เผชิญหน้ากับปัญหาต่อไปอย่างไรดี

ตอบเมื่อ: 10 ก.พ.2007, 12:17 pm

ตอนนี้อยู่กับแฟน แต่ด้วยปัญหาตอนนี้คือแฟนกำลังตกงานมาเป็นระยะเวลา5เดือนแล้ว
เราก็ต้องดูแลเค้าทุกอย่าง ต้องประหยัดทุกอย่าง เท่านั้นไม่เท่าไร แต่ที่หนักกว่านั้นคือ
เราต้องคอยเป็นกำลังใจให้เค้าตลอด เพราะเค้าคิดมากจนไม่เป็นอันนอน เราก็ต้องอยู่กับ
เค้า เค้าหงุดหงิดบ่อย ต้องการอยู่กับเรามาก จนเราไม่ได้ไปไหนเลย เพราะสงสารเค้า
เวลาที่เค้าโมโห หงุดหงิด เค้าจะอารมณ์ร้ายมาก เราแทบทนเค้าไม่ไหว เคยบอกเลิกกับเค้า
แต่เราก็ต้องเปลี่ยนใจเพราะทำไม่ลง เค้ายังไม่มีใคร ไม่มีที่ไป ที่ทนไม่ได้เพราะว่านิสัยเค้า
อารมณ์ของเค้าทำให้เราเสียงานมาหลายครั้ง ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามทำความดี คิดดีกับเค้า
คอยปลอบเค้า หวังอย่างเดียวให้เค้าได้งานทำเร็วๆ มีเงินใช้ตามสบายของเค้า บางทีเค้าบ่น
ว่าลำบาก เราก็รู้สึกแย่ เราก็ต้องช่วยเค้า เราก็เลยยังไม่ได้ทำในสิ่งที่เรามุ่งหวังไว้เลย
กรรมของเราคืออะไร เราควรแก้ไขอย่างไร และอยากให้เค้าได้งานทำเร็วๆด้วยเถิด

ตอบเมื่อ: 10 ก.พ.2007, 1:40 pm

ปัญหาโลกแตกอะนะ ก็สู้กันไป ทำใจให้ได้ก็ทุกข์น้อย คิดเสียว่ามะมีแต่เราคนเดียว มีกันเกือบทุกครอบครัวเรื่องปากท้อง

ผู้เยี่ยมชม

เมื่อก่อนผมก็เคยตกงานอยู่ 8 เดือน หลังจากเรียนจบปริญญาโท แฟนของผมเห็นว่าผมไม่มีอนาคต ก็เลยทิ้งผมไป พ่อแม่ก็กดดันทุกวันว่าเมื่อไรจะได้งาน ตอนนั้นรู้สึกเครียดมาก กินเหล้าบ่อยมาก แต่ รู้ว่าไม่ใช่ทางออก ผมเลยไปทำบุญถวายสังฆทาน และเดินจงกรมนั่งสมาธิ อาทิตย์ละหลายครั้ง เพียงไม่นานผมก็ได้งานเป็น นักการทูต

ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้คุณและแฟนของคุณ สวดมนต์ เดินจงกรม และถวายสังฆทาน อาทิตย์ละ 1 ครั้ง เป็นอย่างน้อยวันไหนก็ได้ ผมรับรองว่าถ้าตั้งใจทำจริง คุณจะเห็นผลภายใน 3 เดือน

ตอบเมื่อ: 12 ก.พ.2007, 12:44 pm

เห็นด้วยกับ คุณ armadel การทำบุญ ภาวนา ทำให้เราแก้ไขปัญหาของชีวิตได้ดีทีเดียว
ขอแนะนำวัดในกรุงเทพ วัดปทุมวนาราม ติดกับ SiamParagon ที่ศาลาพระราชศรัทธาเปิดตลอด ๒๔ ชั่วโมง วันอาทิตย์มีเทศนา โดยพระผู้ทรงคุณธรรม ที่พระอุโบสถ มีถวายสังฆทานทุกวันครับ

ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 12 ก.พ.2007, 4:33 pm

เป็นช่วงที่คุณต้องใช้ความอดทนอีกซักนิดนะคะ
มีความเชื่อความทุก ๆ ปัญหาเมื่อมีการเริ่มต้น ก็ต้องมีถึงที่สุดแห่งปัญหาเช่นกัน..
5 เดือนแล้ว เราเชื่อว่าแฟนคุณคงไตร่ตรองกับปัญหาต่าง ๆ มาพอสมควร
ปัญหาจะสามารถแก้ไขง่ายขึ้น หากมีกำลังใจ..
งานนี้คุณคงต้องเป็นแม่แรง และกำลังใจซักนิด
ถ้าผ่านพ้นปัญหานี้ไปได้ เราเชื่อว่าเค้าจะซึ้งในน้ำใจคุณ...
ช่วงมีปัญหาอะไร ๆ ก็ดูจะอธิบายลำบาก บางครั้งไม่เป็นอย่างที่เราคิดหรอกค่ะ
คุณเคยเชียร์บอลมั๊ยค่ะ... เหมือนเชียร์ทีมบอลที่คุณชื่นชอบอ่ะค่ะ..
แม้ในชีวิตจริงจะไม่ใช่การเชียร์บอล.. แต่เป็นการให้กำลังใจคนรักของคุณค่ะ
ขอให้ผ่านพ้นปัญหาไปให้ได้ สู้ ๆ กันทั้ง 2 คนเลยนะจ๊ะ
ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 12 ก.พ.2007, 5:38 pm

ตกงาน หรือว่า เลือกงาน ครับ

รักกัน ยังไง ปล่อยให้คนที่รัก ลำบากคนเดียว ล่ะนี่ อย่างน้อยน่าจะหาอะไรทำ ไปพลาง ก่อนนะครับ การออกไปพบปะผู้คนในที่ทำงาน อาจช่วยให้เห็นช่องทางของงานอื่นบ้างก็ได้นะครับ

ถ้ารู้สึกเขินกับงานใหม่ที่ทำ เพราะไม่โก้หรูเหมือนงานเดิม ก็คิดเสียว่า ทำไปพลางก่อนรองานใหม่ แบ่งเบาภาระของคนที่รักไปด้วย น่าจะดีนะครับ

สาธุ

รับฟังหลายความคิดเป็นดี ชีวิตมีทางออกมากมาย อย่าเพิ่งท้อแท้เลย

ตอบเมื่อ: 13 ก.พ.2007, 3:11 pm

ขอบคุณทุกความเห็นครับ

ตอบเมื่อ: 03 มี.ค.2007, 2:29 am

ขอข้าววัดกินสิ สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

ผมเคยว่างงานและถูกกดดันจากคนรอบข้างเช่นกัน และมีอาการคล้ายกันเพียงแต่เก็บอารมณ์ไว้ไม่ได้ระบายกับแฟนหรือใครๆ แต่กลับกลายเป็นตัวเองมีอาการ กลัวปัญหา กลัวที่จะต้องเจอกับคนแปลกหน้า เวลาคิดมาก ใจสั่น มือสั่น ตัวเย็น เท้าเย็น จะนั่งสมาธิก็ไม่ไหว อาการเป็นมากขึ้นทุกวัน จนตัดสินใจไปปรึกษาจิตแพทย์กับแฟน ครั้งแรกหมอให้คำแนะนำบางอย่างและบอกผมว่าอาจมีอาการของโรคซึมเศร้า จึงจัดยาคลายเครียดและยาลดอาการซึมเศร้ามาอย่างละชุด พอกินยาได้หนึ่งอาทิตย์รู้สึกยิ่งแย่ลง จึงกลับไปหาหมออีกครั้ง ครั้งนี้หมอได้พูดคุยกับผมและแฟนอย่างละเอียด และให้คำแนะนำแฟนผมว่า ผู้ชายนั้นจริงๆแล้วบางครั้งเวลาเจอปัญหาก็อ่อนแอได้ ต้องการความเข้าใจ ความเห็นใจ ต้องการการปลอบโยน หมอบอกแฟนผมว่าอย่าเร่งรีบ อย่ากดดันให้ผมรีบหางานทำ ในทางกลับกันต้องให้กำลังใจซึ่งกันและกัน เวลาลำบากก็ลำบากด้วยกัน อดทนร่วมกัน รอเมื่อกำลังใจดีขึ้น สบายใจขึ้น แล้วค่อยว่ากันเรื่องงาน แฟนผมก็รับปากหมอว่าจะทำตาม ผมกับแฟนฟังแล้วแทบน้ำตาซึมทั้งคู่ วันนั้นหมอก็ยังจัดยาคลายเครียดเพิ่มให้ แต่บอกว่าให้ลองดูตัวเองว่ากินยาแล้วดีขึ้นก็กินต่อไปจนยาหมด แต่ถ้าไม่ดีขึ้นก็ไม่ต้องกินยาก็ได้ แนะนำให้คุยกับแฟนก่อนนอน ตอนตื่นนอน และคุยก่อนอาหารหรือหลังอาหารทั้งสามมื้อก็ได้...แถมทิ้งท้ายว่า ผัวเมียไม่รักกัน ไม่ช่วยกัน หมอเทวดา ยาเทวดาก็รักษาไม่หาย

ผมกับแฟนกลับบ้านวันนั้น ผมเองรู้สึกว่าได้กำลังใจจากหมอ และจากแฟน ก่อนนอนก็คุยกับแฟน ปรับทุกข์บ้าง ไร้สาระบ้าง วันหยุดไปเที่ยวไหนบ้าง จนหลับไป ตื่นขึ้นมาวันรุ่งขึ้นผมรู้สึกตัวเลยว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงในตัวผม สดชื่นขึ้น มีกำลังใจขึ้น จึงตัดสินใจไม่กินยา ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ผมอาการดีขึ้นเรื่อยๆจนกลับไปเป็นปกติเหมือนเดิม แถมตอนนี้ได้งานทำที่ดีแล้ว ถึงแม้กว่าจะได้งานนี้รอมาเกือบปี แต่ระหว่างที่ว่างงานและหางานในช่วงนั้น ผมกลับมีความสุข แฟนผมดีกับผมมาก เข้าใจผมมากขึ้น เราคุยกันมากขึ้น ให้เวลากันมากขึ้น ผมไม่นึกว่าหมอที่ช่วยรักษาผมให้หายจากอาการเครียด วิตกกังวลซึมเศร้า เป็นแฟนผมเอง เป็นผู้หญิงคนนึง ในโลกนี้ ที่ ผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะดูแลเธอ ไม่เอาเปรียบเธอ จะทำหน้าที่สามีที่ดีต่อเธอตลอดไป ผมสัญญา...

ผมกราบขอขอบพระคุณคุณหมอจิตแพทย์ รพ.วิชัยยุทธ ท่านนั้น ที่ให้คำแนะนำผมและแฟนในวันนั้นด้วยความจริงใจ

ตอบเมื่อ: 23 ส.ค. 2008, 11:41 pm

เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ
น้อมนำธรรมะเป็นที่พึ่งนะคะ สาธุ