เล่าเรื่องเปรต

ผู้เยี่ยมชม

ทุกคนยังมีโอกาส ที่จะเตรียมภพชาติข้างหน้า ให้ดีงามเพียงใดก็ได้ แม้ทำเหตุให้เพียงพอกับผลที่ปรารถนา ซึ่งไม่ควรประมาทในเรื่องการเตรียมภพชาติข้างหน้าอย่างยิ่ง

เพราะแม้ประมาทไม่รอบคอบในการเตรียมภพชาติที่ตนจะต้องไปเกิดแน่นอน ไม่วันใดก็วันหนึ่งเมื่อวันนั้นมาถึงอาจจะต้องเสียใจอย่างสุดซึ่ง เพราะอาจจะตกอยู่ในสภาพของภพภูมิที่ร้ายกาจเกินกว่าจะรับได้ โดยไม่ทุกข์ทรมานและตระหนกตกใจขวัญหนีดีฝ่อ

เคยได้ฟังญาติโยมผู้หนึ่งเล่าว่า วันหนึ่งได้พบพระอาจารย์สำคัญองค์หนึ่ง ท่านชื่อหลวงพ่อเมือง อยู่วัดทางเหนือ ขณะนั้นญาติโยมหญิงชายสนทนาอยู่กับท่านหลายคน ท่านพูดกับญาติโยมผู้หญิงคนหนึ่งว่า มีเปรตตัวหนึ่งอยู่ใกล้ตัวเธอ กำลังร้องไห้คร่ำครวญด้วยความทุกข์หนักหนา

หลวงพ่อท่านอธิบายด้วยว่า เปรตตนนั้นเป็นผู้หญิง ติดตามญาติโยมผู้นั้นอยู่ วิ่งบ้างเดินบ้าง ไม่รู้หยุด ถ้าเปรตตนนั้นทุกข์มาก เร่าร้อนมาก ญาติโยมผู้นั้นก็จะได้รับความร้อนนั้นด้วย จะทำให้ใจเร่าร้อนด้วย

เมื่อทุกคนในที่นั้นแสดงความสงสัยว่า เปรตมีจริงหรือ และทำไมต้องมีเปรตมาคอยร้องไห้วิ่งตามญาติโยมผู้นั้นด้วย หลวงพ่อท่านก็อธิบายให้เหตุผลอย่างชัดเจนพอที่ทุกคนจะเข้าใจได้ ท่านบอกว่าเปรตนั้นเป็นผู้หญิง เขาบอกว่าได้ขอยืมเงินญาติโยมผู้นั้นไป ๑,๐๐๐ บาทถ้วนๆ และไม่ได้ใช่ จึงต้องมาเป็นเปรต

เมื่อหลวงพ่อบอกเช่นนี้ ญาติโยมผู้นั้นก็นึกได้ทันที เป็นจริงตามที่หลวงพ่อท่านบอก เมื่อหลายปีมาแล้ว ได้รู้จักกับสุภาพสตรีผู้จัดท่องเที่ยวทางภาคเหนือผู้หนึ่ง โดยได้ใช้บริการของเธอ ต่อมาวันหนึ่งเธอได้มาขอยืมเงิน ๑,๐๐๐ บาท โดยบอกว่ากำลังจะไปซื้อของ ลืมกระเป๋าเงินไว้ที่บ้าน ได้ให้ยืมไป แต่ไม่เคยนำเงินมาใช้คืน

จนเมื่ออีกหลายปีต่อมาได้ทราบข่าวทางหนังสือพิมพ์ ถึงการเสียชีวิตแล้วของเธอผู้นั้น ก็ตั้งใจอโหสิกรรมจริงๆ เมื่อสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน แต่ใจที่อโหสิคงไม่เก่งพอ และเธอผู้นั้นคงไม่ได้รับรู้ถึงความตั้งใจยกหนี้ให้เธอแล้ว จึงต้องมาเป็นเปรต เร่าร้อนด้วยแรงใจที่รู้ตัวอยู่ว่า เป็นหนี้แล้วไม่ได้ใช้ แต่เธอยังโชคดี ยังมีบุญที่ทำมาพอช่วยได้

หลวงพ่อเมืองท่านจึงได้พบเธอ และได้ช่วยทำพิธีอโหสิกรรมด้วยความเต็มใจยินยอมของเจ้าของเงิน เธอจึงพ้นแล้วจากภพภูมิที่น่าสลดสังเวชทนทุกข์ทรมานที่สุด...

: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
: มาฆบูชา ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙

ตอบเมื่อ: 15 มี.ค.2006, 9:39 am