ต๊กแก่ ...

ผู้เยี่ยมชม

ภายนอกยังวุ่นวาย
ภายในย่อมว้าวุ่น
กลับกลมกลืนยิ่งนัก

ระลอกคลื่นถั่งโถม
น้ำลึกยิ่งไหลเชี่ยว
ธรรมะล้วนแปรเปลี่ยน

สุริยันส่องแสง
จันทราสว่างใส
กายใจจึงแจ่มชัด

สรรพสิ่งเลื่อนไหล
วันเวลาผ่านไป
มุ่งหน้า ฤา ย้อนกลับ

ตุ๊กแกเกาะข้างฝา
ตะโกนร้อง...ต๊กแก่
นิ่งเงียบชงักงัน

...

ตอบเมื่อ: 22 ส.ค. 2006, 11:08 pm

ภายนอกภายในไหลแปรเปลี่ยน
ล้วนวนเวียนวิ่งรอกหลอกหลงกั้น
จงเปิดท่อจิตระบายคล้ายเหมือนกัน
รับไม่หวั่นปล่อยหลากให้คลายเบาเบา

รุนแรงดันถาโถมสึนามิ
ปกติทะลักโหมไร้ขวางเขลา
จะคลื่นเล็กระลอกน้อยคล้อยไม่เอา
ทั้งเราเขาดีไม่รับปรับปลดไป

สุริยันจันทรายังคงแสง
มิเสแสร้งธรรมชาติดำรงไร้
ปราศจากแทรกแซงแฝงเงาใด
กายและใจไม่แตกต่างดุจเดียวกัน

สรรพสิ่งล้วนลื่นไหลในเช่นนี้
สมมติมีบัญญัติไว้ใช้สื่อนั้น
อยู่จงใช้ไร้ยึดติดถือมันพลัน
กระแสนั้นล้วนต้องย้อนสลับไป

มองต๊กแกก็เป็นเช่นต๊กแก
มองต๊กแกเป็นจิ้งจกคิดไฉน
มองต๊กแกร้องต๊กแกใช่เสียงใด
มองต๊กแกสะดุ้งไปทำไมมี

ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรม ...ท่านพระจันทร์ยิ้ม..คุรุแห่งมณี

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ