ทำไมกรรมที่เราทำถึงต้องมาตกกับคนเราในชาตินี้

ผู้เยี่ยมชม

ดิฉันเป็นคนกลัวเรื่องกฎแห่งกรรม แต่ดิฉันก็ทำบาปอยู่ดี

เพราะอะไรบางวันก้อสุข บางวันก้อทุกข์ ใครทราบมั้งค่ะว่าทำไม

ผู้เยี่ยมชม

เพราะความไม่รู้ในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตครับ เรื่องราวเหล่านั้นถูกปิดปังด้วยหัวหน้ากิเลส คือ อวิชชา เมื่อปิดปังความรู้แล้ว ก็ส่งลูกน้องกิเลสมาหลอกล่อใจเราให้หลงไหลเมามัว ด้วย โลภ โกรธ หลง เกิดความ อยากได้ อยากมี อยากเป็น เมื่อหาได้มาสมอยาก กิเลสสายโลภก็แผ่ขยายไปว่า ไม่พอ ต้องหามากขึ้น หรือหาสิ่งอื่นต่อไป กิเลสจะบังคับใจจนถึงระดับที่ควบคุมไม่ได้ แล้วก็ไปสร้างกรรม ในอีกทางหนึ่ง เมื่ออยากได้แล้ว ไม่ได้สมอยาก กิเลสสายโกรธ จะทวีกำลังแรงขึ้นๆ จนใจเราไม่อาจควบคุมไว้ได้ จนไปสร้างกรรมเช่นเดียวกัน แต่คนละกรรมกับกิเลสสายโลภ

กิเลส จะบังคับให้สร้าง กรรม เมื่อสร้างกรรมแล้ว

กรรม จะบังคับ ให้มีวิบาก (คือผลของกรรม)

เมื่อมีวิบาก ก็จะต้องเวียนว่ายตายต่อไปไม่สิ้นสุด ตกเป็นเชลยผู้ไม่รู้ในวงจรแห่งการเวียนว่ายตายเกิด จนกว่า จะได้เจอเชลยผู้รู้ แสวงหาทางออก และได้ออกไปกับท่านครับ

ผู้เยี่ยมชม

เพราะอะไรบางวันก้อสุข บางวันก้อทุกข์ ใครทราบมั้งค่ะว่าทำไม

แต่ละวันๆ มนุษย์ต้องวน ไปวนมา กับเวทนา 3 คือ 1. สุขเวทนา 2. ทุกขเวทนา 3. อุเบกขาเวทนา

ได้สัมผัสกับสิ่งที่รักที่พอใจ ก็เป็นสุข

ได้สัมผัสกับสิ่งซึ่งไม่พอใจก็เป็นทุกข์

พ้นจากทั้ง 2 นี้ก็รู้สึกเฉย ๆ

จะว่าแต่ละวัน ๆ ก็นานไป

เอาเป็นว่า ทุกนาที ทุกวินาทีดีกว่า

แต่เราไม่ค่อยได้สังเกตุหรือติดตามความคิดเท่าไหร่ ต้องกระทบแบบแรงจริง ๆ จึงจะรู้สึกว่า เป็นสุขหรือเป็นทุกข์

ดิฉันเป็นคนกลัวเรื่องกฎแห่งกรรม แต่ดิฉันก็ทำบาปอยู่ดี

ความรู้สึกความเข้าใจคำว่าบาป ของคุณ เป็นอย่างไร ถึงเรียกว่าบาป

ช่วยบอกความรู้สึกตามที่คุณเข้าใจหน่อยครับ

ตอบเมื่อ: 23 ก.ค.2005, 10:18 am

ดิฉันเป็นคนกลัวเรื่องกฎแห่งกรรม แต่ดิฉันก็ทำบาปอยู่ดี

เพราะอะไรบางวันก้อสุข บางวันก้อทุกข์ ใครทราบมั้งค่ะว่าทำไม

คุณคงใช้ความรู้สึกนึกคิดต่างๆในทางที่ไม่ดี แต่รู้ไม่เท่าทันความรู้สึกนึกคิดนั้นๆก็กลายเป็นอกุศลเข้ามาเบียดเบียนจิตใจคุณให้รู้สึกว่าเป็นทุกข์และคุณก็รู้สึกว่าบาป บาปนั้นก็คือความเศร้าหมองที่เกิดขึ้นภายในจิตใจของตัวคุณเอง

คุณลองสังเกตดูว่า ถ้าหากจิตใจของเรานี้คิดในสิ่งที่ไม่ดี ความเศร้าหมองก็เกิดขึ้น คุณก็จะรู้สึกทุกข์ แต่หากจิตใจของเราคิดในกุศล คุณก็จะรู้สึกสุข แต่หากคุณมีสติสัมปชัญญะดี มีการศึกษาธรรมะอบรมจิตใจดี เชื่อแน่เหลือเกินว่ารู้เท่าทันความคิดตัวเอง และรู้ว่าควรจะปฏิบัติตนอย่างไร คุณก็จะแก้ไขภาวะของจิตซึ่งวนอยู่กับทุกข์ อยู่กับสุขได้ด้วยตัวคุณเอง

ขอให้สมปรารถนาในสิ่งที่คุณปรารถนา

มณี ปัทมะ ตารา