Home
•
กระดานสนทนา
•
สมาธิ
•
สติปัฏฐาน
•
กฎแห่งกรรม
•
นิทาน
•
หนังสือ
•
บทความ
•
กวีธรรม
•
ข่าวกิจกรรม
•
แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้
ค้นหา
สมัครสมาชิก
รายชื่อสมาชิก
กลุ่มผู้ใช้
ข้อมูลส่วนตัว
เช็คข้อความส่วนตัว
เข้าสู่ระบบ(Log in)
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
ทุกข์เรื่องความรักแสนสาหัส
อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
:: ลานธรรมจักร ::
»
ความรัก-ผูกพัน-พลัดพลาก
ไปที่หน้า
ก่อนหน้า
1
,
2
,
3
ผู้ตั้ง
ข้อความ
pat3112
บัวผลิหน่อ
เข้าร่วม: 21 ก.ย. 2008
ตอบ: 3
ที่อยู่ (จังหวัด): นนทบุรี
ตอบเมื่อ: 21 ก.ย. 2008, 9:30 pm
จากที่อ่านมาเลยรู้สึกเข้าใจทุกท่านหัวอกเดียวกัน
ผมเองก็เป็นทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่าง ทำทุกๆ อย่างเพื่อให้เขามีความสุข
บางครั้งคิดสั้นก็มี และผลที่ได้รับมีแต่ความทุกข์เวทนาสาหัสมาก ครั้งเเล้วครั้งเล่า
เขาก็นอกใจเช่นเดิม ก็ทำอีก สุดท้ายคิดว่าอย่างน้อยก็อยากทำห้เขามีความสุขก็ เข้าไป
อีกทำทุกๆ อย่างเหมือนเดิม อยากให้เขามีความสุขก็ทุกข์จนป่วย
ครั้งเเล้วครั้งเล่า เป็นอยู่แบบนี้
แต่มีสติ-ปัญญาจะช่วยให้ผ่านไปได้คับ สำหรับผม หากมีปัญหาหนักหนาสาหัสก็จะกลับมาที่ตัวเอง รู้ลมหายใจเข้ารู้ออกรู้ กำหนดฐานที่ปลายจมูกก็ได้ หรือจะรู้ว่าผ่านจมูกรู้ ชำนาญรู้ว่าผ่านอก ท้องก็ได้ครับจนใจสบาย
ใคร่ครวญว่าที่ผ่านมาเรารักเขามาก แล้วมันสุขหรือมันทุกข์ ถ้ามันทุกข์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กันขนาดนี้ลองไล่เหตุการณ์ดูเลยครับตั้งแต่เริ่มจนตอนนี้สาหัสสากันขนาดนี้ ไหวอีกไหม คนเรามันตายเช้าสายบ่ายค่ำมันตายได้เสมอ มันพลัดพลากเสมอ มันแก่ไหม ไม่อาบน้ำแล้วก็ไม่สะอาด มันพลัดพรากจากเราปกติอย่างนี้ให้ทุกข์กันสาหัสขนาดนี้ ถ้าเราไม่สงสารตัวเองยึดของเหล่านี้ก็ไม่รู้ทุกข์ไม่อยุดครับ ถ้าคนดีเขาไม่ทำแบบนี้ วางให้ได้ครับ ไม่ต้องการอีก ไม่ห่วง ไม่กังวลทั้งหมด เราเจ็บมาพอแล้ว
พิจารณาให้ใจสบาย (ชั่วคราว) ต้องสู้ครับ แค่นึกถึงเขา,เธอจับลมทันที พอใจสบายพิจารณาเลยทำมันทั้งวันครับ ยังไงก็ต้องสู้ครับอาจหลายปีก็ต้องทนถ้ากฏแห่งกรรมไม่คลายก็เป็นอยู่แบบนี้ครับ ตั้งใจเลยจะสู้ให้ถึงที่สุด (เด็ดเดี่ยว)
ต่อมาต้องเข้าใจอภัยให้เขา (กรรมที่เราเคยทำเขาไว้ใช้หนี้มันไป) จะได้สบายใจ เราควรอภัยให้เขาเพราะอะไร เพราะเขาเป็นคนโง่ทำเวรทำกรรมหาทุกข์ใส่ตัวทางของเขาตชคือทางไม่ดีสงสารเขาอย่าพยาบาทครับ แผ่เมตตาไปมากๆ ครับ (แผ่ให้คนอื่นก่อนพ่อเเม่ครู่บาอาจาย์ คนคนนั้นะครับเดี๋ยวเกิดสงสารเขายุ่งอีก พอใจคลายตัวเห็นเขาผู้หลงผิดเราสงสารค่อยแผ่ไปให้เขา)
ชิดชญา แซ่ลิ้ว
บัวผลิหน่อ
เข้าร่วม: 29 ก.ย. 2008
ตอบ: 1
ที่อยู่ (จังหวัด): กทม.
ตอบเมื่อ: 29 ก.ย. 2008, 5:35 pm
ชีวิตฉันก็คล้ายคุณ สามีมีเมียน้อย
มีลูกกับเค้าด้วย ในขณะที่ฉันก็มีลูกด้วยเหมือนกัน
ชีวิตเคยสับสนทุกหนทางมีแต่ความมืด ทั้งโกรธทั้งแค้น และอาฆาต
จิตติดลบไม่เป็นอันทำอะไร อยู่ได้ทุกวันเพราะเห็นหน้าลูก
ปัจจุบันใช้หลักอภัยทาน ให้อภัยหมดทุกอย่างคุยกันปกติธรรมดา
หากแต่ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้อีกต่อไป เพราะใจไม่สามารถรับได้
ขออยู่อย่างห่างๆๆ แล้วทำทุกอย่างเพื่อลูกดีกว่าค่ะ
ฉันเคยเศร้าอย่างถึงที่สุด จนเกือบฆ่าตัวตายทั้งที่ลูกอยู่ในท้อง
แต่ด้วยอานิสงส์ลูก จึงดับความคิดนี้ได้ในฉับพลัน หลังจากนั้นความคิดแบบนี้
ไม่มีเหลืออยู่ในดวงจิต ฉันเหมือนคนที่ตื่นจากฝันร้ายแล้ว
หวังว่าคุณจะตื่นได้เช่นกัน
ฉันสวดมนต์ทุกวัน แผ่เมตตาให้เค้าสองคนทุกวัน
ขอให้พระธรรมจงคุ้มครองคุณเช่นกัน
ให้ผ่านวันร้ายๆๆ ด้วยพระธรรมของพระพุทธองค์เทอญ
_________________
เมตตาธรรมค้ำจุนโลก
แวะมา
บัวใต้ดิน
เข้าร่วม: 25 ก.ย. 2008
ตอบ: 42
ที่อยู่ (จังหวัด): BKK.
ตอบเมื่อ: 12 ต.ค.2008, 7:16 pm
ถึงคุณที่ตั้งกระทู้
บางอย่างถ้าแก้ไม่ได้ ปล่อยวาง เดี๋ยวเวลาจะคลี่คลายเอง ทำในสิ่งที่เราสามารถควบคุมได้นั่นก็คือทำใจให้ปล่อยวาง เอาใจไปจดจ่ออยู่กับสิ่งอื่นจะได้ลืมคิดไปว่าตัวเองมีสามีแต่สามีไม่รักและไม่ยอมหย่า อย่าคิดวกวนอยู่ในอ่าง ตอกย้ำความทุกข์ตัวเอง อย่ามัวเสียเวลานั่งครำครวญ นึกน้อยใจเสียใจ คุณเสียเวลามามากพอแล้ว
ลองอ่านเรื่องของคุณดังตฤณ ดูนะคะ
ก่อนว่าง
หากความว่างปรากฏขึ้นอย่างเฉียบพลัน
เราอาจสงสัยว่าเกิดเรื่องผิดปกติ
และอาจค้นหาสิ่งที่คิดว่าเป็นปกติ
ทั้งที่จริงแล้วความว่างไม่เคยผิดปกติ
ความผิดปกติอยู่ที่ใจเราไม่เคยยอมว่างเอาเสียเลยต่างหาก
ถ้าว่างจากความทะยานอยาก
หากหมดความสงสัย
ไม่เหลือความดิ้นรนอันใดอื่น
ความว่างกับความรู้สึกแสนสบายจะปรากฏพร้อมกัน
นับจากนั้นเราจะไม่เหลียวหาความรกรุงรังอีกเลย
ความว่างไม่ได้มีความผิด
กับทั้งไม่ได้มีความถูกบรรจุอยู่
ความว่างไม่ได้เป็นที่ตั้งของความทะยานอยาก
กับทั้งไม่ได้เป็นที่เกิดของความสงสัย
ใจที่ไม่กลมกลืนเป็นอันเดียวกับความว่างต่างหาก
ที่มีการตัดสินว่าอะไรผิดอะไรถูก
และเต็มไปด้วยความอยากได้อยากมีอยากดีอยากเป็น
ใจเราไม่เคยต้อนรับความว่าง
เพราะมัวสาละวนอยู่กับความวุ่น
แต่เมื่อใดที่ถูกชี้ให้เห็นความวุ่น
เมื่อนั้นเองที่ใจจะกลับมาต้อนรับความว่าง
ใจเราเต็มไปด้วยความวุ่นหลากชนิด
ขอเพียงคิดออกมาจากความว่างเป็น
จะเห็นความวุ่นหายไปทีละเปลาะ
กระทั่งใจเลิกเกาะเกี่ยว
แล้วกลายเป็นอันเดียวกับความว่างชั่วกาลนาน
_________________
จงระมัดระวังกาย วาจา ใจ ไม่ให้ไปทำร้ายใคร
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
แสดงทั้งหมด
1 วัน
7 วัน
2 สัปดาห์
1 เดือน
3 เดือน
6 เดือน
1 ปี
เรียงจากเก่า-ใหม่
เรียงจากใหม่-เก่า
:: ลานธรรมจักร ::
»
ความรัก-ผูกพัน-พลัดพลาก
ไปที่หน้า
ก่อนหน้า
1
,
2
,
3
ไปที่:
เลือกกลุ่ม บอร์ด
กลุ่มสนทนา
----------------
สนทนาธรรมทั่วไป
แนะนำตัว
กฎแห่งกรรม
สมาธิ
ฝึกสติ
การสวดมนต์
การรักษาศีล-การบวช
ความรัก-ผูกพัน-พลัดพลาก
กลุ่มข่าวสาร-ติดต่อ
----------------
ข่าวประชาสัมพันธ์
ธรรมทาน
รูปภาพ-ประมวลภาพกิจกรรมต่างๆ
สำหรับนักเรียน นักศึกษา ขอความรู้ทำรายงาน
แจ้งปัญหา
รูปภาพในบอร์ด
กลุ่มสาระธรรม
----------------
หนังสือธรรมะ
บทความธรรมะ
นิทาน-การ์ตูน
กวีธรรม
นานาสาระ
ต้นไม้ในพุทธประวัติ
วิทยุธรรมะ
ศาสนสถานและศาสนพิธี
----------------
สถานที่ปฏิบัติธรรม
วัดและศาสนสถาน
พิธีกรรมทางศาสนา
พุทธศาสนบุคคล
----------------
พระพุทธเจ้า
ประวัติพระอสีติมหาสาวก
ประวัติเอตทัคคะ (ภิกษุณี, อุบาสก, อุบาสิกา)
สมเด็จพระสังฆราชไทย
ประวัติและปฏิปทาของครูบาอาจารย์
ในหลวงกับพระสุปฏิปันโน
อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณ
ไม่สามารถ
สร้างหัวข้อใหม่
คุณ
ไม่สามารถ
พิมพ์ตอบ
คุณ
ไม่สามารถ
แก้ไขข้อความของคุณ
คุณ
ไม่สามารถ
ลบข้อความของคุณ
คุณ
ไม่สามารถ
ลงคะแนน
คุณ
สามารถ
แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ
สามารถ
ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้
เลือกบอร์ด •
กระดานสนทนา
•
สมาธิ
•
สติปัฏฐาน
•
กฎแห่งกรรม
•
นิทานธรรมะ
•
หนังสือธรรมะ
•
บทความ
•
กวีธรรม
•
สถานที่ปฏิบัติธรรม
•
ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ
•
วิทยุธรรมะ
•
เสียงธรรม
•
เสียงสวดมนต์
•
ประวัติพระพุทธเจ้า
•
ประวัติมหาสาวก
•
ประวัติเอตทัคคะ
•
ประวัติพระสงฆ์
•
ธรรมทาน
•
แจ้งปัญหา
จัดทำโดย กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ
webmaster@dhammajak.net
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
www.Stats.in.th