หัวใจพลอย

ตอบเมื่อ: 09 ส.ค. 2004, 4:35 pm

จากเพียงหิน ในพื้นดิน ใต้แผ่นฟ้า
อับจนแสงไร้ค่า ไร้ความหมาย
ทุ่มเทแรงกายจากหัวใจ เจียระไนด้วยสองมือ
จากเพียงหินแปรผันไปได้สาดแสง

แม้สิ้นแรง ไม่สิ้นแสง แรงแห่งพลอย
แตกต่างหลากสี ร้อยพันแสงพลอย
ดุจดั่งชีวิตดำเนินตามรอย.. ร้อยพันชั่วคน
ต่างรอเวลา เป็นพลอยมณีที่เจียระไน

ประกาศศักดิ์ศรี ประกายมณี ให้เลื่องลือไกล
ตราบชีวิต สิ้นแรงลงไป ไม่ลบเลือน
จากเด็กน้อย บนพื้นดินใต้แผ่นฟ้า
จากเด็กน้อย หัวใจไร้เดียงสา

ประคองเจ้าไว้ด้วยสองมือ เจียระไนจากหัวใจ
กอดเจ้าไว้ ด้วยสายไยแห่งความรัก
ให้เจ้านั้น เดินก้าวไปได้อย่างหวัง
หวังวันหนึ่ง เจ้าจะพบเส้นทางตัวเอง

ผ่านชีวิต บนเส้นทางที่อ่อนล้า
สุดชีวิต ฉันพบทาง ที่วาดหวัง
เป็นทางเดินที่เงียบงัน แต่ดูเรืองรองด้วยแสงธรรม
อีกไม่ช้า ลมหายใจคงหมดความหมาย

อีกไม่ช้า ร่างกายคงแหลกสลาย
แม้สิ้นแรง ไม่สิ้นสูญคุณความดี
แม้สิ้นใจ ไม่สิ้นแสงแรงแห่งพลอย

*** ชีวิตคนเรา ถ้ายังไม่ได้รับการเจียระไน( พัฒนาจิตใจ) ก็เหมือนดินที่ไม่มีค่า แต่เมื่อได้รับการเจียระไน (พัฒนาจิตใจ) คนเราก็มีคุณค่าขึ้นมาดั่งพลอย หลากหลายชีวิตที่แตกต่างกันไป แต่ก็มีจุดหมายเดียวกัน รอวันเป็นพลอยมณีที่เจียระไน ดำเนินตามรอยพระพุทธองค์ ***

ตอบเมื่อ: 09 ส.ค. 2004, 4:48 pm

ตอบเมื่อ: 09 ส.ค. 2004, 5:24 pm

อนุโมทนานำแหน่ครับ สาธุ

ตอบเมื่อ: 09 ส.ค. 2004, 8:38 pm

พลอยหลากสีร้อยพันพลอยพราวแสง
ม่วงเขียวเหลืองแสดแดงแสงสดใส
ชมพูเพชรไพลินน้ำงามเหลือใจ
ประกายใสตามตำแหน่งแห่งกายา

ร้อยเรียงเพียงเจียระไนหทัยวัตถุ
งามประดุจอัญมณีอันมีค่า
บริสุทธิ์พร้อมประกายใสสะอาดตา
บรรเจิดจ้า ณ หทัย ของทุกคน

ทางชีวิตแห่งเส้นทางอันอ่อนล้า
แต่ต้องฝ่าสู้ทนไม่หมองศรี
แสงแห่งธรรมชนะมารทั่วไพรี
ไม่ก้าวหนีแต่จักผลาญพาลแห่งธรรม

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรมทุกท่าน
ขอธรรมะคุ้มครองสรรพสัตว์ทุกชีวิตในโลกมายามนุษย์นี้ด้วยเถิดหนา

สวัสดี

ผู้เยี่ยมชม

พราวแพรว อันดวงแก้วแวววาว สดสีงามหลายหลากมากนามนิยม

นิลกาญจน์บุษราคัมคม น่าชมว่างามเหมาะสมดี

เพชร น้ำหนึ่ง งามซึ้งพึงเป็นยอดมณี ผ่องแผ้วสดศรี

เพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง

ความดี คนเรานี่ดีใด ดีน้ำใจที่ให้แก่คนทั้งปวง

อภัยรู้แต่ให้ไปไม่หวง เจ็บทรวง หน่วงใจให้รู้ทน

รู้กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็นยอดคน ชื่นชอบตอบผล

ร้อยคนมีหนึ่งในร้อยเอย

ร้อยคนมีหนึ่งเท่านั้นเอง

ตอบเมื่อ: 15 ส.ค. 2008, 8:27 am

*** ชีวิตคนเรา ถ้ายังไม่ได้รับการเจียระไน( พัฒนาจิตใจ) ก็เหมือนดินที่ไม่มีค่า แต่เมื่อได้รับการเจียระไน (พัฒนาจิตใจ) คนเราก็มีคุณค่าขึ้นมาดั่งพลอย หลากหลายชีวิตที่แตกต่างกันไป แต่ก็มีจุดหมายเดียวกัน รอวันเป็นพลอยมณีที่เจียระไน ดำเนินตามรอยพระพุทธองค์ ***

ชอบจัง เข้าใจเปรียบเทียบ จะดำเนินรอยตามพระพุทธองค์เช่นกันจ้า
สาธุ ซึ้ง