การทำให้คนอื่นพ้นทุกข์ถือเป็นการทำบุญรึเปล่าครับ

ผู้เยี่ยมชม

ตัวอย่างเช่นมีคนมีเรื่องไม่สบายใจมากปรึกษาเราแล้ว..เขาสบายใจกลับไป...ถือเป็นการทำบุญอย่างนึงรึเปล่าครับ

ผู้เยี่ยมชม

สามารถแยกเป็นกรณีๆ ได้ดังนี้ครับ

กรณีที่ 1 ถ้าคำแนะนำนั้น ไม่ได้เป็นทางมาแห่งบุญ แต่เป็นทางมาแห่งบาป อย่างนี้ไม่ได้บุญแต่ได้บาปแทน เช่น สมมุติเขาพลั้งเผลอตั้งท้องขึ้นมา มาปรึกษาเรา เราเลยแนะนำไปว่า ถ้าไม่พร้อมอย่างนี้ไปทำแท้งเสียเลย เด็กจะได้ไม่ต้องเกิดมาลำบากยากจน แล้วก็พูดให้เขาเข้าใจผิดไปว่า ไม่ได้เป็นการฆ่าเด็กหรอก เพราะยังเล็กๆ อยู่เลย พูดจนเขาสบายใจ และไปทำตามเรา อย่างนี้นะบาปครับ

กรณีที่ 2 ถ้าคำแนะนำนั้น เป็นการให้ความรู้(ที่ไม่เป็นบาป) เพิ่มเติมกับเขา ถือเป็นทางมาแห่งบุญในแง่ของการให้วิทยาทานครับ เช่น เขาทำการบ้านไม่ได้ มาปรึกษาเรา เราเลยแนะนำว่า ควรทำอย่างนั้นอย่างนี้ เท่ากับเราให้วิทยาทานแก่เขา

กรณีที่ 3 ถ้าคำแนะนำนั้นประกอบด้วยบุญ ถือเป็นสุดยอดทางมาแห่งบุญ ในแง่ของการให้ธรรมทานครับ เช่น เขามีความทุกข์ใจเรื่องนั้นเรื่องนี้ เราก็พูดแนะนำวิธีการฝึกใจให้เขา พอเขาไปฝึกตาม เขาก็สบายใจ อย่างนี้บุญยิ่งกว่าแบบที่ 2 อีกครับ

ถ้าจะนับในบุญกิริยาวัตถุ 10 จะได้บุญในข้อ ธรรมเทศนามัย บุญจากการแสดงธรรมครับ

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2005, 11:16 pm

สาธุด้วยครับ

"การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง"

เมื่อสบายใจ เราก็สบายใจด้วย นี่คือตัวบุญ บุญเพราะสบายใจที่เห็นเขาหลุดพ้นจากทุกข์

ผู้เยี่ยมชม

การให้ธรรมะ....ย่อมไม่หวังผลใดๆ

เขาจะพ้นทุกข์ก็ช่าง ไม่พ้นก็ช่าง

เราจะได้บุญก็ช่าง ไม่ได้ก็ช่าง

มิฉะนั้น....เราเองไม่สุขใจ ก็ทุกข์ใจเอง...

ผู้เยี่ยมชม

ครับ เราจะต้อง Balance เอง ระหว่างคุณธรรม 4 ประการ หรือ พรหมวิหาร 4 นี้นะครับ คือ

1. เมตตา ปรารถนาให้เขาอยู่เป็นสุข

2. กรุณา ปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์

3. มุทิตา ยินดีเมื่อเขาได้ดี

4. อุเบกขา วางเฉย เมื่อไม่สามารถช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้

ผู้เยี่ยมชม

คะ!แล้วจะทำความดีเป็นเด็กดีนะคะ

ผู้เยี่ยมชม

การพ้นทุกข์เป็นการบรรลุธรรม เมื่อช่วยผู้อื่นบรรลุธรรมก็ไม่ต้องการบุญแล้ว เพราะผู้ช่วยพ้นจากทุกข์แล้วจึงช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์

ผู้เยี่ยมชม

การช่วยเหลือให้สัตว์โลกพ้นทุกข์เป็นพระเมตตาคุณขององค์พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธองค์ได้ทรงบำเพ็ญเพียรอย่างยิ่งใหญ่เพื่อให้บรรลุสัมโพธิญาณตรัสรู้ในเรื่องที่สำคัญยิ่ง คือ "อริยสัจจ์ ๔" ได้แก่ ให้รู้จักความทุกข์ว่าเป็นประเภทใด ๑ ให้ละทุกข์สมุทัย คือ ต้นเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ๑ ให้รู้ถึงผลที่จะเกิดขึ้นเมื่อสามรถดับทุกข์สมุทัยได้ หรือ นิโรธ ๑ และขั้นตอนที่จะต้องปฏิบัติที่จะทำให้สามารถดับทุกข์ได้อย่างแท้จริง หรือ อริยมรรค ๑

เมื่อพระพุทธองค์ได้ตรัสรู้ใน "อริยสัจจ์ ๔ " แล้ว จึงได้ทรงมีพระกรุณาธิคุณที่จะนำเอาความจริงที่ได้ทรงตรัสรู้ไปแสดงแก่สัตว์โลกให้รู้จัก เข้าใจ และน้อมนำมาใช้เพื่อช่วยเหลือตนเองให้พ้นทุกข์ตามกำลังอินทรีย์

ดังนั้น การกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดเพื่อฃ่วยเหลือผู้อื่นพ้นทุกข์จึงเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เป็นบุญกุศล เป็นการพัฒนาจิตใจตนเองให้เจริญในเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา แล้วแสดงออกด้วยสังคหวัตถุ ๔ คือ ทาน ๑ ปิยวาจา ๑ อัตถจริยา ๑ และสมานัตตา ๑ จึงเป็นสิ่งที่สมควรอย่างยิ่ง ซึ่งลุงขออนุโมทนา