ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
new
บัวบานเต็มที่


เข้าร่วม: 23 พ.ค. 2004
ตอบ: 532
|
ตอบเมื่อ:
25 ม.ค. 2006, 10:02 pm |
  |
ใครๆ ก็อยากให้มีแต่คนรักคนชอบ ไม่อยากให้มีคนเกลียด
แต่การที่ผมได้คบคนมาก ๆ รู้จักคนมากที่เข้ามาข้องเกี่ยวกะชีวิตของผม ก็มีทั้งมิตร และศัตรู ผมอยากจะมีแต่มิตร เพราะมิตรทำให้มีความสุข แต่ถ้าศัตรูก็จะทำให้จิตใจเราไม่เป็นสุข บางคนพอเจอหน้ากันก็นึกรักนึกชอบในกิริยาท่าทาง ทั้งๆ ที่ไม่เคยได้พูดคุยกัน แต่กลับบางคน เพียงแค่เจอหน้าเราก็ไม่ถูกชะตาซะแล้ว พอยิ่งพูด ยิ่งมายุ่งกะชีวิตของเรายิ่งทำให้ไม่ชอบขุ่นเคืองใจไปใหญ่ ผมก็เข้าใจว่าทั้งหมดนั้นมันเป็นวิบากกรรมที่ทำให้ต้องมาเจอ มาสัมผัส ทั้งที่ชอบและไม่ชอบ บางทีดูข่าว อ่านหนังสือพิมพ์ก็มีแต่ข่าวฆ่ากัน ทำร้ายกัน บางคนแค่มองหน้ากัน ก็ถึงกับยิงกันฆ่ากัน ทั้งที่ผมประสพด้วยและที่ได้รับรู้จากสังคมด้วยทำให้เบื่อและไม่ชอบการเป็นศัตรู ปัจจุบันนี้เวลาผมปฏิบัติกับใครก็จะพยายามไม่ทำให้เขามีความเดือดเนื้อร้อนใจเพราะเรา เพราะไม่อยากมีศัตรูกะใคร แต่บางทีคนที่เราไม่เคยที่จะไปทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจ ( ในชาตินี้) แต่ก็ต้องมาเจอ โดยที่แม้เราเองก็ไม่ชอบขี้หน้าเขาด้วย แต่ผมก็พยายามวางเฉย ไม่ว่าเขาจะทำไม่ดีด้วยการพูดจา การกระทำต่างๆ แต่บางครั้งก็มีหลุดเหืมอนกัน เพราะความโกรธของตัวเรา
มีคำถามจะถามคือ ควรจะปฏิบัติตัวอย่างไร ถ้าเจอคนที่มาทำไม่ดีกะผม ควรจะวางเฉยไปเรื่อยๆ หรืออย่างไร แต่บางครั้งผมก็หลุด โกรธ อยู่ในใจแต่ไม่เป็นการกระทำออกไป คิดว่ามันเป็นวิบากกรรม คือผมอาจจะไปทำกะเขามาแบบนี้ๆ เขามาเอาคืน แต่บางครั้งมันคิดตรงนี้ไม่ทันจะหลุดเป็นการกระทำตอบโต้ไปก็หลายครั้ง
คำถามคือ
1 วิธีการที่ดีที่สุด ในการปฏิบีตตัวถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้
2 ปฏิบัติตัวอย่างไร ไม่เป็นการสร้างศัตรู ในปัจจุบัน และในอนาคตข้างหน้า
3 ปฏิบัติตัวอย่างไร เป็นการสร้างมิตร เจอแต่มิตรเจอแต่คนที่เราพอใจ ไม่เจอคนที่ไม่ชอบ
ปล การแผ่เมตตา หรือ แผ่พรหมวิหาร อยู่เนืองนิจ ช่วยได้ในกรณีนี้ใช่ไหมครับ
|
|
|
|
  |
 |
now
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
25 ม.ค. 2006, 10:45 pm |
  |
มีปัญหานี้เหมือนกัน ได้ศัตรูมาไม่น้อย เพราะปากไว
ทุกวันนี้พยายามสงบปากสงบคำลง ก่อนนอนก็สวดมนต์บทกรณียเมตตาด้วย
ส่วนคำถามในข้อ3 เป็นไปได้หรือ อยากจะเจอแต่เฉพาะคนที่พอใจถูกใจ
อืมมม มีความคิดว่าอย่างนี้นะ ว่าพบข้อดีของการมีศัตรู
คือหลังปะทะคู่กรณี ก็ได้ระลึกนึกเห็นกิเลสตัวโตๆของตัวเอง
|
|
|
|
|
 |
สายแก้ว
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
26 ม.ค. 2006, 6:09 am |
  |
บรรพต อ.:-คิดแบบนี้มันก็ดี แต่จะไม่สามารถแยกแยะผิดถูก รักษาชาติ ศาสนาได้ การมีแต่มิตรอาจจะทำให้ประมาทลงนรกได้เหมือนกัน เพราะดันไปเห็นด้วยกับมิจฉาทิฎฐิ |
|
|
|
|
 |
สายแก้ว
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
26 ม.ค. 2006, 6:10 am |
  |
พุทธดำรัสตอบ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลที่ไม่ควรคบเป็นอย่างไร ? บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นคนเลว โดย ศีล สมาธิ ปัญญา บุคคลเช่นนี้ไม่ควรคบ ไม่ควรเสพ ไม่ควรเข้าไปนั่งใกล้ นอกจากจะเอ็นดูอนุเคราะห์กัน
บุคคลที่ควรคบ... คืออย่างไร ? บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นคนเสมอกับตนด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา บุคคลเช่นนี้ควรคบ...เพราะเหตุไร เพราะเราผู้เสมอกับตนด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา จักมีการสนทนากัน เรื่อง ศีล สมาธิ ปัญญา การสนทนานั้นจักเป็นไปเพื่อประโยชน์และความผาสุกแก่พวกเรา
บุคคลที่ควรสักการะ เคารพแล้วคบ.... คืออย่างไร ? บุคคลบางคนในโลกนี้เป็นผู้ยิ่งกว่าเราโดยศีล โดยสมาธิ โดยปัญญา บุคคลเช่นนี้ควรสักการะ เคารพแล้วจึงคบ...เพราะเหตุไร เพราะอาจหวังได้ว่า จักบำเพ็ญศีลขันธ์..... สมาธิขันธ์.... ปัญญาขันธ์.... ที่ยังไม่บริบูรณ์ให้บริบูรณ์ หรือจักสนับสนุนศีลขันธ์..... สมาธิขันธ์.... ปัญญาขันธ์.... ที่บริบูรณ์แล้วด้วยปัญญาในที่นั้น ๆ....
บุรุษคบคนเลว ย่อมเลวลง คบคนเสมอกัน ย่อมไม่เสื่อมในกาลใด ๆ คบคนที่สูงกว่าย่อมพลันเด่นขึ้น ฉะนั้นจึงควรคบคนที่สูงกว่าตน.. |
|
|
|
|
 |
สายแก้ว
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
26 ม.ค. 2006, 6:12 am |
  |
พุทธดำรัสตอบ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นคนทุศีล มีธรรมอันเลวทราม ไม่สะอาด มีความประพฤติน่ารังเกียจ มีการงานลึกลับ ไม่ใช่สมณะ แต่ปฏิญาณตนว่าเป็นสมณะ ไม่ใช่พรหมจารีบุคคล แต่ปฏิญาณตนว่าเป็นพรหมจารีบุคคล เน่าใน ภายในเยิ้มด้วยราคะ เป็นเหมืองขยะ บุคคลเช่นนี้ควรรังเกียจไม่ควรคบ.... เพราะเหตุไร เพราะแม้จะไม่เจริญรอยตามบุคคลเช่นนั้นก็จริง แต่กิตติศัพท์ที่เสียหายของเขาย่อมระบือไปว่า เขามีคนชั่วเป็นมิตร มีคนชั่วเป็นสหาย มีคนชั่วเป็นเพื่อน เปรียบเหมือนงูที่จมอยู่ในอุจจาระ ถึงแม้จะไม่กัดก็ทำให้เปื้อนได้
|
|
|
|
|
 |
สายแก้ว
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
26 ม.ค. 2006, 6:14 am |
  |
บรรพต อ.:-เราจึงมีความสุขเพราะเราเลือกคบคน ถึงแม้จะต้องเป็นศัตรูกับคนที่สอนดูถูกดูหมิ่นปรามาสพระพุทธเจ้าก็ตาม |
|
|
|
|
 |
copyma
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
26 ม.ค. 2006, 8:44 am |
  |
อยู่ด้วยความรัก
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสอนให้ทุกคนตั้งตนอยู่ในเมตตา คือ ความรักใคร่ปรารถนาดีต่อกัน เห็นอกเห็นใจกัน ปราศจากการรังเกียจเดียดฉันท์ และริษยากัน ให้รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราว่า เราต้องการความสุข เกลียดกลัวความทุกข์ฉันใด คนอื่นก็ต้องการความสุข เกลียดกลัวความทุกข์ฉันนั้น
http://84000.org/tipitaka/book/bookpn07.html
|
|
|
|
|
 |
new
บัวบานเต็มที่


เข้าร่วม: 23 พ.ค. 2004
ตอบ: 532
|
ตอบเมื่อ:
26 ม.ค. 2006, 10:34 pm |
  |
ขอบคุณ คุณcopyma สำหรับคำตอบครับ อยู่ด้วยความรัก คืออยู่ด้วยเมตตานี่ เป็นธรรมเกี่ยวกับความรักความเอื้อเฟื้อ สร้างมิตร ผูกมิตรได้ดี เป็นธรรมที่เยือกเย็น
ขอบคุณ คุณ บรรพต อ. ( ไม่ได้เจอคุณบรรพต อ นานเลย ) สำหรับคำตอบ จริงครับ ถ้ามีมิตรคือคนที่รักเราแต่เป็นคนไม่ดี สู้ไม่มีดีกว่า อยู่ที่เราด้วยต้องรู้จักเลือกคบ ถ้าเจอแต่มิตรที่ไม่ดี นำเราไปในทางที่ไม่ดี แม้ไม่เจอใครที่ดีกว่า สู้เราอยู่คนเดียวไปดีกว่า  |
|
|
|
  |
 |
TU
บัวทอง


เข้าร่วม: 23 พ.ค. 2004
ตอบ: 1589
|
ตอบเมื่อ:
27 ม.ค. 2006, 3:24 am |
  |
อยากได้ผลแบบไหน ก็ต้องเพียรสร้างเหตุให้เหมาะสมกับผลนั้น
ไม่มีคำว่า "บังเอิญ" ในพระพุทธศาสนา เพราะผลย่อมมีมาแต่เหตุ ค่ะ
555 อยากมีแต่มิตร ไม่อยากมีศัตรู มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ นิว
โลกไม่ได้เป็นสีขาวอย่างเดียว โลกไม่ได้เป็นสีดำอย่างเดียว
โลกเป็นสีเทาค่ะ
ดังนั้น ขอให้เพียรสร้างเหตุเพื่อให้มี "กัลยาณมิตร" มากกว่า "เทียมมิตร" นะค่ะ
เราไปเปลี่ยนสิ่งนอกตัวเรา ไม่ทางจบ ไม่มีวันจบได้เลย
แต่ให้เรากลับมาเปลี่ยนสิ่งภายในตัวเรา (ใจ) ต่างหาก ถึงจะจบ
หากพิจารณาให้ถี่ถ้วนแล้ว ศัตรูก็มีประโยชน์แก่เรามิใช่น้อย
เป็นต้นว่า ทำให้เรามีสติเฝ้าระแวดระวังตัวเอง ไม่ประมาท (เมาในอารมณ์)
ศัตรู ทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้น ทำให้เราเห็นกิเลสของตัวเองมากยิ่งขึ้น
นั่นหมายถึง "ปัญญา" เราเกิดขึ้นเพราะเหตุที่ได้มีศัตรูแล้ว
เราต้องหาประโยชน์ จากการมีศัตรู (ทั้งๆ ที่ไม่อยากจะมี) ให้ได้นะค่ะ
ถ้ามีแต่มิตรอย่างเดียว ระวังจะ "หลงตัวเอง" น๊า
ดังนั้น ขอให้เพียรสร้างเหตุเพื่อให้มี "กัลยาณมิตร" มากกว่า "เทียมมิตร" นะค่ะ
|
|
|
|
    |
 |
copyma
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
27 ม.ค. 2006, 8:51 am |
  |
|
|
 |
yannapol
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
27 ม.ค. 2006, 10:22 am |
  |
ขอแสดงความเห็นในเรื่องนี้นะครับ
หากเชื่อกฏแห่งกรรมแล้วเราคงมีกรมที่ไม่ดีต่อกันมาอาจจะในชาติปัจจุบันหรืออดีต
การขออโหสิกรรมด้วยกุศลบุญ หรือการแผ่เมตตาจิตให้บุคคลที่เป็นศัตรูโดยเฉพาะช่วงที่จิตใจเป็นสมาธิและเป็นบุญจะส่งเสริมให้ความเกลียดกับมาเป็นความรักและเมตตาได้
โดยขอให้ความรักและเมตาของเราต่อผู้อื่นก่อน |
|
|
|
|
 |
สายแก้ว
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
27 ม.ค. 2006, 10:42 am |
  |
เมื่อรู้ว่าผิดก็ควรแก้ไข นี่ไม่แก้ไขแล้วยังปรามาสพระพุทธเจ้าต่ออีก
คุณนิวคะ ตอนนี้ อ.บรรพต ไม่อยู่ค่ะ พาหลานไปฝากบ้านเพื่อนที่เมืองนอกเพื่อเรียนต่อโทค่ะ
จำคุณนิวได้ดีเลยค่ะฮิๆๆ! สมัยลานธรรม ขอบคุณค่ะ |
|
|
|
|
 |
กรกต
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
27 ม.ค. 2006, 11:52 am |
  |
|
|
 |
pongsakorn28287
บัวใต้ดิน


เข้าร่วม: 23 พ.ย. 2004
ตอบ: 42
ที่อยู่ (จังหวัด): จ.เชียงใหม่
|
ตอบเมื่อ:
30 ม.ค. 2006, 11:33 am |
  |
คุณอยากในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ถ้าทีเด็กคนหนึ่งเขาอยากได้พระจันทร์เอามาเป็นล้อรถให้แก่เขา
เขาก็ต้องทุกข์ทรมานเพราะดันอยากในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ดูตัวอย่างของพระพุทธเจ้า
ท่านเป็นคนที่ประพฤติดีที่สุด
แต่ก็ยังมีศัตรูเช่นพระเจ้าอชาติศัตรู
แล้วท่านมีเป็นคนดีมากกว่าพระพุทธเจ้าหรือปล่าวถึงจะได้ไม่มีคนเกียจ
ฉะนั้นแต่ถ้าท่านอยากจริง ๆ ท่านก็จงทำเหตุปัจจัยอย่างนั้นเถิด
แต่อย่าคาด่หวังเลย
เพราะท่านก็ก่อความเป็นศัตรูกับผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา(ท่านเลิกนินทาคนอื่นแล้วหรือยัง,แล้วส่อเสียดล่ะฯลฯ)
ท่านจงเป็นผู้ที่มีสติในการทำงานกิจการต่าง ๆอยู่
แล้วพึงละอกุศลที่จะเกิดขึ้นไม่ให้เกิดขึ้นเถิด
(ยืมคำสอนมาจาก แม่ชีรุ้งเดือน)  |
|
|
|
   |
 |
new
บัวบานเต็มที่


เข้าร่วม: 23 พ.ค. 2004
ตอบ: 532
|
ตอบเมื่อ:
30 ม.ค. 2006, 8:31 pm |
  |
ขอบคุณสำหรับทุกๆ คำตอบครับ พีทียูให้คำแนะนำดีครับ อืม ไม่ดำ ไม่ขาว เทา ๆ
ความคิดเห็นที่ 12 คุณ สายแก้ว ขอโทษที่ทักผิดครับคิดว่าเป็น คุณ บรรพต อ. และก็ขอบคุณที่ยังจำได้ที่ลานธรรมครับ มีไรดี ๆ ก็ช่วยคอมเมนท์นะครับคุณสายแก้ว  |
|
|
|
  |
 |
|