อยากถามค่ะว่าทำไมคนเราถึงมีปัญญาญาน

ตอบเมื่อ: 21 เม.ย.2008, 8:13 am

อจินไตย มิได้แปลว่าห้ามคิดนะครับ คิดได้ แต่ควรคิดอย่างมีเหตุมีผล มีที่ไปที่มาของเรื่องๆที่กำลังคิด มีฐานในการคิด คิดในระดับปัญญาเราที่พึงคิดได้
ไม่พึงคิดฟุ้งซ่านพล่านไปอย่างไร้จุดหมาย

คิดอย่างที่คุณ ratchadapa กล่าวว่า ดร.อาจอง ชุมสาย ท่านเป็นนักวิทยาศาสตร์ ท่านย่อมมีสัญญา มีความรู้ในเรื่องสร้างยานอะไรมาบ้างแล้ว มีหลักวิชา ทฤษฎีที่สั่งสมมาพอควร เพียงแต่ท่านยังนึกไม่ออกในตอนแรก

อย่างนี้โอเค คิดมีที่ไปที่มา มีหลักในการคิด เข้ากับหลักการฝึกปัญญาญาณที่กรัชกายกล่าว
ข้างต้น ว่าต้องอาศัยสัญญา ทิฏฐิ ที่ถูกต้องต่อเรื่องนั้นๆ แล้วจะนำไปสู่ปัญญาสู่ญาณ อย่างนี้ฟังได้ ยิ้ม

หากไม่มีข้อมูลวัตถุดิบเลย คือว่าไม่เคยสัมผัสทางประสาททั้ง 5 มาก่อนเลย จิต (ปัญญา)
ก็ขาดข้อมูลในการวิเคราะห์วิจัย แบบนี้คิดไปก็ปวดหัวเปล่า

เหมือนเราๆท่านๆ คิดเรื่องนิพพานกัน ต่อให้คิดจนสมองระเบิดก็คิดไม่ออกสัมผัสไม่ได้
เพราะอะไร ?
เพราะไม่เคยมีประสบการณ์ทางประสาททั้ง 5 มาก่อน เหมือนเช่นนิทานเรื่องเต่าเล่าสภาพ
บนบกให้ปลาฟัง

ประเด็นต่อมา คือ สมาธิ
สมาธิจะเกิดหรือเจริญขึ้นได้ต้องมีฐานฝึกให้มัน (รวม สติ ปัญญา เป็นต้นเข้าด้วย)
ดังเช่น กรณี อ. อาจอง เราขาดข้อมูลนี้ไป ไม่รู้ว่าท่านฝึกสมาธิอย่างไรใช้ฐานอะไร

เราสนทนากันข้ามขั้นตอนคือเหตุไปเอาผลเลย
ไว้ใครพบท่านหรือฟังท่านพูดครั้งต่อไปช่วยถามทีสิว่า ท่านใช้ฐานอะไรฝึกสมาธิคะ ซึ้ง

ตอบเมื่อ: 21 เม.ย.2008, 1:21 pm

น่าสนใจดีค่ะ สำหรับความคิดเห็นของทุกๆ ท่าน

ข้างล่างนี้เอามาจากเวปนึงที่เป็นบทสัมภาษณ์อาจารย์อาจอง นะค่ะ ลองอ่านดูค่ะ

อ้างอิงจาก:

อธิบายสิ่งที่เรียกว่าการหยั่งรู้นี้อย่างเป็นวิทยาศาสตร์อย่างไรคะ

พอเราฝึกสมาธิ ความรู้สึกของเรามันจะขยายตัวออกไปกว้างใหญ่ พอเป็นอย่างนี้เท่ากับว่ามันขยายไปที่ไหนเราก็รู้ตรงนั้น ถ้าเราอยากจะรู้ว่าข้างหนึ่งของโลกเรากำลังเกิดอะไรขึ้น เรานั่งสมาธิขยายความรู้สึกของเราออกไป มันเป็นจิตใจที่เราขยายออกไปได้ แล้วจะรู้เรื่องอะไรก็ได้ ฉะนั้นจิตเหนือสำนึกก็คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ที่อยู่ในตัวเรา มันไม่มีขอบเขต จิตเหนือสำนึกมันกว้างออกไป และทำให้เราสามารถรู้เรื่องอะไรก็ได้ เกี่ยวข้องกับอะไรก็ได้

ถ้าอย่างนั้นจะเรียกว่าอาจารย์เป็นผู้หยั่งรู้ได้มั้ยคะ

ผมถือว่าทุกคนสามารถที่จะหยั่งรู้ได้ บางทีพวกเราสังเกตกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต อันนั้นก็เป็นการหยั่งรู้ บางทีเรามีปัญหาเยอะแยะ เราคิดอะไรไม่ออก เรานอนหลับไป และช่วงที่เราตื่น อ๋อ! รู้แล้ว คำตอบมันมา เพราะระหว่างที่เรานอนหลับกับตอนที่เราตื่นตอนนั้นจิตใจเราสงบ เรายังไม่ฟุ้งซ่าน เรายังไม่คิดอะไรมาก พอจิตใจสงบในช่วงนั้นการหยั่งรู้ด้วยตนเองก็จะเกิดขึ้น

สภาวะจิตใจที่สงบนิ่ง ทางพุทธเราก็เรียกว่าศีล สมาธิ ปัญญา เมื่อเรามีศีล มีสมาธิเกิดขึ้น จิตใจมันสงบ ปัญญามันก็เกิด

ที่มา : http://www.agalico.com/board/showthread.php?t=16416