ขอทราบวิธีแก้อุปาทานในขณะทำสมาธิ

ตอบเมื่อ: 05 ก.ย. 2006, 10:00 am

เมื่อจิตสงบดีแล้ว เกิดภาพ แล้วหายไป
ครั้งต่อไปจะกำหนดอย่างไรไม่ให้เกิดอีก (ภาพใหม่)

ตอบเมื่อ: 05 ก.ย. 2006, 2:12 pm

ไม่ว่าภาพอะไรก็ไม่ควรสนใจ เพราะมีทั้งนิมิตนอกนิมิตใน หากไม่มีครูบาอาจารย์แนะนำจะทำให้หลงเข้าใจผิดได้ง่าย ไม่ควรสนใจ เห็นแล้ว หายไปก็ดีแล้ว พิจารณาได้ว่าเกิดได้ ก็สลายไปเช่นกัน ไม่ว่าอะไร เห็นสักแต่ว่าเห็น ไม่ต้องไปตื่นตาตื่นใจ กำหนดรู้ไว้ที่จิต มีสติรู้ตัวทั่วพร้อมไว้ ให้ดำเนินต่อไป

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ

ผู้เยี่ยมชม

ความคิดเห็นส่วนตัว ไม่ต้องกำหนดอะไร หัดจดจำสภาพความรู้สึกขณะที่มีสติในตนให้ได้ โดยฝึกสติปัฐานสี่ ฝึกกำหนดสภาพแบบที่เราทำสมาธิหรือจับลมหายใจในชีวิตประจำวันไม่ให้เผลอไปกับความคิดบ่อยบ่อย หรือจะฝึกวิธีไหนก็ได้เพื่อให้รู้สึกถึงสภาพที่มีสติมากมากในตัวเองเป็นอย่างไร พอนั่งสมาธิก็นำมาใช้จะไม่มีโอกาสถูกแทรกแซงด้วยนิมิตต่างต่างได้

ตอบเมื่อ: 05 ก.ย. 2006, 5:07 pm

แบบที่คุณปุ๋ยบอกแหละค่ะ แต่ขอเพิ่มนิดนึง การเกิดภาพนิมิตรในขณะทำสมาธินั้นเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ เราไม่ต้องไปใส่ใจว่าจะเกิดหรือไม่เกิด หรือว่าถ้าเกิดอีกต่อไปจะทำอย่งไร

ผู้เยี่ยมชม

เราก็กำหนดสิ่งที่เรากำหนดอารมณ์นั้นไปตามปกติ ฯลฯ เมื่อจิตสงบจะเกิดอีก
คุณกำหนดอารมณ์ใด ก็กำหนดไปตามนั้น กำหนดไปๆๆ
เดี๋ยวก็เกิด เกิดคราวนี้ระวังติดอีก

นี่แสดงว่า คุณกำหนดลมหายใจเข้าออกเป็นต้น จนจิตสงบ เมื่อจิตสงบแล้วจึงเกิดนิมิตขึ้น

เห็นแว้บๆ ตื่นใจอยากดูสิว่าเป็นอะไรกันแน่ อยากดูให้แน่ .....ทีนี้ไม่เห็นแล้ว อยากเห็นจึงไม่เห็น ยิ่งอยากยิ่งไม่เห็น ไม่เห็นยิ่งฟุ้งซ่าน ฯลฯ

นิมิต แปลว่าเครื่องหมาย กล่าวคือว่าเป็นเครื่องหมายว่า จิตสงบแล้วเท่านั้นเองนะครับ
อย่าไปติดยึดวนเวียนอยู่

ผู้เยี่ยมชม

ภาพเกิดจิตรู้ ยิ้ม

ภาพหายจิตเห็น สู้ สู้

สติไม่ไปไหน สาธุ

กลับมาสู่สิ่งที่กำหนด ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 12 ก.ย. 2006, 4:42 pm

สา...ธุ ขอบคุณ ค่ะ

กำหนดว่า เห็นหนอ สักครู่ภาพจะหายไป
จิตจะกลับมากำหนดที่ยุบหนอ - พองหนอต่อไป
คราวหลังนี่ สงบได้นานขึ้น มีท่านหนึ่งบอกว่า อย่า นั่ง ตรงหน้าพระพุทธ ให้นั่งเยื้องไปหน่อย

เคยนั่งแล้วจิตสงบนาน จึงพิจารณากายได้เต็มอิ่ม
พอเริ่มใช้คำภาวนา "ยุบหนอ - พองหนอ"แล้วจึงมีปัญหาน่ะค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำเสมอเป็นครูบา อาจารย์ให้แก่ แมวตัวนี้ค่ะ
สับสน

ผู้เยี่ยมชม

ท่านเห็นไตรลักษณ์แล้ว.. แต่ปัญญาท่านยังไม่เกิด.. ท่านจึงยังคิดไม่ได้
เพราะฉะนั้น ท่านต้องทำต่อไปและรู้ตามความจริงที่เกิดขึ้น รู้แม้กระทั่งว่าจิตกำลังคิดไม่อยากจะให้ภาพนิมิตรมันเกิดขึ้นอีก และรู้เท่าทันทุกสิ่งที่ท่านรับรู้ โดยไม่มีทั้งความอยากและความไม่อยาก แล้วอีกไม่นานท่านจะร้องอ๋อ... อ๋อ.. นี่เอง.. เป็นอย่างนี้นี่เอง.. ถ้านึกรู้ขึ้นจริงก็อย่าลืมกำหนดรู้ด้วยนะ เดี๋ยวจะเผลอสติไปอีก... ขออนุโมทนากับความก้าวหน้าและความสำเร็จในธรรมปฏิบัติของท่านด้วย.. สาธุ

ตอบเมื่อ: 16 ก.ย. 2006, 9:52 am

คุณแมวขาวมณีคะ ต้องพองหนอ ยุบหนอค่ะ เพราะหายใจเข้า ท้องจะพอง หายใจออก ท้องจะยุบ หายใจยาวๆช้าๆ จะกำหนดได้ดีค่ะ

ตอบเมื่อ: 17 ก.ย. 2006, 4:12 pm

เรียนคุณ วลัยพร

ตอนสติกลับมาที่กาย ก็เป็นจังหวะหายใจออกค่ะ เลย พิมพ์ไปตามที่จิตรู้และเฝ้าในอาการแรก
จึงเริ่ม ยุบหนอ (ท้องแฟ็บ) แล้วถ้าท้องพอง(เพราะหายใจเข้า) ก็พองหนอไป ตามดูไปเรื่อย ๆค่ะ

ขอบคุณที่แนะนำมาทุกท่านค่ะ
สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

อวิชชา แก้ด้วย วิชชา
ขั้นแรกให้ทำสมาธิเพื่อให้เกิดปัญญารู้แจ้งก่อนที่จะเน้นเอาความสงบมากๆแล้วให้เกิดนิมิต
เพราะปัญญานั้นเองจะเป็นเสมือนประทีปที่จะทำให้รู้ชัดในสิ่งปรากฏต่างๆที่เกิดขึ้น
เมื่อปัญญาเกิด การละคลายความอยาก ความต้องการต่างๆจะหมดไปเอง แล้วก็จะไม่
ยึดมั่นอะไรทั้งสิ้น
การทำสมาธิเบื้องต้นให้เกิดความสงบเพียงพอที่จะให้เราได้กำหนดสติพิจารณาสิ่งต่างๆจนเกิดปัญญาทีละเล็กทีละน้อย ขณะเดียวกันความสงบก็จะค่อยๆมากขึ้น เมื่อจิตสงบ และเกิดนิมิตเราก็จะมีสติรู้ทันความเป็นจริงของสิ่งนั้นๆเองไม่ต้องพยายามทำอย่างใด ไม่กำหนดว่าจะได้อะไร เพราะการอยากให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้เท่ากับเป็นการเพิ่มความไม่สงบเท่านั้นเอง
ให้มีสติรู้สิ่งที่ปรากฏ ให้เห็นการเกิด การเสื่อมไปของสภาวะธรรม ให้รู้แจ้งในความไม่ใช่ของตน
ความไม่เที่ยง เพื่อการละคลายความยึดมั่น นั่นคือเป้าหมาย