่งใด คนใด เรื่องใด ก็ไม่ต่างกับการมีโซ่ตรวนล่ามขาอยู่ฉะนั้น การผูกพันกันด้วยความรัก ใช่ว่าจะทำให้เกิดความสุขเสมอไป เมือมีความรักก็ย่อมมีความห่วงใยเป็นธรรมดา อยากให้คนที่ตนรักเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ หรือไม่เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ความอยากของคนเราใช่ว่าจะได้ดังที่อยากเสมอไปก็หาไม่ บางครั้งก็ไม่สมอยาก พระพุทธองค์จึงได้ทรงตรัสสอนว่า "ยัมปิจฉัง นะ ละภะติ ตัมปิ ทุกขัง แปลว่า ปรารถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นทุกข์" ผูกพันด้วยความโกรธ ความเกลียด โดยไม่ละ ไม่วาง ยังผูกใจเจ็บแค้นกันอยู่ตลอดเวลา ก็เหมือน เอาโซ่ตรวนล่ามกันไว้เช่นกัน การที่จะอธิษฐานจิตว่า "เกิดชาติใดขออย่าให้ได้พบได้เจอคนอย่างนี้อีกเลย" ก็คงเป็นเรื่องยาก เพราะใจเราผูกพันกับเขาด้วยความโกรธ ความเกลียด ความชิงชังอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยแกะโซ่ตรวนที่ล่ามติดกับเขาไว้ แล้วจะพ้นจากคนที่เราไม่ชอบได้อย่างไร ตราบใดที่ยังไม่แกะโซ่ตรวนออกก็ต้องตามผจญกรรมกันไปทุกภพทุกชาติ ไม่ว่าจะอธิษฐานอย่างไร ถ้าไม่ชอบใคร ไม่อยากเจอใคร ต้องทำใจไม่ให้นึกถึงคนนั้น เรื่องเกี่ยวกับคนนั้น หรือถ้านึกถึงก็ให้น้อยที่สุด ยิ่งอโหสิกรรมหรือให้อภัยกันเสีย ก็จะมีโอกาสหนีพ้นจากกัน เปรียบเหมือนแกะโซ่ตรวนออกแล้ว ก็ย่อมเป็นอิสระ ไม่ต้องไปเผชิญเวรเผชิญกรรมกันอีกทุกภพทุกชาติ ยิ่งทำดี มีเมตตากรุณากับผู้ที่เราไม่ชอบ ผลแห่กรรมดีที่เรากระทำยิ่งสูงกว่าคนที่เราไม่ชอบเท่าใด ภพ ภูมิก็จะต่างกันเท่านั้น ยิ่งเกลียด ยิ่งไม่อยากเห็นหน้ากัน ก็อย่าฝังใจอยู่ทุกวี่วัน ยิ่งจะดึงเขาเข้ามาหาเรามากขึ้นเท่านั้น จึงต้องตามผจญกันไปทุกชาติ อยากให้พ้นจากใคร ก็จงให้อภัยทาน จะได้หมดเวรหมดกรรมกัน

การผูกพันด้วยความหลง เป็นเรื่องหนักกว่าเพื่อน เพราะผู้ที่มีความหลงก็คือ เห็นสิ่งที่ผิดเป็นถูก เห็นสิ่งที่ไม่งามเป็นสิ่งที่งาม ฯลฯ ที่โบราณเรียกว่า "เห็นกงจักรเป็นดอกบัว" คือเห็นสิ่งที่เป็นอันตราย (กงจักรเป็นอาวุธที่อันตราย) ว่าเป็นของที่น่ารัก น่าบูชา แม้ใครจะบอก ใครจะเตือน ก็ไม่สามารถจะเอาชนะความงมงายหรือความหลงได้ ผู้ที่มีความผูกพันด้วยความหลง จึงจัดเป็นผู้ที่น่าสงสารที่สุด จะอยู่ในสภาพที่เรียกว่า "มดไต่ขอบกระด้ง" หาทางออกไม่ได้ ก็วนเวียนอยู่อย่างนั้นไม่รู้จบ

ชีวิตที่มีความผูกพันกับสิ่งใดมากเกินไป ไม่เคยให้ความสุขแก่ผู้ใดเลย รักมากก็ห่วงมาก กลุ้มมาก เกลียดมากก็ร้อนใจมาก จะเห็นว่าล้วนเป็นบ่อเกิดแหงทุกข์ทั้งสิ้น

การเดินสายกลาง อย่าไปผูกพันยึดติดกับสิ่งใด และรู้จักปล่อยวาง จะเป็นหนทางดับทุกข์ได้ ยกตัวอย่างง่าย ๆ ถ้าเราเลี้ยงสุนัข เรารักเขามาก ผูกพันกับเขาเหลือเกิน แต่อายุขัยของสุนัขน้อยกว่าคนมาก จึงมักตายก่อน เจ้าของผู้มีความผูกพันกับสุนัขตัวนั้น ก็จะเศร้าสร้อยไปพักหนึ่งทีเดียว ความรักความปรานีเราจะให้แก่ใครก็ได้ และเป็นสิ่งที่ควรให้ แต่การผูกพัน การยึดติดนั้นเป็นเรื่องอันตราย เป็นเหตุแห่งทุกข์ ไม่อยากมีทุกข์ ก็อย่ายึดติด หรือผูกพันกับสิ่งหนึ่งสิ่งใด รู้จักปล่อยวาง รู้จักหาอิสรภาพให้แก่ตนเอง จะเป็นสุขในที่สุด...

.....
เศร้า

http://www.dhammajak.net/dhamma/66.html

ตอบเมื่อ: 03 ก.ค.2008, 11:09 pm

เหมือนกันเลยค่ะ ที่บอกว่าแต่พอวันไหนไม่ได้เจอก็เกิดทุกข์

เป็นกังวลว่าเค้าจะไปไหน คุยกับคนอื่นรึเปล่า เฝ้าคอยคิดว่าเค้าเคยมาแล้วทำไมวันนี้ไม่มา เคยโทรแล้วใยไม่โทร

ตัวเองก็ทราบนะค่ะว่ามันเกิดจากเรายึดมั่นถือมัน เมื่อเค้าไม่ทำตามดั่งใจเรา เราก็เป็นทุกข์ ควรที่จะอยู่กับปัจจุบัน

แต่ไม่สามารถนำวิธีคิดเหล่านี้มาใช้กับตัวเองได้เลย เราก็ยังทุกข์อยู่เมื่อเค้าไม่เป็นดั่งใจเรา
และยังรุ้สึก ว่าเขามีคนใหม่ค่ะ แล้วเมื่อวาน ก็ทะเลาะกันค่ะ จนถึงเวลานี้ เขายังไม่โทรมาเลยค่ะ ตัวเองก้ไม่ได้โทร อยากจะบอกว่า ตอนนี้ทุกข์ ค่ะ ทุกข์มาก ตอนนี้คิดได้อย่างเดียวค่ะว่า เราดีกับเขาขนาดนี้ แต่ถ้าเขามีคนใหม่ บิ๋มก็ไม่รุ้จะทำใจได้หรือป่าว แต่ที่แน่ๆตอนนี้บิ่มอยากโทรมาก แต่ก็ไม่โทรค่ะ เพราะโทรไป ก็ไม่รู้ว่าเขาอยากคุยด้วยหรือป่าว บอกตรงๆนะค่ะ ตอนนี้อยาก ร้องไห้ ค่ะ

ตอบเมื่อ: 04 ก.ค.2008, 1:11 pm

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำค่ะ

ตอบเมื่อ: 04 ก.ค.2008, 2:06 pm

อยากให้ไปอ่านหนังสือทีคุณแอม เสาวลักษณ์ และแม่ชีศันศนีย์ เขียนมุมมองของความรัก ไว้ในหนังสือเรื่อง ความรัก ความทุกข์ ความสุข และความตาย ซึ่งคุณแอมให้มุมมองเกี่ยวกับความรักไว้ดีมากๆๆ เมื่อคิดที่จะมีรัก ต้องทำใจให้พร้อมที่รับ ทั้งความสุขและความทุกข์ เราจะเลือกเอาเฉพาะสุขอย่างเดียวไม่ได้ เมื่อมันต้องมาด้วยกัน เหมือนเหรียญที่ต้องมีสองด้านเสมอ และขอเสริมอีกอย่างนะค่ะ ขอให้ปล่อยวาง อย่ายึดมั่น ถือมั่น เพราะมันจะทำให้เราทุกข์ ในเมื่อเรารักใคร ก็ปราถนาให้คนที่เรารักมีความสุข เมื่อเขาสุขเราก็พลอยยินดีกับเขา เว้นช่องว่างให้พอดีนะค่ะ จะได้ไม่มีใครต้องอึดอัด เพราะความรัก ซึ้ง