ไม่อยากเป็นคนอกตัญญู

ตอบเมื่อ: 02 พ.ย.2006, 3:02 pm

มีปัญหาทางบ้านค่ะ คือพ่อชอบดื่มเหล้า เพื่อนเยอะมาก เวลาเมา หรือไม่เมาก็จะชอบด่าว่าแม่ตลอด
ไม่อยากให้ที่บ้านทะเลาะกัน เราจะบอกตลอดว่าอย่าทะเลากันเลย ที่บ้านมีลูก 4 คน แยกไปมีครอบครัวแล้ว 1 คน อีก คนหนึ่งเพิ่งมีปัญหากับแฟนเลยย้ายครอบครัวมาอยู่ด้วย มีหลาน 2 คน ภาระทั้งหมดเรื่องอาหารการกิน พ่อจะได้จ่ายเพาะค่าไฟ ส่วนที่เหลือไม่รู้ว่าเงินไปไหนหมด พ่อชอบจุนเจือพี่สาว และญาติของพ่อ อันนี้เราไม่ว่าเพราะถือว่าเป็นการสงเคราะห์ญาติ วันพระ เราจะชวนแม่และน้องไปทำบุญ ตอนเช้า ตอนเย็น ว่างเว้นจากการงาน จะสวดมนต์ไหว้พระ บางวันก็ไปถือศีลที่วัด แต่ญาติของพ่อพากันหัวเราะ ว่าเราไปชอบพระบ้าง แต่ไม่สนใจ เวลาพ่อมัปัญหาอะไรจะไปปรึกษาญาติๆ ไม่พอใจก็มาด่าว่าครอบครัว เราทำงานเป้นลูกจ้างชั่วคราว ก็หยิบยืมคนอื่นมาใช้บ้างเพราะภาระค่อนข้างเยอะ แถมสามีพี่สาวมาสร้างหนี้ท้งไว้ก้อนใหญ่ เราต้องแบกรับคนเดียว มีอะไรไม่สบายใจไม่ค่อยระบายให้ใครฟัง ส่วนใหญ่จะไปไหว้พระ เราสอบบรจุราชการได้กำลังจะไปรายงานตัว พ่อมาด่าว่าแม่ เรื่องอาหารการกินเราจัดให้ไม่เคยขาด มันอดทนไม่ได้ ต่อไป ทั้งที่อยากจะอดทนให้มากกว่านี้ พอเมาเหล้าก็มาลงใส่ครอบครัว ลงใส่เรา ว่าเราถึงเป้นข้าราชการก็ข้าราชการงี่เง่าแต่หนี้ทั้งปี เราโกรธมาก น้อยใจมาก รถที่พ่อขี่ทุกวันนี้เงินเราส่ง เรายอมลำบากขับจักรยานยนต์ไปทหงานทุกวัน บางวันฝนตก ไม่เคยบ่น เพราะอยากให้พ่อสบาย แต่พ่อกลับเอาเพื่อนที่ดื่มเหล้า เที่ยวหาซื้อวัว ซื้อหมูมาฆ่า แล้วกินเหล้ากัน เราเลยบกพ่อว่าทุกคนรู้ว่าบ้านลำบาก ก็ยอมลำบากกันทุกคน แล้วพ่อละ เงินทองหาได้ ไม่รู้พ่อไปใช้จ่ายกับใครๆ น้องว่าเราเป้นคนอกตัญญูที่ไปเถียงพ่อ คนไปวัดเค้าไม่ด่าเถียงหรอก เราก็ไม่อยากเถียงนะ มันปวดหัว แต่เราก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งพอมีอะไรมากระทบมันก็เจ็บปวด แต่เราว่าจะตั้งต้นใหม่ จะยอมทุกอย่างไม่ว่าไม่เถียง
เคยมีคนข้างบ้านมาพูดว่า ต่อให้ทำดีแค่ไหน บ้านก็ไม่มีความสุขหรอก เพราะพี่สาวพ่อชอบยุแหย่ให้พ่อมาด่าว่าพวกเรา เราไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไรดี ทำอย่างไรถึงจะเป้นคนใจเย็นได้ มีวิธีสร้างความเมตตา ได้อย่างไรบ้างช่วยตอบด้วย

ตอบเมื่อ: 02 พ.ย.2006, 7:13 pm

สวัสดีค่ะคุณนัยนา
คุณเป็นคนดีมากที่หาได้ยากในสังคมปัจจุบัน คนทุกคนมีกรรมเป็นของๆตน กรรมนี้เราเป็นผู้สร้างมาด้วยกาย วาจา ใจ ขณะนี้กรรมนั้นกำลังให้ผล ขอให้คุณยินดีและเต็มใจรับผลของมันไปเถอะค่ะ รับมันด้วยความอดทนเสียในชาตินี้ให้มันส่งผลให้หมดสิ้นอย่าได้ติดตามไปชาติหน้าเลย อดทนในทุกข์ สงบกาย สงบใจ อย่าได้สร้างกรรมใหม่ขึ้นอีก อย่าโต้เถียงเพราะไม่เกิดประโยชน์ รังแต่จะเกิดโทษมากขึ้น
โลกนี้เราเกิดมา 1.เพื่อใช้กรรมเก่า 2.เพื่อสร้างกรรมดี และบุญกุศล เท่านั้น
อย่าสร้างบาป อกุศลใหม่ ให้ต้องไปชดใช้อีกเลย แค่นี้ก็ทุกข์ทนมากพอแล้วใช่มั้ยคะ
สัตว์ทั้งหลายล้วนมีทุกข์มากบ้างน้อยบ้าง ต่างกันไปค่ะ ทุกคนต้องทนทุกข์อยู่ทั้งนั้น
ความสุขนั้นเป็นเพียงว่า ทุกข์มันน้อยลงเท่านั้นเอง

ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
ด้วยรักและปรารถนาดี
ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 04 พ.ย.2006, 4:26 pm

ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจและคำแนะนำนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

ตอบเมื่อ: 05 พ.ย.2006, 7:24 pm

ใช้ศาสนาเป็นที่พึ่งทางใจก็ดีนะครับ

แต่มีปัญหาก็ต้องแก้ไข เหมือนปลวกขึ้นบ้านก็ต้องกำจัดปล่อยนานวันไปโครงสร้างของบ้านคงสึกกร่อน ผุพังทลายลงไปในที่สุด การเถียงในเรื่องที่ดี เถียงปัญหาที่ต้องแก้ไข เถียงแล้วทำให้อีกฝ่ายเข้าใจปัญหาว่ามีส่วนใดควรแก้ไขบ้าง เป็นเรื่องที่ควรทำนะครับ จะปล่อยเรื้อรังไม่ควร กว่าอีกฝ่ายจะมองเห็นความปรารถนาดีที่กระทำไป เวลานั้นคุณอาจทนไม่ไหวเพราะแสนเหนื่อยมานาน

เรื่องครอบครัวพูดยากเนอะ ยิ่งพ่อผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวด้วยแล้วการจะพูดว่ากล่าวหวังดีอะไร คำพูดที่ออกไปอาจสร้างความรำคาญใจให้มากกว่า ความสุขของตัวเองกับความกตัญญูเป็นเรื่องที่ตัดสินใจลำบาก สำหรับคนดีมีความอดทนอย่างคุณแล้ว การใจเย็นพูดจาน่าจะดีกว่า ค่อยๆพูดกรอกหูเขาไปวันละนิด กล่าวถึงปัญหาครอบครัวให้คุณพ่อฟัง เผื่อนานวันไปเขาอาจเห็นความดีของคุณบ้าง ผลที่ได้อาจไม่ถึงกับเลิกกระทำพฤติกรรมเดิม แต่เพียงแค่ลดลงบ้างก็ดีมากแล้ว

ลักษณะนิสัยของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนหัวรั้นไม่ชอบให้ใครมากล่าวตักเตือนถือว่าเป็นใหญ่ในครอบครัว แต่บางคนพูดจาน้ำเย็นค่อยลูบทุกวันจิตใจก็เปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้นได้ การจะเปลี่ยนใจใครบางคนในวันเดียวได้นั้นคงเป็นเรื่องยาก ถ้าเป็นเรื่องของครอบครัวควรใช้เวลามากกว่าการพูดจาแตกหักในคราเดียว

มีบางคนเบื่อครอบครัวด้วยปัญหาที่คล้ายๆคุณ พอทำงานได้ก็ออกไปอยู่นอกบ้าน แล้วคอยส่งเงินกลับมาให้ที่บ้านเพราะเขาไม่อยากกลับไปเจอสภาพเดิมอีก นี่เป็นทางออกแบบตนเองสบายใจส่งเงินมาให้ทดแทนบุญคุณ มีเวลาว่างจึงค่อยกลับไปเยี่ยมเยียน

ถ้าคุณไม่อยากเป็นคนอกตัญญู ไม่อยากมีปัญหากับผู้เป็นพ่อถึงขั้นทะเลาะกันรุนแรง การพูดเจรจาอย่างใจเย็น บอกปัญหาของครอบครัวไปทีละนิด วันละนิด ในเชิงที่ว่าคุณพ่อน่าจะช่วยกันแก้ไขปัญหาบ้าง หนูคนเดียวไม่ไหวนะ น่าจะเป็นการดีที่สุด สำหรับลูกกตัญญูผู้มีใจอดทน

การเถียงในเรื่องที่ควรเถียงด้วยเหตุผลที่ดีไม่ผิดหรอก ก็เพียงแค่อยากให้เขาเข้าใจบ้าง พระพุทธเจ้าก็ยังเคยไปเทศสั่งสอนบุพการีของท่านเอง การเทศสั่งสอนก็เหมือนกับการพูดจาด้วยเหตุผลให้คนอื่นเขาเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดี ต้องมีการถกเถียงบ้างเล็กน้อยเป็นเรื่องธรรมดา การถกเถียงด้วยเหตุผล ด้วยความใจเย็น เพื่อปรับความเข้าใจกันนั้น ผมว่าเป็นเรื่องที่ควรทำครับ เพียงแต่ต้องดูว่า ลักษณะนิสัยของคนที่จะพูดคุยถกเถียงนั้นเป็นคนอย่างไร พูดด้วยได้ไหม พูดมากถึงจะดี พูดน้อยถึงจะดี พูดด้วยแบบวันเว้นวัน แต่ถ้าหัวรั้นไม่ฟังใครเลยคงช่วยอะไรไม่ได้

การถกเถียง ปรับความเข้าใจ ด้วยเหตุผลที่ดี สำหรับคนที่พูดด้วยได้ พูดแล้วเขาฟัง แม้ต้องพูดวันละนิดเป็นการกรอกหูหรือมีโอกาสอันควรพูดกรอกหูได้เพียงนิด ก็ควรทำ ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมีประโยชน์ ไม่เป็นการอกตัญญูหรอกครับ และการเจรจาลักษณะนี้คงไม่ทำให้บ้านแตก

ลองอ่านเป็นแนวทางไว้คิดแก้ไขดูนะครับ แต่ถ้ายังทุกข์ใจก็ถือเสียว่า ทุกวันที่ทำนี้ ทำแต่เรื่องดี เรื่องที่ถูกแล้ว เอาพระเอาความดีเป็นที่ยึดเหนี่ยว สักวันคงมีวันที่ดีบ้าง

ตอบเมื่อ: 07 พ.ย.2006, 12:49 pm

เรื่องศาสนานี่ ผู้คนยังเข้าใจคลาดเคลื่อนอยู่มาก
จะยกตัวอย่างซึ่งกำลังฮิตฮอต คือพระพยอม กับทางราชาการ (เรื่องที่ดิน) พระออกมาพูดบ้าง มีคนพูดว่าพระไม่ควรพูดอะไร ควรละปล่อยวาง ละกิเลสแล้ว ฯลฯ (แม้แต่คำว่าปล่อยวางก็ยังเข้าใจคลาดพลาดอย่างร้ายแรง ความเข้าใจของคนคำว่า ปล่อยวาง คือไม่เอาอะไรเลย ไม่รู้ไม่ชี้อะไร)

พระใบ้เท่านั้นที่ไม่พูด พระพุทธเจ้าเป็นต้น ก็พูดไม่ใช่ไม่พูด แต่พูดด้วยความเป็นธรรม พูดเพื่อให้สังคมผู้คนเดินถูกทาง ประพฤติสุจริตกัน ฯลฯ

คุณก็พูดให้สติพ่อได้ แม้จะเป็นพ่อก็ตามแต่ขาดสติ ลูกๆ ก็พูดเตือนสติได้ แต่ควรเลือกเวลาและโอกาสที่เหมาะสม เช่นเวลาพ่อหายเมาแล้ว สังเกตดูว่าอารมณ์ท่านดี ๆ แล้วค่อยพูด ไม่บาปหรอก ไม่เป็นคนอกตัญญูแต่ประการใด

ตอบเมื่อ: 28 พ.ย.2006, 7:25 pm

พระพุทธเจ้าไม่พูดกับผู้พูดด้วยไม่ได้ พูดไปก็ไม่ฟัง ไม่เกิดประโยชน์ พูดให้เสียสมอง สิ้นเปลืองเวลาทำมาหากิน หรือ เปรียบว่าเป็นบุคคลจำพวกบัวจมลึกอยู่ใต้โคลน นั่นเอง