กรรมใดทำให้เราต้องพลัดพราก

ผู้เยี่ยมชม

เรียนญาติธรรมทุกท่านครับ ผมขอเรียนถามธรรมครับ ความพลัดพรากจากของรักของเราทั้งหลาย เราได้กระทำกรรมใดไว้ในอดีตชาติ เมื่อมาเกิดในภพชาติ นี้ เราถึงได้รับผลกรรมในสิ่งนี้ครับ การแก้กรรมในส่วนนี้ ควร ประพฤติ-ปฏิบัติธรรมเช่นใดครับ เมื่อขณะที่เรายังไม่ไปถึงจุดมุ่งหมายในความสำเร็จทางธรรม

ตอบเมื่อ: 18 ส.ค. 2005, 11:48 am

กราบสวัสดี คุณนัทธี จริโมภาส

โดยความเป็นจริงแล้ว ชีวิตเรามีเพียงขณะจิตเดียว นอกนั้นทั้งอดีตและอนาคต ล้วนเป็นมายาไร้แก่นสารทั้งสิ้น แม้ขณะจิตเดียวในปัจจุบันก็ย่อมผ่านพ้นไปในที่สุด มิอาจเอากลับคืนมาได้เลย ทุกสิ่งเป็นเพียงกระแสธรรมชาติล้วนๆที่ไหลเรื่อยไป " สุทธิธัมมา ปวัตตันติ " มีอาการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ฯลฯ นิรันดร

ทุกสิ่งในสากลจักรวาลล้วนไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง ทนอยู่ได้ยาก และหากพิจารณาโดยแยบคายนำมาซึ่งความน่าอิดหนาระอาใจยิ่ง เป็น ทุกขัง มิใช่ตัวใครหรือเป็นของผู้ใด จึงบังคับบัญชามิได้เป็น อนัตตา

หากคุณได้รู้เท่าทันธรรมชาติ และกฎของธรรมชาติ ว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง เป็นตถตา จนสามารถปลดปล่อย อุปทาน ความยึดมั่นในสิ่งทั้งหลายทั้งปวงไปได้บ้าง ก็จะไม่เสียชาติเกิด เพราะความทุกข์จากอุปทานที่คอยย้ำ คอยแบก คอยทูนไว้ให้หนักหัว ได้ถูกปลดปลงบรรเทาความหนักลงเรื่อยๆ

แม้วันนี้จะยังไม่ไปถึงจุดหมายปลายทางในความสำเร็จทางธรรม ยังอยู่ท่ามกลางโลกีย์ ยังไม่ขึ้นเหนือโลกเป็นโลกุตตระ ควรปฏิบัติตัวเหมือนปลาที่ฉลาด รู้จักตอดกินแต่อาหารอร่อยของเหยื่อ ระมัดระวังมิให้ถูกเงี่ยงเบ็ด ย่อมเป็นวิธีอยู่ในโลกให้มีความสุข รู้ให้เท่าทันในปรากฏการณ์ทั้งด้านบวก และด้านลบ แต่อย่ากลัว อย่าหนี พิจารณาไปด้วยสติสัมปชัญญะ ปัญญาย่อมเกิด

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา

ผู้เยี่ยมชม

การพลัดพรากจากของรักหรือคนอันเป็นที่รัก ถือเป็นเรื่องปกติของคนเราทุกคน เป็นสัจธรรม

ไม่ว่าจะเพราะคนเราทุกคนเกิดมาย่อมมีกรรม หรือมีกรรมจึงได้เกิดมา

หรือ...เกิดมาเพื่อพบกับการพลัดพรากจากกันก็ตาม

ล้วนพลัดพรากจากกัน....สรรพสิ่งใดๆล้วนเกิดขึ้นมา แล้วเปลี่ยนแปลงไป ดับสลายไป...

ความรู้สึกทุกข์ รู้สึกเสียใจ จากการพลัดพรากย่อมเกิดขึ้นกับทุกคน

ขอเพียงพิจารณาการพลัดพรากที่เกิดขึ้นอย่างเป็นธรรม....

จิตใจเราก็พอจะคลายลงได้ สงบลงได้บ้าง

หากเป็นเพราะกฎแห่งกรรม....ขอให้ อโหสิ ให้อภัย ปล่อยวาง ไม่โทษใดๆ ไม่โทษกรรม ไม่โทษตัวเอง จึงหมดเวร หxxxรรม...สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

ดังที่คุณปุ๋ยที่อธิบายมานั่นแหละครับ เพราะเราจะชอบพรัดพรากจากของรักของชอบใจด้วยกันหมดทั้งสิ้น ดังนั้น ไม่มีบุญอะไรจะแก้กรรมเรื่องนี้ได้หรอกครับ มีแต่การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดเท่านั้นแหละครับ ที่จะแก้ได้อย่างแท้จริง

แต่ในการพรัดพรากจากของรักของชอบใจเป็นธรรมดาของมนุษย์ทุกคนนั้น มันจะมี การพรัดพรากโดยเร็ว ก่อนเวลาอันควร กลับการพรัดพรากเมื่อถึงเวลาที่ควรจะเป็น เหมือน ตายก่อนวัยอันควร กับ ตายในเวลาที่เหมาะสม แต่ยังไงก็ต้องตาย ยกเว้น ถึงสภาวะนิพพาน (ก็จะไม่ต้องตายอีกในชาติต่อไป)

ซึ่งการพรัดพรากไปก่อนเวลาอันควรนั้น เกิดจากกรรมที่ผิดศีล 5 นั่นเองครับ

1. การฆ่าสัตว์ จะทำให้เรา อายุสั้น โรคภัยไข้เจ็บมาก พรัดพรากจากความมีอายุยืน และทุกสิ่งทุกอย่าง

2. การลักทรัพย์ รวมคดโกง เหนียวหนี ให้กู้ดอกโหด ด้วย จะทำให้เรา ยากจน พรัดพรากจากทรัพย์ มีทรัพย์ได้ไม่นาน ทรัพย์ไม่มีอารมณ์อยู่กับเรานานๆ

3. การประพฤติผิดในกาม จะทำให้เราพรัดพรากคนที่รัก ที่ชอบ ไปไหนมีแต่คนเกลียดคนชัง

4. การพูดปด ส่อเสียด คำหยาบ เพ้อเจ้อ ก็จะทำให้คนพรัดพรากจากคนที่รัก ที่ชอบเช่นเดียวกัน แต่เกลียดเรา คนละประเด็น กับศีลข้อ 3

5. การดื่มสุรา จะทำให้เรา พรัดพรากจากความฉลาด มีสติปัญญาไม่สมประกอบ ฯลฯ

การแก้กรรมก็กระทำตรงข้าม คือ ประพฤติ เบญจธรรม ครับ

ผู้เยี่ยมชม

ขออนุญาติโพสอีกครั้ง เพราะพิมพ์ผิดหลายคำครับ

เราจะต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจด้วยกันหมดทั้งสิ้น ดังนั้น ไม่มีบุญอะไรจะแก้กรรมเรื่องนี้ได้หรอกครับ มีแต่การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดเท่านั้นแหละครับ ที่จะแก้ได้อย่างแท้จริง

แต่ในการพลัดพรากจากของรักของชอบใจเป็นธรรมดาของมนุษย์ทุกคนนั้น มันจะมี การพลัดพรากโดยเร็ว ก่อนเวลาอันควร กับการพลัดพรากเมื่อถึงเวลาที่ควรจะเป็น เหมือน ตายก่อนวัยอันควร กับ ตายในเวลาที่เหมาะสม แต่ยังไงก็ต้องตาย ยกเว้น ถึงสภาวะนิพพาน (ก็จะไม่ต้องตายอีกในชาติต่อไป)

ซึ่งการพลัดพรากไปก่อนเวลาอันควรนั้น เกิดจากกรรมที่ผิดศีล 5 นั่นเองครับ

1. การฆ่าสัตว์ จะทำให้เรา อายุสั้น โรคภัยไข้เจ็บมาก พลัดพรากจากความมีอายุยืน และทุกสิ่งทุกอย่าง

2. การลักทรัพย์ รวมคดโกง เหนียวหนี้ ให้กู้ดอกโหด ด้วย จะทำให้เรา ยากจน พลัดพรากจากทรัพย์ มีทรัพย์ได้ไม่นาน ทรัพย์ไม่มีอารมณ์อยู่กับเรานานๆ

3. การประพฤติผิดในกาม จะทำให้เราพลัดพรากคนที่รัก ที่ชอบ ไปไหนมีแต่คนเกลียดคนชัง

4. การพูดปด ส่อเสียด คำหยาบ เพ้อเจ้อ ก็จะทำให้คนพลัดพรากจากคนที่รัก ที่ชอบเช่นเดียวกัน แต่เกลียดเรา คนละประเด็น กับศีลข้อ 3

5. การดื่มสุรา จะทำให้เรา พลัดพรากจากความฉลาด มีสติปัญญาไม่สมประกอบ ฯลฯ

การแก้กรรมก็กระทำตรงข้าม คือ ประพฤติ เบญจธรรม ครับ

ตอบเมื่อ: 18 ส.ค. 2005, 3:42 pm

ขอขอบพระคุณมากครับสำหรับความหมายแห่งธรรม ที่ท่านได้มอบให้

ผู้เยี่ยมชม

เรียนเจ้าของกระทู้

ขอให้คุณลองพิจารณาดูว่าในโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่เคยประสพกับสิ่งที่ไม่ชอบใจ มีใครบ้างไม่พลัดพรากจากสิ่งที่รัก สิ่งนี้พระพุทธเจ้ากล่าวว่าคือ "ทุกข์" ทุกคนที่เกิดมาแล้วไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ต่างต้องพบกับมันทั้งสิ้น ถ้าอยากหลุดพ้นลองศึกษา "ทุกข์ "ให้เข้าใจและปฏิบัติตามทางที่พระพุทธองค์ทรงกล่าวไว้แล้ว 2548 ปี ซึ่งยังเป็นจริงอยู่เสมอ

คำถามที่ว่าทำกรรมอันใดไว้ ในความคิดเห็นส่วนตัวไม่ยืนยันว่าถูกต้อง มนุษย์หรือสัตว์ทุกคนเมื่อเกิดมาล้วนสร้างกรรมอาจโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ได้ เช่นคุณกินเนื้อสัตว์ ก็เห็นได้ชัดว่าเบียดเบียนสัตว์ ถึงจะกินพืช พืชที่ชาวไร่ชาวนาปลูกขึ้นก็มีการใช้ยาฆ่าแมลง คุณกินยารักษาโรค ยานั้นต้องผ่านการเบียดเบียนสัตว์ทดลองมามากมาย เพราะฉะนั้นทุกคนล้วนมีกรรม ทุกคนจึงมีการไม่สบาย เป็นหวัด ปวดหัวตัวร้อน "ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ" แต่ทุกคนต้องเคยมีโรคกันทั้งนั้นมากบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่เบียดเบียนมากน้อยแค่ไหน

ไม่ทราบว่าคุณเคยบริจาคเลือดไหม ผมอยากเชิญชวนคุณไปลองดูซิครับ ใช้ร่างกายและจิตใจในชาตินี้ให้เป็นประโยชน์มากที่สุด บันไดไม่ว่าจะมี100ขั้น หรือ1,000ขั้นก็ต้องเริ่มจากขั้นที่ 1 เหมือนกันทั้งหมด

ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่คุณ

ผู้เยี่ยมชม

กรรมใดทำให้เราต้องพลัดพราก

ธรรมชาติเป็งอย่างงั่น คงไม่ตอบ ให้ซ้ำ กับคน อื่น

ตอบ แบบ ขำ ๆ ละกัน อาไรที่ ทำให้ คน อยู่

อาไรเป็ง เรื่องให้ อยู่ พบเจอกัน

ราคะ มั่กๆ โทสะ มั่กๆ ตามกันไปทุกชาติ กันเลย

ถ้า จะเจริญเนกขมะ ให้เป็นเหตุ แก้ ที่เหตุละ

ปล. มาตอบผิดกระทู้