ขอความรู้

ผู้เยี่ยมชม

ขอความรุ้ดว้ยนะค๊ะมีขอ้สงสัยอยุ่อยางอย่างคนเราเกิดมาไม้เหมือนกันบางคนเกิดมาพ่อแม่เดียวกันลูกหนึงคนเดินถุกทางร้จักที่จะใช่ชิวิตที่ถุกตอ้งรุ้อะไรควรไม้ควรแต่อีกคนหลงไปอีกทางเค้าเริ่มทำผิดตั้งแต่รุ้ความการที่เค้าทำผิดเค้าไม่รู้ตัวด้วยหลงจนน่าเวทาเค้าทำผิดเริ่มตั้งนิสัยพื้นฐานเลยแต่เท่าที่สังเกตุดูนิสัยสว่นลึกของเค้าเป็นคนใจดีแต่ติดที่โกรดง่ายแต่ตอนนี้เค้าเจอทางออกให้ตัวเองแล้วเค้ากำลังปฏิษัตธรรมแต่ที่อยากรุ้คือตอนที่เค้าหลงแบบไม่รุ้ตัวเวกรรมยังตามเค้าอุย่มั้ย

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:00 pm

กรรม หมายถึง การกระทำทางกาย วาจา ใจ ที่ประกอบด้วยเจตนา

วิบาก หมายถึง ผลของการกระทำที่ตอบสนองผู้กระทำ

วาสนา(บางครั้งก็ใช้คำว่าอธิวาสนา) หมายถึง สิ่งที่ติดฝังลึกๆอยู่ในจิต สามารถข้ามภพ-ชาติ เป็นได้ทั้งทางที่ดีและไม่ดี

เด็กสองคนแตกต่างกัน ก็เพราะต่างกันในทั้งสามสิ่ง...... กรรมที่ทำทั้งในภพ-ชาติปัจจุบัน และภพ-ชาติอดีตก็แตกต่างกัน...... วิบากที่เด็กสองคนรับก็แตกต่างกันตามกรรมที่ทำ..... วาสนานั้นก็เกิดจากการทำซ้ำซากสะสมในกมลสันดานจนสามารถให้ผลเป็นความเคยชินในบางเรื่อง

หลวงปู่ชา สาธุ

ท่านจึงสอนให้ระวังความเคยชิน..... เพราะความเคยชินจะกำหนดนิสัย.....และนิสัยจะกำหนดชะตากรรม

มีแต่พระอรหันต์เท่านั้น ที่ท่านไม่ทำกรรมแล้ว(หรือบางพระสูตรจะเรียกว่า กระทำกรรมที่ประกอบด้วยอโลภะ อโทสะ อโมหะ ก็คือความหมายเดียวกัน) จะมีเพียงกิริยาจิตเท่านั้น.แต่พระอรหันต์ท่านยังล่ะวาสนาบารมีไม่ได้ กล่าวคืออาจจะยังมีความไม่เรียบร้อยทางกายหรือวาจาบางอย่างติดข้ามภพ-ข้ามชาติมา(ภาษาไทยเรา ใช้คำ"วาสนา"นี้ในทางที่ดีเท่านั้น แต่ภาษาบาลีเขาหมายทั้งสองด้าน) เช่น กรณีพระสารีบุตรท่านกระโดดข้ามลำธารเพราะท่านเคยเกิดเป็นพญาวานรติดต่อกันนาน หรือมีพระอรหันต์ในครั้งพุทธกาลองค์หนึ่งที่มักจะเผลอพูดคำว่า"ไอ้ถ่อย" ทั้งๆที่ท่านเหล่านี้กิเลสหมดสิ้นจากใจหมดแล้ว..... ถึงต้องขอเตือนว่า ถ้ามีพระสุปฏิปันโนบางองค์ที่ท่านอาจจะยังไม่สมบูรณ์พร้อม ก่อนจะวิจารณ์อะไรเกี่ยวกับท่าน ก็อย่าลืมนึกถึงกรณีนี้ด้วย.และพระอรหันต์ท่านยังรับวิบากได้อยู่ตราบเท่าที่อัตภาพสุดท้ายนี้ยังดำรงอยู่

จะมีก็แต่ พระพุทธเจ้าเท่านั้น ที่ทั้งไม่ทำกรรม และเลิกล่ะได้ทั้งวาสนาและบารมี..... เรียกว่าสมบูรณ์งดงามทุกๆด้าน สาธุ

แต่กรรม วิบาก หรือวาสนาจากอดีต นั้น ก็ไม่สำคัญเท่ากับปัจจุบัน..... ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ท่านใช้คำว่าอยู่เพื่อพัฒนากรรม ไม่ใช่อยู่เพื่อชดใช้กรรมเท่านั้น.เด็กคนที่สนใจศึกษาธรรมนั้น เขาจะเจริญขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไม่มีวิบากที่หนักหนาสาหัสจากอดีตตามมาตัดรอน..... แต่ถึงวิบากจากอดีตจะตามมาทัน มันก็จะผ่อนหนักเป็นเบาได้