อยากแก้ไขนิสัยของตัวเอง ??

ผู้เยี่ยมชม

ข้าพเจ้ามีข้อสงสัยและอยากสอบถาม ได้โปรดช่วยตอบข้าพเจ้าด้วย

ส่วนตัวของข้าพเจ้ามีพี่น้อง 4 คน ข้าพเจ้าเป็นคนโต พ่อของข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ข้าพเจ้าได้ 5 ขวบ แม่ของข้าพเจ้าแต่งงานใหม่ ตอนเป็นเด็กข้าพเจ้าไม่ถูกกับพ่อเลี้ยงจริงๆ แล้วข้าพเจ้าก็ใช่ย่อย ข้าพเจ้าเกเรมากเอาแต่ใจตัวเอง ลืมบอกข้าพเจ้าเป็นผู้หญิง ในความรู้สึกของตัวเอง ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้ชายคงเป็นโจร ข้าพเจ้าใจร้อน ขี้หงุดหงิด ขี้โมโห ทำให้แม่ร้องไห้บ่อยๆ แม่เคยบอกว่าข้าพเจ้าคลอดยาก ตอนคลอดแม่เกือบตาย แล้วก็เลี้ยงยาก แต่แม่ก็เคยบอกแม่ทิ้งข้าพเจ้าไม่ได้

แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ถูกกับแม่ ไม่คุยกับแม่ตั้งนาน ในความรู้สึกของข้าพเจ้าๆ ไม่รักแม่ แต่ในอีกด้านข้าพเจ้าก็เสียใจ อยากร้องไห้ออกมาดังๆ ทุกครั้งที่มีอารมณ์แบบนี้ ข้าพเจ้าเกิดวันอังคาร นิสัยคนวันอังคารคงไม่ต้องบอก เกริ่นมาเยอะ มาคิดอีกที พ่อตายเพราะข้าพเจ้าเกิดแน่ๆ

เริ่มละนะข้าพเจ้าทำธุรกิจไม่รอดมีแต่ทรง แม่บอกให้กลับบ้านจะให้กลับได้อย่างงั้ย ในเมื่อข้าพเจ้าเข้ากับใครไม่ได้ ทุกคนดีเกินไป น้องคนต่อจากข้าพเจ้าอยู่อเมริกา คนที่ 3 มีครอบครัวที่อบอุ่น คนที่ 4 มีเงินหลายล้าน ส่วนข้าพเจ้าซื้อรถได้แต่ดาวน์ ส่วนที่เหลือแม่ส่งให้ ส่วนซื้อบ้านเงินดาวน์ ครึ่งหนึ่งแม่จายให้ ไม่รอดสักอย่าง ข้าพเจ้าไม่เคยกลัวใคร จนต้องบอกกับตัวเองบ่อยๆ ว่าเป็นผู้หญิงนะ ระวังตายฟรี

แต่ก็แปลกอยู่อย่างข้าพเจ้าจะร่วงอยู่หลายครั้ง แต่เหมือนมีคนช่ว ยและอีกอย่างเวลาที่ข้าพเจ้าโกรธตัวของข้าพเจ้าจะขนลุกวุบวาบทุกที หรือแม้กระทั้งจะทำสิ่งไม่ดี มันคืออะไรนี้ คือข้อสงสัยของข้าพเจ้า อ้อลืมเล่าตอนเป็นวัยรุ่น เพื่อนแต่ละคนแสบๆ ทั้งนั้น ข้าพเจ้ามองย้อนไปตลอดมาได้อย่างงั้ยเนี้ย

อ้อ อีกอย่างตอนนี้ปลงได้เยอะแล้ว กำลังปฏิบัติธรรม สิ่งที่ข้าพเจ้าอย่ากแก้คือนิสัยของข้าพเจ้าเองเวลาข้าพเจ้าตาย ข้าพเจ้าไม่อยากให้ไปด้วย แต่ลำบากเหลือเกิน แต่ข้าพเจ้าจะพยายาม กิเสลของข้าพเจ้ารุนแรงนัก ทำมั้ยข้าพเจ้าถึงไม่ถูกกับแม่ แต่ในความสันนิฐานของข้าพเจ้า แม่ก็คงไม่ถูกกับข้าพเจ้าเช่นกัน แต่เค้าทิ้งข้าพเจ้าไม่ได้ ถึงอย่างงั้ยข้าพเจ้าก็เป็นลูก ข้าพเจ้าอยากหลุดพ้น ข้าพเจ้าเหนื่อยเหลือเกิน แล้วตัวของข้าพเจ้าเอง แต่มันไม่ใช่ข้าพเจ้ากำหนดมันไม่ได้ แม้แต่อยากไปบวชชีก็ไม่สามารถทำได้ ในวัดวุ่นวายใช่ย่อย มันเหมือนมีอะไรสักอย่างกับข้าพเจ้า หรือว่ายังไม่ถึงเวลา แต่ข้าพเจ้าจะไม่ไหวอยู่แล้ว

การเป็นคนดีสำหรับข้าพเจ้าอยากเหลือเกิน

ตอบเมื่อ: 15 ส.ค. 2006, 6:36 am

จงมองไปข้างหน้า เพื่อ....สร้างความหวัง

จงมองไปข้างหลัง เพื่อ.....แก้ความผิด

ถ้าปราศจากความหวัง ก็.....เหมือนคนสิ้นคิด

ถ้าปราศจากความผิด ก็.....เหมือนไม่ใช่คน

วาทะของ จอมจักรพรรดิ์นโปเลียน

ครับ..... นโปเลียนกล่าวเอาไว้ดีน่ะครับ..... เขาบอกให้มองไปข้างหลังเพื่อ"แก้"ความผิด ใช่ไหมครับ.เห็นไหมล่ะครับ เขาไม่ได้บอกให้จมปรักอยู่กับอดีตน่ะครับ.... ฟังให้ดีๆ......ที่คุณกำลังคร่ำครวญอยู่นี่ มันจมปรักกับอดีตน่ะครับ.......พระท่านสอนให้เอาอดีตมาเป็นบทเรียนสอนใจเรา เพื่อที่จะได้ไม่ก้าวผิดซ้ำอีกในลักษณะเดิมต่างหาก.อดีตเราแก้ไม่ได้เพราะมันผ่านไปแล้ว แต่เราเอาข้อผิดพลาดในอดีตมาใช้เตือนใจเพื่อไม่ให้ผิดซ้ำอีกในปัจจุบันและอนาคตได้

ครับ...... และถ้ามองไปข้างหลังแล้วไม่พบความผิดของตนเอง..... คุณก็เหมือนไม่ใช่คนแล้วล่ะครับ!!! ยิ้มเห็นฟัน

เพราะฉะนั้น..... อย่าไปคิดมาก..... เร่งภาวนาทำบุญกุศลเข้า..... อย่ามัวมาจมกับอดีตเลยครับ

ขอเป็นกำลังใจให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป

ตอบเมื่อ: 19 ส.ค. 2006, 7:43 am

ผมก็เกิดวันอังคารครับ

ไม่ต้องไปบวชที่ไหนหรอกครับ บวชใจให้สำเร็จก่อน ถ้าบวชใจไม่สำเร็จ บวชชีอยู่วัดก็วุ่นวายที่วัดนั้นวัด

ให้คิดในแง่สัจจะอย่างนี้ก่อนดีไหมครับ ว่า คนเรายากดีมีจนไม่พ้นตาย ทุกคนเกิดมามีแต่ตัวมา ตายก็มีแต่ตัวไป
อย่ามองคนอื่นซึงเค้ามีนั่นมีนี่แล้วมองตัวว่าไม่มีเหมือนเค้า อย่างนี้เหมือนกดตนเองให้ต่ำลงยิ่งอึดอัดคับแคบ

ถ้าจะมองลักษณะนั้นก็มองคนที่เค้ายากลำบากยิ่งกว่าเรา บางคนบางครอบครัว ต้องนอนใต้ทางด่วน นอนบนสะพานลอย ฯลฯ มองอยางนี้จะได้มีกำลังใจสู้ มีกำลังใจในการทำงาน