จิตฟุ้งซ่านเวลานั่งสมาธิ

ตอบเมื่อ: 17 เม.ย.2008, 5:33 pm

สวัสดีครับทุกท่าน ข้าพเจ้ามีปัญหาในการทำสมาธิเป็นอันมาก

คือ เมื่อเข้าสมาธิแล้วจิตใจจะหาเรื่องทำตลอดเวลา มักจะมีเสียงเพลงที่เคยได้ยินเข้ามาในหัว หรือคิดมากคิดเป็นเรื่องที่ฟุ้งซ่านพยายามข่มจนเครียดตอนนั่งสมาธิ

จึงใคร่จะขอคำแนะนำจากท่านผู้มีกรุณาด้วยครับ

ขอผลบุญอานิสงส์ทั้งหลาย จงประสบแก่ทุกท่านทุกคน สาธุ

ตอบเมื่อ: 17 เม.ย.2008, 6:11 pm

ก็หาอะไรให้จิตได้เกาะเกี่ยวไว้ก่อน
ถ้าจิตว่างๆ ไม่มีสิ่งเกาะ ก็จะโดนอารมณ์เหล่านั้นดึงไปได้

ครูบาอาจารย์ท่านแนะให้ภาวนาพุท-โธ หรือสัมมาอรหัง เป็นต้น
เพราะเมื่อจิตได้เกาะคำบริกรรมนั้น จิตก็จะไม่ออกไปรับอารมณ์อื่นๆ
เมื่อจิตไม่สับส่าย จิตก็จะเป็นสมาธิ

หรือจะนึกภาพพระพุทธรูป ก็ได้

ก็ดูนะครับ

สาธุ

ตอบเมื่อ: 18 เม.ย.2008, 10:18 pm

อีกอย่างหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ การดูแบบ พอง ยุบ

พอง ยุบ คือ การดูลมหายใจเข้าออก โดยการเฝ้าดูที่ท้องครับ

ถ้าหายใจออก ก็ให้ภาวนาว่า ยุบหนอ
หายใจเข้า ก็ให้ภาวนาว่า พองหนอ

ดูไปเรื่อยๆ ไม่ต้องเครียด ไม่ต้องคาดหวังว่าจะสงบ
เพราะตามปกติแล้วถ้าพึ่งเริ่มทำจะฟุ้งซ่าน ในสิ่งที่ได้เคยรู้เคยเห็น
สิ่งต่างๆ เหล่านั้นจะตามมารบกวน (ตอนแรกเท่านั้น)

ถ้ามีสิ่งเหล่านี้เข้ามารบกวนก็ให้เห็นว่าเป็นสิ่งปกติ ไม่แปลกอะไร
เพราะว่าสิ่งเหล่านี้ก็เป็นแค่สัญญาขันธ์ (ความจำได้หมายรู้) เท่านั้น
สิ่งใดถูกรู้ สิ่งนั้นย่อมแสดงความไม่เที่ยงออกมา คือมีการดับไปเป็นธรรมดา

ในตอนแรกที่ปฏิบัติ ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก
เอาแค่ตามดูพอง ยุบ เฉยๆ
ตามดูเรื่อยๆ ถ้าเผลอไปคิดเรื่องอื่น เมื่อรู้ว่าคิดก็ให้กำหนด คิดหนอ ๆๆ ประมาณ ๕ ครั้ง
หลังจากนั้นก็กำหนด รู้หนอ ๕ ครั้ง แล้วก็กลับมาดูที่พองหนอ ยุบหนอ ตามเดิม
ถ้าเผลอคิดเรื่องอื่นอีกก็ให้กำหนดใหม่ เรื่อยๆ
ในตอนแรกไม่ต้องคาดหวังว่าจะสงบนะครับ
เอาแค่เรามีสติ รู้ เห็น พอง ยุบ เท่านั้น

ถ้าตอนนั่งเกิดเวทนา (ปวด เจ็บ เหน็บ ชา หรือ อื่นๆ) ก็ให้กำหนด
ถ้าปวด ก็กำหนดว่า ปวดหนอ โดยเอาจิตไปจับที่บริเวณปวดนะครับ
ให้กำหนดปวดหนอๆๆไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหายปวด แล้วค่อยกลับมาที่พอง ยุบ ใหม่
เวทนาอื่นๆ ก็กำหนดตามนั้น ปวดหนอ เจ็บหนอ เมื่อยหนอ

การกำหนดเวทนาในตอนแรกจะไม่หายนะครับ
มีแต่จะปวดมากขึ้นๆๆ แต่ก็ต้องทนนะครับ
ทนจนเวทนาหายไป

ช่วงแรกของการปฏิบัติ ประมาณอาทิตย์แรกจะยังไม่ได้อะไร
มีแต่ ฟุ้งซ่าน ความคิด เวทนา ปวด เจ็บ เมื่อย
ไม่ต้องกลัวให้กำหนดธรรมต่างๆที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ
ทำไปเรื่อยๆ แล้วจิตจะชิน และก็ลดการส่งจิตออกนอกเอง

ให้พิจารณาดูธรรมที่เกิดขึ้นโดยความเป็นปัจจุบันเท่านั้น
ไม่ต้องกังวลถึงอดีต หรืออนาคต เพราะสองอย่างนั้น เกิดขึ้นมาแล้ว และยังไม่เกิด
ไม่ต้องคิดถึงเพราะทำอะไรไม่ได้
สิ่งที่ทำได้ก็คือ การพิจารณาธรรมที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้านี้เท่านั้น
มีสติดูธรรมที่เกิดขึ้นเท่านั้น

อย่าลืมว่าถ้ารู้ว่าคิดให้กลับมาที่พอง ยุบ เพื่อป้องกันการส่งจิตออกนอก
อันจะทำให้ฟุ้งซ่านมากขึ้น

ไม่ต้องคิดน้อยใจถ้ายิ่งนั่งยิ่งคิด ยิ่งเผลอ
ยิ่งเห็นความเผลอ ยิ่งเห็นความคิด ยิ่งเห็นความฟุ้งซ่าน
ยิ่งเห็นความขี้เกียจ ยิ่งเห็นธรรมต่างมากๆเท่าไหร่ยิ่งดี
ดีกว่าเผลอ คิด ฟุ้งซ่าน แล้วไม่เห็น นั่นแสดงว่าไม่มีสติ จึงไม่เห็น
ถ้าคิดแล้วเห็นแสดงว่าเรามีสติ

ทำไปเรื่อยๆ ถ้าสงสัยไร เมลล์มาที่
mrrkka@hotmail.com
ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงก็จะตอบครับ

ตอบเมื่อ: 20 เม.ย.2008, 2:38 pm

ขอขอบพระคุณทุกๆท่านที่มาให้ความรู้แนะนำผู้มีความรู้น้อยเช่นข้าพเจ้า
มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

ข้าพเจ้าจะนำไปปฏิบัติอย่างแน่นอน

เจริญธรรม สาธุ

ตอบเมื่อ: 22 เม.ย.2008, 2:48 pm

เรียนท่าน มรรคา

ข้าพเจ้าได้ทำตามท่านบอกแล้วก็ได้ผลดีคือเอาแต่ว่ารู้ พุทโธ เข้าและออก
ก็ได้ลองทำสมาธิตั้งแต่ท่านั่งขัดสมาธิ ยืนทำสมาธิ กระทั่งนอนทำ
แต่สุดท้ายก็มาจบที่นั่งขัดสมาธิ ก็สนุกดี ขอขอบพระคุณท่านมากที่แนะนำ สาธุ

ตอบเมื่อ: 22 เม.ย.2008, 10:51 pm

ก็ดีใจนะครับที่ได้ทำแล้วก็ชอบ

แต่ก็อย่าพึ่งดีใจอะไรมากมายเพราะพึ่งจะเริ่มทำ ตอนแรกก็อย่างนี้แหละครับ
แต่อีกหน่อยเมื่อมีสิ่งมาทดสอบก็อย่าลืมราวเกาะของจิต คือสติ สัมปชัญญะ นะครับ

ตอนแรกก็อยากแนะนำให้ใช้สติ สัมปชัญญะ ให้มาก ๆ กำหนดให้เยอะ ๆ นะครับ
กำหนดให้เยอะ ๆ หมายความว่า ใช้สติ ตามรู้ธรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ให้เสมอต้นเสมอปลาย

แม้แต่อาการดีใจ จิตมีปีติ ก็อย่าหลงกับสิ่งเหล่านั้น เพราะเป็นแค่สิ่งที่อยู่ข้างทาง เราไม่ต้องการ
เราต้องการธรรมที่สูงกว่านั้น

อยากจะแนะนำอีกอย่างหนึ่ง คือ อยากให้ใช้สติ สัมปชัญญะ ตามดูอิริยาบถ ในระหว่างวันด้วย
เช่นว่า ถ้าเดิน ก็ให้กำหนด ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ไปด้วย ถ้าทำได้
เวลาทานข้าว ก็อยากให้กำหนด ตักหนอ มาหนอ กินหนอ รสหนอ เคี้ยวหนอ กลืนหนอ ด้วย
ถ้าทำได้ เวลาอาบน้ำ เข้าห้องน้ำ ก็ให้กำหนดเห็นร่างกายเป็นของสกปรกด้วย
หรืออื่น ๆ เท่าที่จะทำได้ ไม่ต้องเครียด เคร่ง เกินไปนะครับ จะไม่ดี

ทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ ลืมก็ช่างมัน มีสติ ก็ค่อยกำหนด เรื่อย ๆ
เหมือนน้ำหยดลงขัน ไม่ต้องรีบร้อนนะครับ

แล้วทุกอย่างก็จะตามมาตามความละเอียดของจิตเรา

ถ้าติดขัดอะไร ก็สามารถ ถามได้ หรือเมลล์มาตามเมลล์ที่ได้ให้ไว้
ถ้าผมไม่รู้ก็จะถาม พระอาจารย์พี่ชายให้
เพราะที่ผมมาถึงวันนี้ก็ได้พระพี่ชายท่านสอบอารมณ์ให้

ตอบเมื่อ: 24 เม.ย.2008, 5:46 pm

ขอขอบพระคุณที่ช่วยเตือนสติครับ

ตอบเมื่อ: 13 มิ.ย.2008, 2:21 pm

ขอบคุณมากครับ