อยากรู้เรื่องกินของพระอาจารย์ต่างๆ ว่าท่านฉันอาหารประเภทใดบ้

ผู้เยี่ยมชม

อยากถามผู้รู้ว่า พระอาจารย์ต่างๆ เช่นสมเด็จปู่โต , หลวงปู่แหวน และพระอาจารย์ต่างๆ ท่านฉันเนื้อสัตว์ หรือเปล่า หากท่านไม่ฉัน เวลา ญาติโยมใส่บาตรโดยใส่ประเภทเนื้อ ถ้าไม่ฉันแล้ว ผิดหรือเปล่า แล้วถ้าท่านฉันเนื้อสัตว์ แล้วจะมีผลกับการปฏิบัติธรรมหรือเปล่า และ อภิญญาที่เล่าลือกันมา จะมีผลหรือเปล่า ครับ ผมอาจทำ งง? ไปหน่อยนะครับ พอดีมีปัญหา ว่า เมื่อก่อนผมเองเคยไม่กินเนื้อมาประมาณ 2 ปีได้ ต่อมามีปัญหากับการกินมากเพราะย้ายที่ทำงาน ตอนแรกๆ ก็ไม่กินแต่ต่อมาต้องกินเพราะลำบากในการหากินมาก อีกอย่างหนึ่ง การกินนี้เมื่อก่อนเหม็นมาก แต่ตอนหลังก็อธิษฐานจิตขอกินเพราะหากินลำบากมาก บางครั้งต้องออกไปทำงานต่างจังหวัดต้องไปเป็นหมู่คณะ ที่ถามก็เพราะผมเองกลัว ว่า 1. ผิดจากการปฏิบัติหรือเปล่า 2. หากเมื่อก่อนเราเคยมีพลังจิตชนิดหนึ่งที่เราฝึกฝนมาจะมีผลทำให้เสื่อมหรือเปล่า ผมมีแค่นี้ครับ ผู้รู้ท่านใดจะให้คำปรึษาได้เพื่อความสบายใจ และ ความมุ่งมั่นในการปฏิบัติของผมต่อไป ว่าผมไม่ผิดและไม่เกี่ยวข้องกันกับการมี อภิญญาต่างๆ ได้ต่อไป เพราะตอนนี้ ผมรู้ว่าการปฎิบัติของผมเสื่อมลง เพราะอะไร เพราะผมกินเนื้อ หรือ ว่าผมคิดมาก ครับ คำถามนี้อาจ งง? ไปหน่อยแต่ขอขอบคุณ ทุกท่านที่อ่านและตอบให้ผมครับ

ผู้เยี่ยมชม

ตามความเห็นส่วนตัวของผมน๊ะครับ

ผมคิดว่าคนเราปฏิบัติที่ใจ ไม่ใช่ที่กายครับ ผมคิดว่าทานได้ทุกอย่างที่ไม่เป็นโทษต่อขันธ์ 5 ของเรา พระพุทธองค์เคยตรัสว่า บรรพชิตต้องเป็นผู้อยู่ง่าย เลี้ยงง่าย ไม่ลำบากญาติโยมเวลาสงเคราะห์ พระองค์ทรงยกเว้นเฉพาะเนื้อสัตว์ 10 อย่างเท่านั้น ที่ห้ามฉันท์ และห้ามรับประเคน คือ 1.เนื้อเสือดาว 2.เนื้อเสือเหลือง 3.เนื้อเสือโคร่ง 4.เนื้อช้าง 5.เนื้อม้า 6.เนื้องู 7. เนื้อหมี 8.เนื้อสุนัข 9.เนื้อเต่า และ 10. เนื้อมนุษย์ เท่านั้น นอกนั้นทานได้หมด แต่ที่ครูบาจารย์บางคนเลือกฉันท์อาหาร และไม่ฉันท์อาหารบางอย่างนั้น เพราะท่านพิจารณาแล้ว เมื่อทานไปอาจเป็นโทษต่อขันธ์ 5 ของพระแต่ละองค์ เช่น พระบางองค์มีอายุมากแล้ว ถ้าฉันท์เนื้อสัตว์อาจย่อยยาก ทำให้เป็นทุกข์ต่อร่างกาย จึงฉันท์แต่มังสะวิรัต เป็นต้น ฉะนั้น คุณอย่าไปคิดมากเคยครับ เดินทางสายกลางดีกว่า ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

ผู้เยี่ยมชม

ขออนุญาตินะครับ

...ขอเล่า........

..............................ในสมัยหลวงปู่มั่นมีชีวิต..มีพระภิกษุบวชใหม่รูปหนึ่งพึ่งบวชมาใหม่และท่านฉันมังสวิรัติในสมัยเป็นฆราวาส...แต่พอบวชมาไม่สามารถเลือกอาหารได้แล้วแต่โยมตักบาตรให้...เลยมีความทุกข์เรื่องอาหารการกินมาก...หลวงปู่มั่นเลยถามว่า.....การปฏิบัตินั้นถ้าจะให้หลุดพ้นแล้วต้องทำที่ไหน.....

พระก็ตอบว่าที่จิต......

..เมื่อที่จิตแล้วจะไปห่วงเรื่องการขับฉันทำไมเมื่อร่างกายต้องดำรงสังขารในการปฏิบัติฉันอะไรก็ได้ที่ดำรงสังขารแค่นั้นก็พอ.....เราบวชเพื่อพ้นทุกข์แต่กลับมาทุกข์ด้วยเรื่องแค่นี้

....การฉันพระพุทธเจ้าพระองค์ก็ตรัสไว้..เพียงเราไม่ยินดีในการให้เขาฆ่าสัตว์เพียงมาใส่บาตเราก็เพียงพอแล้ว....

...หลวงปู่มั่นต้องแก้นิสัยให้พระรูปนั้นก่อนตอนหลังจึงปฎิบัติไปได้ดี

......ส่วนญาณสมาธิมีหลักอยู่ว่า

.......ถ้ามีนิวรณ์เข้ามาจะทำให้สมาธิถดถอยได้

นิวรณ์5

...1)กามฉันทะ

....2)ปฏิฆะ

.....3)ลังเลสังสัย

......4)ฟุ้งซ่าน

.......ไม่เชื่อมั่นและศรัทธาในพระรัตนตรัย

....เมื่อคุณติดในลังเลสังสัยก็ทำให้สมาธิถอยได้นะครับ

...............อย่าเชื่อมากนะครับ....รู้มาก็เล่าไป.....ลองพิจารณาเองนะครับ

ตอบเมื่อ: 08 ก.พ.2005, 10:00 pm

พระพุทธเจ้าห้ามพระภิกษุฉันเนื้อของสัตว์บางประเภทไว้ เช่น เสือเหลือง หมี ฯลฯ และเนื้อมนุษย์ แต่ไม่เคยห้ามเนื้อวัว สุกร ไก่ เป็ด ปลา สรุปว่าพระพุทธเจ้าไม่เคยเป็นมังสะวิรัติ แต่คณาจารย์มากมายจะสูงวัยทำให้การระบบการย่อยอาหารไม่มีประสิทธิภาพพอที่จะย่อยโปรตีนได้เหมือนวัยหนุ่ม จึงหันไปฉันอาหารประเภทปลาหรือผักเป็นส่วนใหญ่เพราะย่อยได้ง่ายกว่า