มักมากในกาม

ผู้เยี่ยมชม

เพราะเหตุใดถึงทำให้คนเรามักมากในกาม มีอารมณ์เพศสูง พยายามลดแล้วก็ยังไม่ค่อยสำเร็จ เป็นเพราะผลของกรรมหรือตัวเรามากกว่า และวิธีแก้ไขด้วยครับ ขอบคุณครับ

ผู้เยี่ยมชม

ผมว่าเป็นเรื่องธรรมชาติครับ

การฝึกในแบบปฏิกูลมนสิการบรรพนี้ ถ้าหาก ทำให้มาก ก็เป็นไปเพื่อละกามราคะ และโดยนิยามของกามราคะในขอบเขตของบทนี้ จะมุ่งเอาการเสพกามหรือร่วมเพศประสามนุษย์และสัตว์ทั้งหลายเป็นหลัก จะนับด้วยผัสสะทางตา หู จมูก ลิ้น กาย หรือใจก็ตาม

และขอให้สังเกตจุดนี้ดีๆด้วยว่าต้อง ทำให้มาก คือถ้าทำให้ต่อเนื่องนั้น แตกต่างกับทำเดี๋ยวเดียว ทำชั่วครู่ชั่วคราว อันจะปรากฏผลแค่วูบๆวาบๆ ผิดกันเป็นคนละเรื่องกับความเพียรในระยะยาว เพราะฉะนั้นถ้าจะให้ถึงเป้าประสงค์ของปฏิกูลมนสิการบรรพ ก็ต้องเข้าใจไว้ก่อนในเบื้องต้น ว่าเป็นของที่ต้องมุ่งมั่นทำกันจริงจังจนกว่าจะได้ผล อันเป็นสิ่งตามมาเองหลังจากประกอบเหตุที่สมควรไว้พอเพียงแล้ว
http://dungtrin.com/sati/chapter07.html

ผู้เยี่ยมชม

ขออนุญาติออกความเห็นคะ แม้ว่าความรู้สึกดังกล่าวจะเป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่ก็ต้องพยายามยับยั้งชั่งใจอย่าปล่อยให้ล่วงละเมิดศีลข้อ 3 ทีเดียวเชียวนะคะ

หมั่นเจริญปฏิกูลมนสิการ พิจารณาให้เห็นความเป็นของสกปรก ความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ความไม่อยู่ในบังคับบัญชาให้มากๆ

ผู้เยี่ยมชม

ผมเห็นด้วยครับคุณอนัตตา

อย่าปล่อยให้ล่วงละเมิดศีลข้อ 3

ผู้เยี่ยมชม

คนที่มักมากในกาม มีอารมณ์เพศสูง มองเผินๆอาจดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ถ้าจะวิเคราะห์ให้ลึกลงไป ตามหลักของการกระทำและผลหรือกฎแห่งกรรมแล้ว ก็น่าจะมีส่วนมาจากความสัมพันธ์ในลักษณะที่เรียกว่า "กรรมจัดสรร" อยู่ด้วย

นั่นคือ การที่คนเรามีจิตมักยึดหน่วงอยู่กับกามารมณ์บ่อยๆ จนกลายเป็นเจ้าเรือนของตนแล้ว อุปาทานแห่งจิตตัวนั้นก็คือกรรมในรูปของเจตนา ซึ่งจะดึงดูดให้เกิดผลสภาพที่สอดคล้องกับสิ่งที่ส่งออกไป คือทำให้เป็นคนที่มีร่างกายผลิตฮอร์โมนทางเพศออกมามากอยู่เสมอ ควบคุมให้ลดลงได้ยาก และมีจิตมักคิดวนเวียนอยู่แต่กับเรื่องทางเพศ จึงต้องอดทนเหน็ดเหนื่อยกว่าจะฝืนกิเลสตัวนี้ได้ เพราะสะสมมายาวนาน ต่างกับผู้ที่มีกิเลสตัวนี้เบาบาง ที่เพียงแค่เรียกสตินิดเดียวก็สลัดอารมณ์ทางเพศที่เกิดขึ้นในแต่ละครั้งทิ้งไปได้ง่ายๆเกือบทุกครั้ง โดยไม่ต้องมาคอยพิจารณาอะไรมากมาย เรียกว่า ดับตั้งแต่สัญญาไม่ให้หลุดไปถึงสังขาร

ขอเสริมความคิดเห็นดีๆข้างต้นนิดเดียวว่า อสุภกรรมฐานก็ช่วยแก้ราคะจริตได้ ถ้าหมั่นพิจารณาประกอบรูปนามให้มาก และหลีกเลี่ยงสภาพแวดล้อมหรือสถานการณ์ที่กระตุ้นให้เกิดอารมณ์ทางเพศ เชื่อว่าหากผู้ปฏิบัติมีความเพียร มุ่งมั่นตั้งใจจริง ก็จะสามารถลดกิเลสราคะลงไปได้บ้างอย่างแน่นอน

http://www.geocities.com/pic_asupa/

ผู้เยี่ยมชม

ผมเห็นด้วยครับคุณเทียนไขสาธุครับ

อสุภกรรมฐานก็ช่วยแก้ราคะจริตได้

ถ้าหมั่นพิจารณาประกอบรูปนามให้มาก

ผู้เยี่ยมชม

"กรรมจัดสรร"

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตนเอง

รับมรดกหรือผลแห่งกรรมนั้น

มีกรรมเป็นกำเนิด

มีกรรมเป็นพวกพ้องเผ่าพันธุ์

มีกรรมเป็นที่อาศัย

ทำกรรมใดไว้ย่อมได้รับผลอันนั้น

ไม่ว่าดีว่าชั่ว

จักต้องได้ผลแห่งกรรมนั้นแน่นอน

ผู้เยี่ยมชม

สาธุ สาธุ สาธุ

คุณพยายามลดกามของคุณโดยวิธีไหนครับ ถ้าเป็นการตัดด้วยกำลังสมาธิ มันไม่ได้แก้ที่ต้นเหตุ ต้องพิจารณาให้เห็นโทษของกาม แล้วใจมันก็จะไม่เอาเอง กามมันตัวใหญ่ มันเป็นบ่อเกิดของโลก คนเราติดมันมานานแสนนาน กามราคะเป็นสังโยชน์ข้อที่ 4 ใน10 ข้อ มันไม่ใช่เล่นๆที่จะละได้ทันที ต้องค่อยๆ พิจารณากันบ่อยๆ หาเหตุผลแล้งน้อมลงสู่กฏพระไตรลักษณ์

ผมว่าในเริ่มต้อนให้รักษาศีล 5 ให้ดีก่อนดีกว่า พร้อมทั้งบำเพ็ญบารมี 10

จะลองไปดูก็ได้ว่าบารมี 10 มีอะไรบ้าง ก่อนนอนก็พิจาราณาดูว่าวันนี้ทำบารมีอะไรบ้าง

โมทนาสาธุ โมทนาสาธุ โมทนาสาธุ

ผู้เยี่ยมชม

เห็นด้วยกับคุณ max ทุกคนมีกรรมเป็นของของตน หากจะทำไม่ดีต้องเดี่ยวก่อนนะคะ.

ผู้เยี่ยมชม

ตามปกติแล้วมนุษย์นั้นต้องมีความรู้สึกทางเพศเป็นธรรมดาอยู่แล้ว เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ไว้ไม่ให้สูญหาย โดยปกติแล้วผู้ชายจะมีอารมณ์สูงในช่วงอายุ 20ปีแต่ผู้หญิงจะมีอารมณ์ทำนองนี้ในช่วงอายุประมาณ 30ปี นี่ทำให้ช่วงเวลาเรียนหนังสือผู้ชายจะวอกแวกมากกว่าผู้หญิง การที่บางคนมีอารมณ์เพศสูงส่วนหนึ่งมาจากกรรมบางอย่างคือทำให้หมู่ชนมีราคะกล้าผลที่จะได้รับคือ ทำให้มีราคะกล้าไม่รู้จักอิ่มรู้จักพอ อีกส่วนหนึ่งก็เนื่องมาจากอาหารจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ต้องบัญญัติกฏสำหรับพระและผู้รักษาศีล 8ว่าห้ามรับประทานข้าวเย็น ความรู้สึกทางเพศอาจทำให้ลดได้ด้วยการปฏิบัติธรรม แต่จะทำให้หมดไปจากกมลสันดานก็ต้องบรรลุธรรมระดับพระอนาคามีขึ้นไปเท่านั้น การที่คุณพยายามจะลดกามนั้นดีแล้วครับถือเป็นการประพฤติสัมมาสังกัปปะในเรื่องความดำริที่จะออกจากกาม

ผู้เยี่ยมชม

ผมเองก็คงจะไม่ต่างจากผู้ตั้งกระทู้สักเท่าไรนัก แต่ถ้าเรามีความตั้งใจก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงครับ ที่สำคัญใจเราต้องหนักแน่น ไม่ปล่อยให้กิเลสมาครอบงำได้ โดยเบื้องต้นต้องรักษาศีลข้อที่ ๓ และข้อที่ ๕ ให้ดีอย่าให่บกพร่อง ต่อมาก็ต้องเจริญสติ โดยมองแบบอสุภกรรมฐาน ใหม่ๆก็อาจจะลำบากและทำใจยากสักหน่อย แต่เมื่อทำเรื่อยๆ มันก็จะเป็นไปโดยอัตโนมัติเองครับ