สะพาน

ตอบเมื่อ: 18 พ.ค.2007, 4:22 pm

สะพาน

ยินดีทอดตัวเป็นสะพาน
ให้เธอก้าวผ่านสู่หมาย
แม้เธอเหยียบย่ำทำลาย
ไม่หน่ายยินยอมพร้อมพลี

ทุกเท้าเธอทับเทินทุกข์
เจ็บจุกจู่จับทุกที่
เธอไม่ห่วงใยปราณี
ฉันนี้จะผุจะพัง

ฉันไม่สะทกสะท้าน
หากเธอก้าวผ่านสู่หวัง
สุขสมอารมณ์ภวังค์
ยอมพังทาบพื้นธรณี

สิริมงคล ๑๐/๐๕/๓๕

ตอบเมื่อ: 19 พ.ค.2007, 2:10 pm

ก้าวเดินเหินผ่านสะพานหิน
ต่างรินกินน้ำยามเหงื่อไหล
ยินดีที่ย่ำซ้ำผ่านไป
ขาดใยให้สานกาลเผชิญ

จิตแกร่งแข็งคานสะพานหิน
ไร้ยินผินเสียงเพียงทุกข์เถิน
ม้าลาข้ามได้ไม่สะเทิ้น
หนักเกินเทินบ่หวั่นพรั่นรำพึง

ใจเราเกลาบ่มห่มกว้างขวาง
ดำเนินผ่านลานเถิดบังเกิดถึง
เข้าสู่โลกรู้แจ้งแห่งจิตซึ่ง
มิรัดรึงดึงห่วงถ่วงวกวน

สะพานไม้ไร้ค่าลาสังขาร
ผุพังพาลยานหย่อนกร่อนหมดผล
คนเดินข้ามหามท้อถ่อหักป่น
ตกสู่หนบนวัฏฏะผละนิพพาน

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

ขอบคุณในธรรมครับ
เคยสังเกตุเห็นมดแดง เมื่อสมัยเด็ก ๆ มดแดงพากันย้ายรังจากต้นหนึ่งไปยังต้นหนึ่ง โดยการทอดตัวต่อเกาะกันเป็นสะพานแผ่นใหญ่ ขนข้าวของ ขนไข่ ขั้นตอนการสร้างสะพานและกู้สะพานน่าทึ่งมาก ตอนสร้างเอาตัวต่อกันให้ได้มาก ๆ จนเป็นแพ ย้อยลงมาพอกะระยะว่ายาวพอจะถึงอีกฟากหนึ่งก็พากันโยนตัวตล้ายคนเล่นชิงช้า แล้วก็เกาะใบไม้อีกฟากไว้ จากนั้นก็ต่อตัวกันเพิ่มเติมจนเป็นสะพานแข็งแรง พอเสร็จภาระกิจ ก็ค่อย ๆ ทะยอยกันข้ามไปยังอีกฟากจนเหลือสะพานคัวสุดท้าย ใครว่ามดไม่มีสมอง?
สะพาน คือใครอีก? ถ้ามหายาน คือพระโพธิสัตว์ที่ไม่ยอมไปนิพพาน อยู่เพื่อช่วยผู้อื้นให้ไปแทน
สะพาน คือใครอีก? ถ้าพ่อแม่หละ คือผู้ส่งเสริมให้ลูกไปถึงฝั่งฝัน ได้รับความสำเร็จในชีวิตหน้าที่การงาน แล้วพ่อแม่หละ ชีวิตสั้นลงใช่ไหม?ผุพังตามกาลหละสิ ?หรือว่าบางทีผุพังก่อนกำหนด เพราะ.......ลูก ก็มีอยู่มาก
สะพานคือใครอีก? คือ..............................

ธรรมสวัสดิ์แด่ ทุกท่านที่มาเยือน
สิริมงคล

ผู้เยี่ยมชม

ไม้น้อยน้อย ร้อยเรียง เป็นทิวแถว
สานเป็นแนว ยาวไกล มีไม้เสา
ค้ำยันไว้ ติดตรึง ตอกเหล็กเอา
ตะปูเข้า ย้ำแน่น ไม่เคลื่อนคลาย

สะพานน้อย ไม่น้อยใจ ในความคิด
ได้ชวนชิด สนิทใน ดังที่หมาย
เป็นหนทาง มอบให้ ผู้ย่างกราย
ก้าวเดินไป หลายร้อยพัน มิหวั่นเกรง

มีความสุข ได้ทำ ความดีแล้ว
ใจผ่องแผ้ว ด้วยบุญ หนุนเหมาะเหม็ง
เสียงเอียดเอียด ดังดนตรี ที่บรรเลง
ร่ายเป็นเพลง รื่นรมย์ สมฤทัย

ให้คนข้าม ผ่านพ้น ห้วงความทุกข์
ช่วยชักฉุด หลุดจาก ห้วงวัฏฐา
ให้คนข้าม ถึงฝั่ง ไร้อัตตา
ช่วยนำพา ลุล่วง ห้วงแห่งกรรม

สะพานน้อย

ตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2007, 4:34 pm

ยังติดคิดผิดไปไม่ถึงฝั่ง
หารู้ยังรั้งห่วงห้วงสงสาร
หากเดินถอยคล้อยให้ใส่บ่วงมาร
คงอีกนานพาลความคิดผิดครอบงำ

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา

ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2007, 10:11 pm

คารวะ...แด่เจ้าสะพานน้อย

ผู้คนมุ่งข้าม...แม่น้ำเชี่ยว
เลาะลดเลี้ยวลึกล้ำ...แม่น้ำไหล
เกรี้ยวกราดกระแส...แม่น้ำใจ
ยอกย้อนยิ่งใน...แม่น้ำวน

เคยอาศัยสะพานไม้ใช้ข้ามน้ำ
ทุกเช้าค่ำปลอดภัยได้เป็นผล
รอดความปรวนแปรกระแสชล
แต่...ผู้คน กลับลืมไปไม่ศรัทธา

วันเดือนปีพ้นผ่านสะพานไม้
กาลผ่านไปแรงผ่อนและอ่อนล้า
สุดท้ายจึงแตกดับอนิจจา
ธรรมดาสัจธรรมสิ่งความจริง

ต่อแต่เมื่อไม่มีสะพานข้าม
ต่างไถ่ถามใยเล่าเจ้าทอดทิ้ง
ปล่อยผู้คนมากมายทั้งชายหญิง
ให้เวียนวิ่งวนยังริมฝั่งชล

สะพานน้อย...เจ้ามิใช่สิ่งไร้ค่า
ผู้คนพาถามไถ่ไปทุกหน
ด้วยเจ้าเคยพาข้ามห้วงน้ำวน
มิเคยบ่นงานน้อยใหญ่ให้ระอา

คารวะ...แด่เจ้าสะพานน้อย
ด้วยเจ้าคอยสร้างสุขทุกแห่งหน
ขอเจ้าจงสุขใจไร้ทุกข์ทน
สู่มรรคผลอมตะนฤพาน

ตรงประเด็น

20 พค. 50

ผู้เยี่ยมชม

สะพานน้อย ร้อยเรียง เป็นคำสอน
ตามแนวนอน แห่งมรรค ปักแน่นหนา
ค่อยก้าวย่าง ที่ละก้าว สู่มรรคา
ไปข้างหน้า อย่าพะวง หลงสิ่งใด

ไม้น้อยน้อย เรียงราย ไปเป็นขั้น
ดุจดังบัน ไดไต่ ถึงที่หมาย
มรรคทั้งแปด ค่อยเดิน ตามทางไป
สุดทางให้ ได้สม ชมชื่นใจ

แต่ละท่อน ผ่อนคลาย ให้ความรัก
ให้รู้จัก อดทน อย่าอ่อนไหว
ให้รู้ซึ้ง ถึงกิเลส อยู่ภายใน
แม้ใครใคร ทำอย่างไร ยังมั่นคง

สะพานน้อย

ตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2007, 10:28 pm

แก้ไขท่อนสุดท้ายหน่อยครับ
สัมผัสระหว่างบทผิด

ขอแก้เป็น ยิ้ม

สะพานน้อย...เจ้ามิใช่สิ่งไร้ค่า
ผู้คนพาถามไถ่ไปทุกหน
ด้วยเจ้าเคยพาข้ามห้วงน้ำวน
มิเคยบ่นงานน้อยใหญ่ให้ระอา

คารวะ...แด่เจ้าสะพานน้อย
ด้วยเจ้าคอยแบ่งปันความหรรษา
ขอเจ้าจงสุขใจในทุกครา
สู่มหาอมตะนฤพาน

ตรงประเด็น
20 พค. 50

ตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2007, 10:30 pm

สะพานน้อย พิมพ์ว่า:

ไม้น้อยน้อย ร้อยเรียง เป็นทิวแถว
สานเป็นแนว ยาวไกล มีไม้เสา
ค้ำยันไว้ ติดตรึง ตอกเหล็กเอา
ตะปูเข้า ย้ำแน่น ไม่เคลื่อนคลาย

สะพานน้อย ไม่น้อยใจ ในความคิด
ได้ชวนชิด สนิทใน ดังที่หมาย
เป็นหนทาง มอบให้ ผู้ย่างกราย
ก้าวเดินไป หลายร้อยพัน มิหวั่นเกรง

มีความสุข ได้ทำ ความดีแล้ว
ใจผ่องแผ้ว ด้วยบุญ หนุนเหมาะเหม็ง
เสียงเอียดเอียด ดังดนตรี ที่บรรเลง
ร่ายเป็นเพลง รื่นรมย์ สมฤทัย

ให้คนข้าม ผ่านพ้น ห้วงความทุกข์
ช่วยชักฉุด หลุดจาก ห้วงวัฏฐา
ให้คนข้าม ถึงฝั่ง ไร้อัตตา
ช่วยนำพา ลุล่วง ห้วงแห่งกรรม

สะพานน้อย

สาธุครับ

คุณแต่งได้ดีมากๆ เลย
อ่านตามแล้วเห็นภาพ คนเดินข้ามสะพานไม้น้อยๆ แล้วมีเสียงเอียดๆ

ผู้เยี่ยมชม

ท่านปุ๋ย ท่านสะพานน้อย ท่านตรงประเด็น ขอบคุณที่ร่วมต่อประเด็น

สำนวนกลอน ท่านสะพานน้อย และ ท่านตรงประเด็น คล้ายกันมาก ไพเราะครับ
ท่านตรงประเด็นตรงประเด็นสมชือ ไม่อ้อมค้อม ผิดกับผมสำนวนกลอนมักอ้อมค้อมวกวนไว้ก่อน
จนเคยชินแล้ว ต้องขอพระอภัย
สิริมงคล

ตอบเมื่อ: 21 มิ.ย.2007, 12:30 pm

“หินก้อน แรกร่วง ลงพื้น ก้อนอื่น ร่วงตาม ทับถม

กลบมิด ก้อนเก่า เจ้าจม สะสม เป็นทาง ให้เดิน”

ิโกมล คีมทอง

ตอบเมื่อ: 21 มิ.ย.2007, 12:43 pm

The first brick is laid.
The others are followed.w
Every brick makes the bridge you cross to...
Well, Which is the first?

ตอบเมื่อ: 25 มิ.ย.2007, 1:26 pm

เรียน คุณปุ๋ย

ไร้ยินผินเสียงเพียงทุกข์เถิน

คำว่า "เถิน"(ว.) แปลว่า ตอน, เป็นเนิน,สูง

ข้าพเจ้าไม่ทราบความหมายของคุณปุ๋ยว่าใช้คำนี้ ทำนี้ วรรคนี้ มีความหมายกระไร

(ไม่ได้มาจับผิดน่ะจ๊ะ)

รัก

ตอบเมื่อ: 06 ก.ค.2007, 5:08 pm

สิริฯ พิมพ์ว่า:

สำนวนกลอน ท่านสะพานน้อย และ ท่านตรงประเด็น คล้ายกันมาก

คิดว่า สำนวนกลอนของท่านสะพานน้อย น่าจะคล้ายกับท่านsantisuk(สายน้ำ)มากกว่าน่ะครับ
ยิ้ม

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=13129

ตอบเมื่อ: 07 พ.ย.2007, 4:56 pm

เจ้าจะเพ้อฝันกันอีกนานมั้ยนี่ คริๆๆ

ตอบเมื่อ: 08 พ.ย.2007, 9:26 am

http://www.thisisabook.com/

สะพานสายรุ้ง

ตอบเมื่อ: 08 พ.ย.2007, 9:31 am

ร่อยรอย
หลุกหลิก
ลิงลม
เพ้อฝัน

คริๆ :b4:

ตอบเมื่อ: 08 พ.ย.2007, 9:36 am

สะพานสายรุ้ง http://www.thisisabook.com/

ภุมรินน้อย