ความนำ
| มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา |
มโนเสฏฺฐา มโนมยา |
| มนสา เจ ปทุฏฺเฐน |
ภาสติ วา กโรติ วา |
| ตโต นํ ทุกฺขมเนวติ |
จกฺกํ วหโต ปทํ. |
| (พุทธ) |
ธรรมบท
๒๕/๑๓ |
สิ่งทั้งหลายมีใจเป็นผู้นำ
มีใจประเสริฐที่สุด สำเร็จแล้วที่ใจก่อน ถ้าคนมีใจชั่วแล้ว
พูดอยู่ก็ตาม ทำอยู่ก็ตาม ความทุกข์ย่อมติดตามบุคคลนั้น
เพราะความทุจริต ๓ ทางนั้น เหมือนล้อเกวียนหมุนไปตามรอยเท้าโค
ผู้กำลังลากอยู่ฉะนั้น.