ฉันมาสารภาพบาป............

ผู้เยี่ยมชม

ฉันรู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง แรกทีเดียวฉันรู้สึกประทับใจเค้ามา รู้สึกชอบพอ แต่พอเค้าบอกฉันว่าเค้ามีแฟนแล้ว ฉันก็ปรับความรู้สึกมา ว่าฉันเป็นเพื่อนกับเค้าได้ ฉันไม่อยากแย่งเค้ามาจากเธอ เพราะฉันเคยรู้สึกถึงการถูกแย่งคนรัก ฉันเข้าใจดี เพียงแต่ว่าเค้าอยู่ตรงนี้กับฉัน เค้าแค่ห่างไกลคนรักของเค้ามากกว่า

ความรู้สึกแรกของฉัน เข้าใจแค่ว่า ถ้าเค้าจะเลือกฉัน ฉันก็อยากให้เค้าไม่รักกันแล้ว แล้วค่อยมาคบกัน แต่ฉันจะไม่แย่งเค้ามา ถ้าเค้าจะกลับไปแต่งงานกัน ฉันก็จะไม่เสียใจ

แต่เมื่อเค้ามาสารภาพว่า จริงๆแล้ว เค้าโกหกฉัน เค้าแต่งงานแล้ว มีลูกแล้ว เพียงเพราะความจำเป็นในหน้าที่การงาน เค้าถึงได้แยกกันอยู่ จนมาพบฉัน ถามว่าความรู้สึกแรกที่ฉันได้ยินนั้นฉัน ฉันผิดหวังไหม หวังแรกของฉันเพียงแค่สมมุติว่าแค่เค้ากะแฟนไม่รักกัน แล้วเค้ามาคบฉันเท่านั้น แต่พอรู้ความจริงว่าเค้าแต่งงานแล้ว ฉันก็ไม่ได้หวัง รู้สึกว่าไม่ได้ผิดหวัง เพราะยังไงฉันก็จะไม่แย่งใครอยู่แล้ว ฉันพูด ฉันบอกเค้าทุกอย่าง ว่าถ้าฉันทำผิดไปเพียงครั้ง มันจะเป็นความผิดไปตลอดชีวิต ตั้งแต่เกิดมาฉันประพฤติตัวอยู่ในศีล 5 เคร่งครัดมาตลอด ฉันได้แต่พูด แต่เมื่อธรรมชาติมันเรียกร้อง ความใกล้ชิดกัน สุดท้ายเราก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน แต่ฉันก็บอกว่า เราแค่มีอะไรกัน ฉันจะไม่เรียกร้องในสิ่งที่ฉันสูญเสีย ฉันจะไม่เรียกร้องในสิ่งที่เค้าควรจะรับผิดชอบ ฉันจะไม่รักเค้า ฉันจะไม่ยึดมั่นในตัวเค้า ฉันจะไม่เอาเค้ามาเป็นของฉัน ฉันจะไม่ให้ครอบครัวเค้าแตกแยก เราเพียงแค่เหงา และไม่มีอะไรผูกมัด แม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกของฉันก็ตาม

ฉันเพียงแต่มาสารภาพ เพราะว่าฉันรู้สึกผิด และเกลียดตัวเองมาก ฉันทำไปได้อย่างไร แม้ว่าฉันจะไม่เรียกร้อง แม้ว่าฉันจะไม่ได้แย่งของรักของใคร เพียงแต่ฉันคิดว่าเราต่างมีความต้องการเหมือนกัน แล้วมันก็จะจบลง ฉันจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก ฉันจะไม่คบเค้าอีก เพราะฉันกลัวว่าสักวันหนึ่ง ถ้าฉันยึดติดในตัวเค้า ฉันอยากเป็นเจ้าของเค้า ฉันจะเป็นคนผิด ผิดอย่างไม่น่าให้อภัย ฉันตายไปฉันต้องตกนรกแน่ๆ

ฉันเสียใจ ที่ตลอดเวลา ฉันสอนตัวเอง เตือนตัวเอง บอกตัวเองว่ามีธรรม บอกตัวเองว่ามีศีล มดฉันยังไม่ฆ่า ยุงฉันยังไม่ตบ ฉันไม่กินเหล้า ไม่มุสา ไม่โกงขโมย ฉันไม่เคยมีอะไรกับใครมาเลย แต่ครั้งนี้ฉันผิด ที่ฉันปล่อยตัวปล่อยใจไปมากมาย ทำไมสิ่งที่ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งดีๆที่ฉันทำมาตลอดชีวิต มันถึงไม่มีประโยชน์อะไรเลย เพียงแค่ฉันทำผิดแค่ครั้งเดียว ครั้งนี้

ฉันเพียงแค่มาสารภาพ ฉันรู้สึกอึดอัดมาก ฉันไม่อยากให้ใครมาบอกฉันว่า มันถูก หรือผิด ฉันรู้แต่ว่าฉันเสียใจ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะทำแบบนี้อีกไหม แต่นี่มันเกิดขึ้นแล้ว ฉันรู้สึกว่าฉันผิด แม้ฉันจะบอกตัวเองว่า ฉันไม่ได้แย่งสามีใคร ฉันไม่ได้หวังต่อไป ว่าเค้าจะเลิกกัน แล้วมาคบกับฉัน เหมือนอย่างตอนแรกที่เค้าบอกว่าเค้าแค่มีแฟน มันคนละอย่างกัน ตอนนี้ฉันไม่ได้หวังอะไรเลย ให้ฉันกับเค้าจบลงตรงนี้ ฉันก็ไม่เสียใจ ไม่เรียกร้อง เพียงแต่ฉันรู้ว่า ความลับไม่มีในโลก ฉันรู้ เค้ารู้ สามัญสำนึกของฉันรู้

ฉันจึงแค่เพียง........อยากสารภาพ

ตอบเมื่อ: 27 ส.ค. 2005, 12:17 pm

ผมขออนุโมทนาในการตัดสินใจทำความดี ที่ถูกต้อง และ นำมาซึ่งความสุขโดยแท้จริง ความเป็นไปต่างที่เกิดขึ้นกับจิตใจ ของคุณตอนนี้ คงเทียบไม่ได้กับการที่คุณได้ตัดสินใจกระทำสิ่งที่ถูกต้อง ขอให้คุณมีความสุข และความเจริญ ในธรรมที่ได้ประพฤติ-ปฏิบัติ ตลอดไปครับ

ผู้เยี่ยมชม

เห็นใจและเข้าใจเธอทุกคำพูด...ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป...ผ่านไปแล้วก้อคืออดีต...บันทึกไว้เป็นบทเรียนสอนใจ...ชีวิตเรายังเป็นของเรานะครับ...

ตอบเมื่อ: 27 ส.ค. 2005, 3:37 pm

การได้สารภาพบาปแล้วคงช่วยให้คุณระบายความอึดอัดในใจได้ไม่มากก็น้อย ขอให้มีกำลังใจต่อไป ผิดไปแล้วก็แล้วกันไปชีวิตสามารถเริ่มต้นได้ใหม่ คุณมีจิตสำนึกที่ดีแม้ได้ผิดพลาดไปแล้ว เพราะการขาดความยับยั้งช่างใจด้วยอารมณ์เสน่หาก็ตาม แต่คุณก็พยายามหักห้ามใจไม่ให้กรรมมันสืบเนื่องความผิดนั้นต่อไป เพราะความสืบเนื่องต่อเนื่องในความผิดนั้นๆจะทวีความรุนแรงไปเรื่อยๆแบบถอนตัวได้ยาก จะสร้างเวรกรรมอีกยาวนาน จะผูกเวรกรรมไม่จบ ถ้าไม่รีบตัดรีบจบเสีย เรื่องคงยาว........

คุณเชื่อไหมการได้ทำผิดศีลข้อ๓ ก็อาจจะพาลเลยไปผิดศีลข้อ๔ และหนสุดท้ายอาจลงเอยด้วยการผิดศีลข้อ๑ หรือข้อ๕ ถ้าปล่อยให้ผิดแบบบานปลายไปเรื่อยๆ

ท้ายนี้ขอให้มีกำลังใจต่อสู้ชีวิตต่อไป การได้ศึกษาธรรมะช่วยให้คลายทุกข์คลายโศก ปล่อยวางเรื่องราวที่กลุ้มใจได้

ผู้เยี่ยมชม

ฆราวาส มี เสียสละ

พระ มี สละ

อริย มี ละ

ไม่เห็น เกี่ยวกับ กระทู้ เลย ^^

ปล. อธิฐาน ภาวนา ไม่ออก (เลิก) จน กว่า จะเหตุ ที่ ทุกข์ นะ

ผู้เยี่ยมชม

เป็นธรรมดาของคนเราที่จะมี ความรัก ความโลภ โกรธ หลง และตัณหา....

เมื่อรู้แจ้งกับตัวเองแล้ว จึงค้นหาทางสายกลาง ความพอดี ในการดำเนินชีวิตอย่างปกติสุขได้บ้างแล้ว...

หิวก็กิน อิ่มก็หยุด กินให้พอดี มากไปก็ปวดท้อง น้อยไปก็โหยหา...

ผู้เยี่ยมชม

ศีลของพระภิกษุห้ามคุยกับผู้หญิงสองต่อสอง หรือห้ามอยู่ในที่ลับตาคนก็เพราะเหตุนี้แหละครับ จะมีโอกาสกระทำความผิดได้ง่าย ขอแนะนำให้คุณอยู่ห่างจากคนคนนั้นให้มากที่สุด อย่าอยู่ตามลำพัง 2 คน หมั่นสวดมนต์ภาวนา ทำจิตให้สงบ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

ผู้เยี่ยมชม

นตฺถิ ลาภา ราคะกามาสุโข จังงัง (คำพูดส่วนตัว หงวนลิขสิทธ์)

คุณคนบาป คุณทำผิดแล้ว บุญบารมีคุณความดีที่คุณสร้างมา ได้ย้อนมาช่วยคุณให้คุณได้สติ มีสัมปะชันญะ รู้สึกตัวกลับลำได้ทันท่วงที ไม่มีไรร้ายๆเกิดขึ้น มากไปกว่านี้ คุณเป็นคนจริง รักจริง ทิ้งจริง ขอเป็นกำลังใจให้คุณเดินหน้าทำความดีต่อไป ขอเป็นกำลังใจให้คุณ

ขอเตือนคนอื่นๆน้องๆ และเพื่อนๆ ทั้งหลายที่กำลังถูกไฟราคะแผดเผาอยู่ ถ้าคุณไม่รีบตัดใจซะแต่วันนี้ วันพรุ่งนี้อาจสายเกินแก้ ไฟราคะเมื่อมันลุกโหมกระพือ แล้ว ยากที่จะดับได้ ระดมนักผจญเพลิงมาทั้งกองพลบางทีอาจเอาไม่อยู่ อย่าริเล่นกับไฟเป็นอันขาด โดนลวกตัวพอง ใจไหม้มานักต่อนักแล้วครับ

นตฺถิ ราคสโม อตฺติ ไฟเสมอด้วยราคะไม่มี

ระวังจะเจอ แฟน สไปเดอร์แมน นักสานใยดัก สลัดไม่หลุด แล้วจะเป็นมึน

ตอนขอเลิก ระวังจะ เจอคำถาม ยิงรัวใส่ " คุณเห็นผมเป็นของเล่นขยับได้ เล่นเบื่อแล้วก็ทิ้ง งั้นเหรอครับ " ........" คุณเห็นผมเป็นที่พักริมถนนทางหลวง งั้นซิ " " วันนั้นมันไม่มีความหมายอะไรสำหรับคุณเลยเหรอครับ ถึงจะเลิกกันง่ายๆ " bla bla bla .....

ยิ่งร้ายกว่านั้น บางราย เจอแอบถ่ายรูป ไว้แบล็คเมล์ตอนของเลิก...... ลงข่าวหน้าหนึ่งแทบทุกวัน ระวัง! ระวัง! ระวัง!

ผู้เยี่ยมชม

เป็นกำลังใจให้ในการทำความดีครับ