รักมากที่สุด แต่เกรงใจน้อยที่สุด

ตอบเมื่อ: 13 ส.ค. 2006, 6:31 am

รักมากที่สุดแต่เกรงใจน้อยที่สุด...

"ทำไมคนที่เรารักมากที่สุด... เรากลับเกรงใจน้อยที่สุด" ในที่นี้ไม่ได้พูดเฉพาะกับคนที่เป็นแฟนกันเท่านั้น.. ยังรวมถึงคุณพ่อคุณแม่ของพวกเราด้วย

เชื่อว่าหลายๆ คนคงมีความรู้สึกเหมือนกันว่า เรายอมอ่อนน้อมถ่อมตน พูดเพราะเข้าใจอะไรง่ายๆ กับ "คนอื่น" แต่กับคนที่เรารัก... แน่นอนว่าเราสามารถเป็นตัวของตัวเองได้มากที่สุด แต่บ่อยครั้ง... เราก็เผลอเมินเฉยกับอารมณ์ของเขาเหล่านั้น แต่กลับเอาอารมณ์ของตัวเองเป็นที่ตั้ง

บ่อยครั้งที่เราเกรงใจคนแปลกหน้า.. ที่เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับเราเลย แต่กับคนที่เขาแคร์เราและเราแคร์เขามากๆ... บ่อยครั้งเราก็ทำอะไรโดยไม่เกรงใจเขา...

เราทำดี... พูดดี... กับใครได้หลายคน... แต่กับคนที่เราเรียกว่า "คนกันเอง" เรากลับไม่ค่อยได้ทำอะไรให้เขาปลื้มใจ... หรือแคร์อารมณ์เขาเลย

เราทุกคนคงจำได้ว่าเวลาที่เราจีบกัน... เราเอาอกเอาใจสารพัด พอเป็นแฟนกันแล้ว... ฝ่ายหญิงกลับรู้สึกว่าฝ่ายชาย "เอาใจ" น้อยลง แต่ "เอาแต่ใจ" ตัวเองมากขึ้น คำพูดหวานๆ หลายคำ... หายไป แม้เขาจะพูดว่า... อยู่กับเราเขาเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เพราะไว้ใจเราที่สุด

ความรัก... นอกจากจะเป็นการถ่ายเท ความเป็นตัวของตัวเองแล้ว ก็น่าจะมีการถ่ายเท ความอ่อนโยน... ความเอาใจใส่... และดูแลซึ่งกันและกันพ่วงไปด้วย ผมอยากให้คนที่รักกัน... มองอีกฝ่ายว่าเป็น "คนพิเศษ" เพราะน้อยคนนักที่จะเกิดมาให้เรารักได้อย่างนี้ สิ่งที่ปฏิบัติต่อกัน... ก็ควรจะมีความพิเศษ... เหนือคนอื่น พิเศษทั้งการให้และการรับ... เป็นความพิเศษที่ทำให้หัวใจทั้งสองฝ่ายอิ่มเอม สุดท้ายผมของให้ทุกท่านลองตอบคำถามซิว่า... "ระหว่างคนแปลกหน้ากับคนพิเศษ... เรามองหาใคร ?"

By : พี่ชาย