คุนมีสะติพอม่ะ

ผู้เยี่ยมชม

มีคู่รักคู่หนึ่งนั่งรถเมล์ที่กำลังตรงไปในเมืองในหุบเขา

มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ได้ลงกลางทาง
หลังจากที่พวกเขาได้ลงแล้ว รถเมล์ก็วิ่งต่อไป
แต่เพียงไม่นานก็มีหินก่อนขนาดมหึมา ได้ตกลงมาจากที่สูงมาก
และทับรถเมล์คันนั้นพังยับเยิน ทุกคนที่อยู่ในรถในเวลานั้นเสียชีวิตทั้งหมด
คู่รักคู่นั้นเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็พูดขึ้นว่า

"ถ้าพวกเรายังอยู่ในรถคันนั้นก็ดีน่ะซิ !"

คนส่วนใหญ่น่าจะคิดว่า

แต่คู่รักคู่นี้กลับพูดสิ่งที่ต่างจากคนส่วนใหญ่ คุณคิดว่าเพราะอะไร ???

ถ้าพวกเขายังคงอยู่และไม่ได้ลงจากรถ

รถเมล์คันดังกล่าวก็จะไม่ต้องหยุดรถเพื่อพวกเขา
และจะขับเลยตำแหน่งที่หินถล่มลงมา !

ในชีวิตของพวกเรานั้น

ให้ลองมองด้วยมุมมองที่ต่างจากของตัวเอง
และพยายามเข้าใจและช่วยเหลือผู้อื่นมากขึ้น
อย่าได้ใช้ชีวิตอย่างขาดสติและเฉยเมย ทำเพื่อตัวเองอีกต่อไปเลย

คุณตอบปริศนาข้างบนถูกมั้ยครับ ?

ถ้าคุณตอบถูก (โดยไม่เคยอ่านที่อื่นมาก่อนนะ)
แปลว่าผมตาถึงมากที่ได้คุณมาเป็นเพื่อน
แต่ถ้าคุณตอบผิด ก็ยินดีกับคุณด้วยที่เป็นเหมือนผม

ผู้เยี่ยมชม

หากคนเราคิดเพื่อชีวิตอื่นได้ตลอดเวลานั้นก็ประเสริฐดี โดยเฉพาะผู้ปราถนาจะทำชีวิตให้มีคุณค่านอกจากได้รับการยกย่องแล้วอาจยังได้ผลบุญตอบแทนในภายภาคหน้าอีกก็เป็นได้ แต่คิดเองอีกแง่หนึ่งดู โดยเฉพาะหนทางธรรมน่าจะต้องระวังเหมือนกัน เพราะการปล่อยให้คิดดีโดยขาดสติแม้นเพียงชั่วขณะก็กลายเป็นการบั่นทอนสร้างความหม่นหมองให้กับจิตใจได้ อย่างเรื่องบางเรื่องซึ่งผ่านมาแล้วไม่มีเหตผลที่จะไปย้อนคิดให้เกิดความเสียดายหรือรู้สึกผิดแม้นมันอาจช่วยเพิ่มความรู้สึกถึงคุณค่าความเป็นมนุษย์ในตัวได้บ้างแต่สุดท้ายจิตก็หม่นหมองด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ แทนการพยายามคิดดีอย่างเดียวหันมารักษาสติตนให้ต่อเนื่องเนิ่นนานมากยิ่งกว่าการคิดน่าจะดีที่สุดเพราะอาจยังถึงประโยชน์ได้มากกว่า อย่างลงรถเมล์แล้วเกิดอุบัติเหต หากเรามีสติก็คงไม่มัวคิดว่าใครผิดใครถูก คงเข้าไปดูหรือเรียกผู้คนแถวนั้นเพื่อหวังค้นหาผู้บาดเจ็บแล้วให้การช่วยเหลือได้ หรือแม้นไม่มีใครรอดชีวิตหากเรามีสติย่อมคิดถึงภัยข้างหน้าที่อาจจะมาถึงต่อไปได้อีก เช่นรถลาที่จะวิ่งมาถึงจุดอุบัติเหตจะรู้ตัวเบรคกันทันหรือไม่จะช่วยเหลือได้อย่างไร ยังมีก้อนหินจะตกมาอีกหรือไม่ การมีสติอยู่ตลอดเวลาจึงเห็นว่านอกจากสร้างประโยชน์ไม่ให้จิตตนลุ่มหลงมัวหมองแล้วยังสร้างประโยชน์ให้ผู้อื่นได้ทั้งที่ไม่ได้คาดหวังว่าตนจะต้องทำความดีให้มากมาก่อนเลยก็ตามแต่ผลจากการกระทำกลับได้ไม่ต่างกันหรืออาจมากกว่าเพราะเป็นการทำที่มีสติอยู่ตลอดเวลา มีเหตการณ์ในชีวิตจริงหลายอย่างที่เจตนาคิดดีแต่กลับรู้สึกไม่ดีก็เพราะว่าหลงลืมสติจนเป็นผลเสียต่อจิตใจตนแทน เช่นหากพระท่านนึกถึงมดท่านก็คงคิดได้เหมือนกันว่าการย่างก้าวของท่านเพื่อไปบิณทบาตรแต่ละก้าวย่อมมีโอกาสเหยียบมันตายได้ วันวันคงไม่ต้องออกไปไหนเพื่อรักษาความดีต่อเพื่อนร่วมโลกแต่หากใช้การประคองสติตนตลอดเวลาเมื่อรู้จะสร้างความเดือดร้อนให้ผู้ใดก็หลบเลี่ยงไม่มีใครเดือดร้อนแล้วจิตใจตนก็ยังไม่ต้องหม่นหมองเพราะไม่สามารถกอบโกยความดีได้ตามการคาดหวังไว้ก่อนอีกด้วย