ลูกที่ถูกทิ้ง

ผู้เยี่ยมชม

เกิดมาได้ 4 ขวบย่ากับอาเอาไปเลี้ยงพ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงดูเลยแยกกันไปคนละทางไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดูและพ่อก็เป็นข้าราชการครูสอนคนแต่ไม่ได้เลี้ยงดูลูก ๆไปมีผู้หญิงอื่นมากมายส่วนแม่ก็เลี่ยงลูกอีก 2 คนตามมีตามเกิด และเกเรกันหมดส่วนคนที่ไปอยู่กับย่าและอาได้เรียนหนังสือแค่ ม.ปลายพอโตขึ้นได้ทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวได้และได้ส่งเสียให้แม่มาหลายปีแต่แม่ก็เอาเงินไปเลี้ยงลูกของพี่น้องคนอื่นหมดไม่เคยเก็บไว้เลยมาตอนหลังไม่ได้ส่งเสียให้อยากถามเพื่อน ๆ สมาชิกว่าจะต้องปฏิบัติอย่างไรจึงจะเหมาะสมเพราะเกิดมาไม่ได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่และครอบครัวเลย ทำตัวให้ถูกต้องนั้นต้องตอบแทนอาและพ่อแม่อย่างไรจึงเหมาะสม

ผู้เยี่ยมชม

ก่อนจะตอบไป เข้าใจว่า คุณคงรู้สึกท้อในใจว่า ชีวิตทำไมมีอุปสรรคอย่างนี้ แล้วต้องตอบแทนคนรอบข้างหรือไม่ ก็ลองดูภาพของคนที่มีอุปสรรค แล้วไม่ท้อสิครับ กำลังใจจะคืนมา ส่วนเรื่องต้องตอบแทนใครหรือไม่ อย่างไร ก็ตามความเห็นข้างล่างนี้ครับ

ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดีครับ

พ่อแม่ที่ไม่เลี้ยงดูมีพระคุณหรือไม่ คำตอบคือ การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยากครับ เพราะมนุษย์เป็นผู้มีใจสูง สามารถฝึกฝนอบรมตนเองทั้งความรู้ ความสามารถ และคุณธรรมให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปได้ ในขณะที่สัตว์ทั่วๆ ไปทำไม่ได้

และการเกิดเป็นมนุษย์นั้น ก็ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ จะเกิดขึ้นมาได้ จะต้องมีพ่อแม่มนุษย์เป็นต้นแบบ จะไปใช้พ่อแม่ต้นแบบที่เป็นสัตว์ชนิดอื่น เพื่อให้เรามาเกิดเป็นมนุษย์ก็ทำไม่ได้ และเมื่อไม่ได้เป็นมนุษย์ ต่อให้ฉลาดที่สุด ก็แทบไม่มีประโยชน์อันใด (นอกจากอาจจะอิ่มไปวันๆ เท่านั้น) ฝึกฝนคุณธรรมอะไรก็ไม่ได้ สร้างบุญอะไรยิ่งใหญ่ก็ไม่ได้ เช่น ถ้าไปเกิดกับพ่อแม่ที่เป็นลิง ถึงจะฉลาดเฉลียว ก็เป็นได้อย่างมากแค่ ลิง ที่ฉลาดที่สุด ไม่สามารถฝึกฝนคุณธรรมขั้นสูงขึ้นมาได้เลย

ดังนั้นจึงถือได้ว่า พ่อแม่มนุษย์ ที่ให้ต้นแบบร่างกายมนุษย์ขึ้นมา ถือว่า มีพระคุณมหาศาล แม้จะยังไม่เลี้ยงเราเลยก็ตาม ควรอย่างยิ่งที่จะตอบแทนพระคุณท่านครับ

ส่วนวิธีการตอบแทนพระคุณที่ดีที่สุด ย่อมไม่ใช่แค่ ดูแลความเป็นอยู่เท่านั้น แต่ถ้าชักชวนให้คุณพ่อคุณแม่ ท่านได้มาประพฤติปฏิบัติธรรมของพระพุทธเจ้าได้ (ซึ่งจะเป็นประโยชน์แก่พ่อแม่ไปข้ามภพข้ามชาติ จนถึงที่สุด) จึงจะถือได้ว่า ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ได้หมดครับ

ส่วนอา ถ้าเลี้ยงดู ก็ต้องตอบแทนครับ แต่ถ้าไม่ได้เลี้ยงดู ก็ช่วยเหลือบ้าง ในฐานะญาติ เป็นสิริมงคลแก่ชีวิต ในหัวข้อ สงเคราะห์ญาติ ครับ

ผู้เยี่ยมชม

ทำในสิ่งที่ต้องทำในแต่ละวันให้ดี ไม่ควรนำอดีตมาเป็นเครื่องตัดสินในการทำความดีในปัจจุบัน ...และการให้นั้น ไม่ว่าให้อะไรแก่ใคร เมื่อให้แล้ว ก็ไม่ต้องไปสนใจว่า เขาจะนำสิ่งที่เราให้ไปให้ใคร... เพราะบุญได้เกิดแล้วเมื่อได้ให้ แต่ถ้าเรายังพะวงกับสิ่งที่เราได้ให้ไป ไม่ได้บุญ ...

ส่วนความกตัญญูนั้นเป็นเรื่องต้องทำด้วยความสบายใจ เต็มใจ จึงจะประสบสุข และมีความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป...