Home  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  •  สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทาน  • หนังสือ  •  บทความ  • กวีธรรม  • ข่าวกิจกรรม  • แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้คู่มือการใช้  ค้นหาค้นหา   สมัครสมาชิกสมัครสมาชิก   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก  กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้   ข้อมูลส่วนตัวข้อมูลส่วนตัว  เช็คข้อความส่วนตัวเช็คข้อความส่วนตัว  เข้าสู่ระบบ(Log in)เข้าสู่ระบบ(Log in)
 
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
 ทุกข์ทางใจ อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
ผู้ตั้ง ข้อความ
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 1:01 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สู้ สู้
คนจีน จะเป็นประมาณ โหวกเหวกโวยวาย อะ
แต่เราได้อาจารย์ ดี เลยทำในสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต ของลูก
เรา กราบเท้า เลยนะ คะ
ดีใจสุด สุด เพิ่งทำมา 30/4/49 วันเกิดพอดี อะ รอบ 4 คะ
 
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 1:03 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สู้ สู้
นี่ขนาดธรรมมะ นะ เพิ่งทะเลาะกับลูกค้าไป สด สด
เฮ่ยยยยยยย
ทำใจแล้วละ ชีวิต มีแต่ความว่างเปล่า
ทำดีกับ บิดามารดาไว้ เถิด ทุกอย่างจะคลี่คลาย ไปเองนะคะ
 
ลีลาวดี
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 1:27 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ขำ พอดีเดือนหน้าจะถึงวันเกิดพอดี จะรองทำดูนะไม่รู้ว่าจะกล้าหรือเปล่า

เผื่ออะไร ๆ จะดีขึ้นบ้างอย่าง คุณทิพ คุณเกสร ่่ว่า
 
แวะมาทักทาย
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 2:42 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สุข สัน วัน เกิด คุณลีลาวดีล่วงหน้า ด้วยครับ ขอให้เจริญงอกงามในธรรมยิ่งๆขึ้นครับ สาธุ สาธุ สาธุ ยิ้มเห็นฟัน
 
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 3:11 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สู้ สู้
ทำกับแม่นะ บ่อย แรก แรก อาย เขิน มากกกก
แต่เดี๋ยวนี้เริ่มชิน ทำทุกครั้งแม่ให้ศีลให้พร ดีมาก แม่เรา จบ ป. 4
ยังให้พรได้ดี มาก คะ

กับป๊า ทำ 1 ครั้ง ดีใจ จนถึงวันนี้คะ

หลวงพ่อบอกว่า พรที่ พ่อ แม่ให้ ถือว่า ดี ที่สุด เป็นมงคล ของชีวิต คะ

เราทำนะ
1. พาน + ดอกไม้ ( ดอกบัว )
2. เงิน แล้วแต่ สะดวก คะ
 
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 3:49 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สู้ สู้
ตัวเลขอะไรมันจะมากมาย เป็น 10000 ผู้เข้า
สงสัยเราพูดไปเนี่ย คงไปทำให้ใครบางคนเกิดอาการไม่สบายใจ
ขอให้คุณเป็นสุขเถิด ต่อไปเราไม่เข้ามาคุยแล้วนะ เดี๋ยวโดน ชาวบ้านหมั่นไส้ คิดสิ่งใดได้สิ่งนั้น สาธุ แด่ผู้ที่ทำ ตัวเลข มาก กกกก
ขอให้มีฟามสุขในสิ่งที่ทำ



คุณลลิตา เรามาคุยกับคุณ เห็นว่า คุณมีทุกข์
ขอให้คุณผ่านพ้น เหตุการณ์ นี้ไปได้ด้วย ดี
ขอคนคิดดี ได้ ในสิ่งดี คิดไม่ดี ตัวเองนั่นแหละทุกข์ ที่สุด
ลาก่อน ชาวเวป ที่เป็นคน ดี
 
ลีลาวดี
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 3:50 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สาธุ ขอขอบคุณทุกคำอวยพร ที่มีให้ขอบคุณจริง ๆ

ขอให้พรทุกพร ดลบันดาลให้จิตใจเราสงบด้วยเถอะ
 
เกสร
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 4:21 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

โถ โถ คิดมากไปได้ ใครจะไปหมั่นไส้ลงคอ

คายหมั่งส้ายลื้อ เลี๋ยวอั๊วะจาหล่ามางห้ายกะจุยเรย 555

คนมาดู เพราะดูแล้วเค้าสบายใจน่ะ เรายังต้องเข้ามาแจมด้วยเลย อย่าคิดมากสิ
พรุ่งนี้มาเล่าความก้าวหน้านะ จะรอ

Happy Birthday แด่คุณลีลาวดีล่วงหน้าด้วยคนค่ะ ของขวัญ วันเกิด ดอกไม้

สรุปๆ ... คนที่รักเรามากที่สุดคือพ่อกับแม่ แต่คนที่เรารักมากที่สุดคือใครหนอ
 
penky
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2006, 6:06 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ดิฉันไม่ต่างจากคุณเลย สามีดิฉันไปมีเมียน้อยตั้งแต่แต่งงานกันยังไม่ถึงปี ตอนนั้นดิฉันทุกข์มาก ๆ ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เพราะรักมาก จนถึงทุกวันนี้ ดิฉันก็อยู่กับสามีประมาณ 15 ปีแล้ว โดยที่เมียน้อยมีลูกกับสามี 2 คน ดิฉันไม่มีมดลูกคะ ทุกวันนี้ดิฉันก็ปลง และคิดว่าเรากำลังชดใช้กรรมอยู่ และดิฉันก็ทำตัวเป็นแม่พระ เลี้ยงดูลูกเมียน้อยด้วย และอยู่บ้านใกล้กัน ลูก ๆ จะไปๆ มาๆ บ้านที่ดิฉันเสมอ ดิฉันใช้วิธีปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่น (กว่าที่ดิฉันจะทำใจให้สงบได้ ใช้เวลาประมาณ 5-6 ปี) และชดใช้กรรม อย่าสร้างเวรสร้างกรรมกันอีกเลย คุณมีลูกคิดถึงลูกคุณไว้เยอะ ๆ บางครั้งดิฉันก็ต้องอยู่คนเดียว โดยที่สามีจะแบ่งเวลาให้เท่า ๆ กัน จนทุกวันนี้ ดิฉันชินแล้วกับการอยู่คนเดียว ถามว่าเหงาไหม ขอตอบว่าเหงามาก ๆ ๆ ๆ (ในช่วงแรก ๆ) ดิฉันก็ใช้วิธีหาหนังสือมาอ่านและฟังธรรมะไป คุณยังมีลูกเป็นเพื่อนแก้เหงาน่ะคะ ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณ และขอให้คุณผ่านช่วงที่เป็นทุกข์นี้ได้โดยเร็วด้วยน่ะคะ ถ้ามีอะไร mail มาคุยได้คะ
s_deekul34@hotmail.com อย่าลืมน่ะคะ คนยังมีเพื่อนที่หวังกับคุณอยู่อีกมากมายคะ
 
ลีลาวดี
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 24 พ.ค.2006, 8:52 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

เศร้า คุณทิพคุณเป็นอะไรเหรอ ใครว่าคุณทิพเราไม่เข้าใจเลย

สำหรับเรา เรามีความสุขที่ได้คุยกับคุณทิพ สบายใจ รู้สึกดี อย่าทิ้งเราไว้อย่างนี้นะ


สำหรับคุณ Penky เราขอเป็นกำลังใจให้คุณนะ คุณเป็นคนหนักแน่นมาก
 
เกสร
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 24 พ.ค.2006, 8:07 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

คุณทิพคะ ถ้าเราพูดอะไรแล้วทำให้คุณไม่สบายใจ เราขอโทษค่ะ สาธุ
เราไม่มีเจตนา แสดงความไม่พอใจสักนิดเลย เราออกจะสนุกที่ได้มาคุยด้วยซ้ำไป
น่าดีใจออกมีคนมาอ่านกันเยอะๆ คิดว่าคงมาเป็นกองเชียร์แบบเรา

เราเสียใจ ที่การพูดหยอกเล่นของเราทำให้คุณเข้าใจผิด
คุณทิพกรุณาเข้ามาคุย ให้คำปรึกษาคุณลีลาวดีเถอะนะคะ

เราไปเอง

ขออภัยคุณลีลาวดีด้วยนะคะ
 
เกสร
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 24 พ.ค.2006, 8:33 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

เรียนคุณทิพ

แวะมาบอกอีกนิดว่า เราชอบคุยกับคุณทิพเพราะเราเป็นลูกจีนเหมือนกัน
เราเข้าใจสภาวะการแสดงออกของครอบครัวชาวจีน อย่างที่คุณเล่า
ตอนป๊าเรายังมีชีวิตอยู่ เราพูดภาษาจีนกับป๊า แต่ท่านจะพยายามพูดภาษาไทยกับเรา
เราไม่มีความประสงค์ร้ายจะล้อเลียนคุณเลยค่ะ

แต่ว่าเราเป็นผู้สร้างความปั่นป่วนให้เกิดขึ้น เราจึงสมควรเป็นคนที่ต้องไป ไม่ใช่คุณค่ะ
 
ผู้เยี่ยมชม






ตอบตอบเมื่อ: 25 พ.ค.2006, 12:39 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

การประสบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่พอใจนั้นเป็นทุกข์ นี้เป็นสัจจธรรมอันหนึ่งที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสสอนไว้ ฉะนั้น พึงทำจิตใจให้ยอมรับความเป็นจริงในข้อนี้ สิ่งสำคัญนั้นคือ ต้องรู้จักกับความเป็นจริงและ ทำชีวิตจิตใจให้อยู่กับสิ่งที่กล่าวมาให้ได้ นิสัยอย่างหนึ่งของมนุษย์ คือ มักจะไม่ยอมรับในสิ่งที่เป็นความจริง ยังไม่พอแถมยังไม่ยอมรู้จักที่จะแก้ไขอีกด้วย คุณควรยอมรับกับตนเองว่าในเมื่อ
สิ่งที่คุณประสบนั้น สุดที่จะหลีกเลี่ยงได้แล้วก็ควรทำใจยอมรับ โดยใช้หลักธรรมที่ว่า เราเป็นผู้มีกรรม และ เราจะต้องยอมรับผลกรรมนั้น ปฏิเสธไม่ได้ ฉะนั้น พึงทำชีวิตของคุณให้อยู่ในหนทาง
ที่ถูกต้อง นั่นคือ ทำหน้าที่ที่ยังมีอยู่ต่อไป อย่าคิดท้อถอย และ นั่งจับเจ่า เอาแต่คร่ำครวญ อยู่เลย
ลองออกไปข้างนอกตามสถานที่ต่าง ๆ ซึ่งคุณจะได้พบเห็น คนพิการบ้าง คนขอทานบ้าง คนนอน
ข้างถนนบ้าง คนเมาบ้าง และ ยังมี เด็กเร่ร่อน คนแก่ชราที่ถูกทอดทิ้งบ้าง อื่น ๆ อีก ซึ่งคนเหล่านั้น
เขามีความทุกข์เช่นเดียวกัน บางคนอาจจะมีความทุกข์มากกว่าด้วยซ้ำไป แต่เขาเหล่านั้นก็ยังดำรงชีวิตอยู่ต่อไป จนกว่าจะถึงวาระสุดท้ายแห่งชีวิต เห็นไหมเล่า ? อย่าคิดว่า เพียงความทุกข์ที่บังเกิดขึ้นเพราะคนคนเดียว ก็ทำให้ชีวตอีกคนหนึ่งต้องเป็นไปต่าง ๆ ซึ่งไม่คุ้มกับการที่ได้เกิดมา
หากว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดคุณมา เลี้ยงถนอมคุณมาจนเติบใหญ่ ได้รับรู้ถึงความอ่อนแอนี้ ท่านจะเศร้าเสียใจสักแค่ไหนหนอ จงหยัดยืนอย่างเข้มแข็งแม้จะต้องใช้เวลาบ้าง เมื่อถึงวันที่คุณเข้มแข็งเต็มที่และประสบความสำเร็จในชีวิต หากว่าคุณมองย้อนหลังกลับมา ณ วันนี้ คุณจะคิดว่าเป็นเรื่องที่ตลกมากเลยกับการที่ต้องไปยึดติตกับ คนที่ไม่มองเห็นคุณค่าของเรา ส่วนเขาก็จะรู้สึกเสียใจที่เหินห่างจากคุณไป หางานทำเสียอย่าปล่อยเวลาให้สูญเสียไปอีกเลย อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ ตนนั้น ย่อมเป็นที่พึงแห่งตน นิรนาม... :b1:
 
ผู้เยี่ยมชม






ตอบตอบเมื่อ: 25 พ.ค.2006, 9:53 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

เศร้า ที่เขียนมาทั้งหมดก็ถูกแหละ แต่ทั้งหมดทั้งปวงต้องให้เวลาเราบ้าง กับสถานภาพที่เป็น
อยู่ ณ ปัจจุบัน กับการที่เพิ่งได้รับรู้แบบไม่คาดฝัน อยากให้เขาไปจากชีวิตซะยังทำใจได้
ง่ายกว่า อยู่แบบไม่เลือกใครแบบนี้ แต่เราก็พยาคิดแบบที่คุณบอกนั่นแหละว่า มันเป็น
กรรมของเรา เราต้องใช้กรรมนี้

เราไม่อยากรับความจริงเพราะความจริงมันเป็นสิ่งที่ เจ็บปวด

สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตเรา และทำให้เรามีชีวิตที่ดำรงอยู่ได้ ทุกวันนี้คือ ลูก-ลูก ของเรา
เขาเป็นสิ่งยึดเหนี่ยว อย่างเดี่ยวที่เรามีอยู่ เขาให้กำลังใจเรา แคร์ความรู้สึกของเรา
เขาเคยถามเราว่า
- ทำอย่างไรแม่ถึงจะมีความสุข สงสารแม่
- แม่ร้องให้ทำ ร้องเพื่ออะไร

คนที่เข้ามาโพส บางคนอาจคิดว่า ยายคนนี้เป็นอะไรนะ ฟูมฟาย เพ้อเจ่อ ไร้สาระ
เอาสมองไปทำอย่างอื่นดีกว่า เราก็ไม่ว่าหรอกนะเพราะเราอยากระบายมันออกมา
บ้าง ความรู้สึกมันจะได้ดีขึ้น

เฮ่ยยยยยยย

วันนี้รู้สึกแย่จัง
 
ดอกไม้
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 25 พ.ค.2006, 1:05 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

คุณไม่ใช่คนแรกและคนสุดท้ายที่จะเจอกับเรื่องนี้ ก่อนอื่นอยากให้คุณรู้ไว้เสมอว่า
"สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วดีเสมอ" ที่คิดอย่างนี้เพราะเราไม่สามารถเปลี่ยนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วได้
อดีตเราแก้ไขไม่ได้ อนาคตยังมาไม่ถึง มีแต่วันนี้ ปัจจุบันเท่านั้นที่อยู่กับเรา
อย่าตกเป็นทาสของความทุกข์ แต่ให้หาประโยชน์จากความทุกข์ที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา
สิ่งที่เกิดขึ้นสอนอะไรเราได้บ้าง เหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราและคนรอบข้าง
ล้วนแล้วแต่เกิดขึ้นมาเพื่อสั่งสอนเราทั้งนั้น (อ่านจากหนังสือธรรมะ ช่วงก่อนที่กำลังจะเสียแม่)
จำได้ เลยอยากจะบอกคุณต่อ
อย่าไปยึดถือว่า เขาจะอยู่หรือดีต่อเราเสมอไป ตัวเราเอง ลูกของเรา สุดท้ายของก็จะไม่ใช่ของเรา
วันนึงเราก็ต้องพรัดพรากจากกันไป อ่านหนังสือธรรมะเยอะๆค่ะ ช่วยได้จริง
อย่างน้อยก็ให้เราเข้าใจธรรมชาติของชีวิต ให้เราใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้ โดยทุกข์น้อยที่สุด
โดยการพยายามเข้าใจในความทุกข์ที่เกิดขึ้น และหาประโยชน์หรือแง่คิดที่เกิดจากความทุกข์นั้นให้ดี สู้ๆค่ะ เอาใจช่วย
 
ลีลาวดี
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 25 พ.ค.2006, 2:06 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สับสน ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เรารู้ว่าใคร เป็นอย่างไร คิดกับเรายังไง เราจะต้องทำอย่างไร
ถึงจะยืนอยู่ได้ด้วยตัวของเราเองจริง ๆ ไม่มีใครมาช่วยหรือยืนอยู่เคียงข้างเราได้

ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน

จิตใจที่แข็มแข็งขึ้น ก็เกิดจาก เพื่อนๆ ในนี้แหละที่ช่วยขัดเกา และให้กำลังใจ
บทสวดมนต์ในนี้ ธรรมมะในนี้อีกและที่ทำให้ ผ่านพ้นความทุกข์แต่ละวันไปได้
 
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 27 พ.ค.2006, 7:03 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สู้ สู้

เราหายไปเนี่ยไปเยี่ยม อากง มา .
อากง อายุ 92 แล้ว
ตอนนี้อยู่ ร. พ ชลบุรี เฝ้ามา 2 วัน อาการดีขึ้นบ้างแล้ว
ให้เลือด 2 ถุง อากง กรุฟ A เรา กรุฟ B
เราเลยไม่ได้ให้
คุณ ลีลาวดี สวดมนต์หรือยังคะ

คุณ ลีลาวดี
มาคุยให้เราฟัง ไม่เบื่อหรอกนะ เราเข้าใจ จิตใจขณะนี้
เราต้องเอาชนะ ตัวเราก่อน
ใจ สำคัญที่ สุด คะ
เราต้อง ชนะใจเราก่อน เรารู้ว่า เราเริ่มจะคิด ปุ๊ป
รีบ สวดมนต์ ก่อนเลยนะ ใจต้องอยู่ที่ บทสวด
ทำบ่อย บ่อย จะเริ่ม ชิน ให้เริ่มที่วันนี้เลย
เป็นกำลังใจให้คุณ คะ

ถ้าใส่บาตร ไม่สะดวกทุกวัน เราแนะนำ ปล่อยปลาทุกวัน ให้ชีวิตเป็นทาน
เราเคยทำ มาแล้ว ทุกวันจริง จริง
ส่งลูกไปร.ร. แล้ว เราไปปล่อยปลาไหล วันละ 2 กิโลกรัม

อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร ขอให้หมดกรรมในชาติ นี้
คุณทนมา 17 ปี อาจใกล้หมดแล้วละ ชีวิตคุณจะเจอแต่สิ่ง ดี ดี
ขอให้ บุญที่เราทำมาทั้งชีวิต ยกให้เจ้ากรรมนายเวรของคุณ ทั้งหมดเถิด
 
ลีลาวดี
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 30 พ.ค.2006, 12:23 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ปรบมือ ขอให้อากง ของคุณทิพหายไวไว นะคะ

ดีใจมากที่คุณทิพยังอยู่ คุณทิพเสาร์-อาทิตย์ ที่ผ่านมามันมีสิ่งเลวร้ายมากเกิดขึ้นกับเรา
แต่เราเป็นคนวิ่งไปหามันเองแหละคุณทิพ เราสับสน เราเสียใจ เราทุกข์ทรมานมากๆๆๆ

เพราะเราไม่เชื่อคุณทิพใจเราไม่สงบ เมื่อวานเสียไม่มีสมาธิเขามา รับแต่โทรศัพท์ น้อง
ที่โทรมาปลอบ พี่ที่ทำงานปลอบ สภาพจิตใจเราย่ำแย่มากนะคุณทิพ

แต่การกระทำของเราๆ รู้จิตใจของคนที่เราเชื่อใจ ซื่อสัตย์ มา 17 ปี แล้วล่ะคุณทิพ
่ว่ามันว่างเปล่า ไม่มีประโยชน์ที่เราทำไป เราเจ็บคนเดียว ทุกข์คนเดี่ยว

ใช่คุณทิพ ใจ สำคัญที่สุด แต่เราแพ้ใจตัวเอง
 
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 30 พ.ค.2006, 1:43 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

สู้ สู้
เสาร์ - อาทิตย์ ต้องเจอ เค้า 2 คนเหรอ
อย่าพยายามเจอหน้าเขาซิ คะ
เค้ามา เราไป เขาอยู่ เราอย่าอยู่
สวดมนต์ บ่อย บ่อย เราทุกข์ ต้องหาที่พึ่งทางใจ เร็ววว อย่าให้คิดถึงมันมาก เราจะทุกข์
โชคดี คะ

http://www.dhammajak.net/chat/
 
ลีลาวดี
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 30 พ.ค.2006, 3:05 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

ปรบมือ ใช่ค่ะไปเห็นเขานอนอยู่ด้วยกัน

ต่อไปเราไม่เผชิญหน้าเค้าแล้วล่ะ เพราะเราเจ็บ

เราเขียนจดหมายไปขู่เขาด้วย เขา 2 คน คงแค้นเรา ผู้หญิงคงเล่นงานผู้ชายมา
เขาเลยมาลงที่เรา

เราคิดถึงคุณทิพมาก เรานอนไม่หลับเลย 2 คืน ติดกัน
 
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:      
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
 


 ไปที่:   


อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ ไม่สามารถ ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้


 
 
เลือกบอร์ด  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  • สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทานธรรมะ  • หนังสือธรรมะ  • บทความ  • กวีธรรม  • สถานที่ปฏิบัติธรรม  • ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ  • วิทยุธรรมะ  • เสียงธรรม  • เสียงสวดมนต์  • ประวัติพระพุทธเจ้า  • ประวัติมหาสาวก  • ประวัติเอตทัคคะ  • ประวัติพระสงฆ์  • ธรรมทาน  • แจ้งปัญหา

จัดทำโดย  กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ webmaster@dhammajak.net
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง