ช่วยคลายข้อสงสัยให้ด้วยนะคะ

ผู้เยี่ยมชม

..........คือในอดีต เราเล่นแชททางอินเตอร์เน็ต และเราก็ชอบเข้าห้องแชทที่พูดจาเกี่ยวกะ "เซ็กส์" ทั้งๆ ที่เราก็เริ่มปฏิบัติธรรมแล้ว เราติดต่อพูดจาเรื่องบนเตียงและทำกิจกรรมเรื่องบนเตียง กะชายหลายคนทางโทรศัพท์ โดยไม่ค่อยได้สนใจว่าเขามีภรรยาหรือยัง

.........จน ณ วันหนึ่งที่เรารู้จักกะชายคนหนึ่ง ซึ่งรู้จักกันทางเน็ต และโทรคุยกันเรื่องบนเตียงเหมือนเดิม ระยะหลังเราเริ่มเบื่อหน่ายกะการคุยโฟนแบบนี้ แต่เราติดต่อกะชายคนนี้โดยไม่เคยเบื่อเขา เราคุยกันแบบนี้ อยู่ 3-4 ปี โดยไม่เคยเจอกัน และด้วยความที่เราคุยกันบ่อยๆ มาก จนรู้สึกว่าเราเป็นคนที่ชอบกัน และมักใช้คำพูดว่า เราเป็นผัวเมียกัน จนปัจจุบันนี้เราก็ยังติดต่อกันลักษณะนี้อยู่ ยังทำกิจเรื่องบนเตียงด้วยกันอยู่ทางโทรศัพท์

............ช่วงนี้เราเริ่มปฏิบัติธรรมมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เราเลยรู้สึกขัดแย้งว่า เราทำบาปหรือไม่
เราทำอะไรที่ผิดต่อศีลธรรมหรือไม่ ทั้งๆ ที่เราเคยบอกจะเลิกติดต่อกะเขา เพราะเราอยากเลือก ธรรม แต่พอไม่ได้คุยกันไม่ถึงอาทิตย์ เราก็คิดถึงกันมาก พอเขาโทรมา ทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิมอีก

...............เราสับสน มาก ช่วยตอบเราที ว่าเราบาปหรือไม่ ผิดศีล หรือไม่

ตอบเมื่อ: 25 ก.ค.2006, 8:19 pm

กราบสวัสดี คุณช่วยด้วย

ทั้งยังไม่มีภรรยาหรือมีภรรยาแล้ว ก็อยู่ที่สำนึกผิดชอบชั่วดี รวมทั้งตัวคุณด้วย คุณกล่าวว่าคุณปฏิบัติธรรมมากขึ้น แต่อารมณ์ ความรู้สึกในเรื่องร่านราคะ ตัณหา มิได้ลดน้อยถอยลง เป็นสิ่งที่คุณควรพิจารณาว่า คุณควรปรับปรุงเรื่องการปฏิบัติธรรมอย่างไร เพราะยิ่งปฏิบัติปัญญาที่พึงมี กิเลสที่เบาบางมันย่อมเป็นสิ่งย้ำเตือนและกระตุ้นให้คุณเลิก ลด ละในเรื่องเหล่านี้ไปเอง อย่าไปโทษใคร สนทนาธรรมย่อมได้ธรรมกลับมา สนทนาเรื่องอื่นย่อมได้เรื่องอื่นตามมาเช่นกัน ไม่ต้องสับสนบาปและผิดศีลแน่นอนอยู่แล้ว ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าไม่สมควรแต่ก็ยังพอใจที่ตามใจกิเลสที่นอนเนื่องอยู่ในสันดานตน

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา ธรรมจักร

ผู้เยี่ยมชม

การปฏิบัติธรรมนั้นเพื่ออะไร ต้องการพ้นทุกข์ใช่หรือไม่
สิ่งที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะ อย่าเอากลับมาคิดมาย้ำความรู้สึกของตัวเองเลยนะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำให้ดีกว่าเมื่อวานนี้ ส่วนพรุ่งนี้จะทำได้ดีกว่าวันนี้หรือไม่ก็อย่าเพิ่งไปหวัง
ที่เราทุกข์อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะไปคิดถึงเรื่องเก่า ชอบไปรื้อฟื้นเรื่องไม่ดีที่ทำผิดพลาดไปแล้ว ทำให้ใจหมกมุ่งครุ่นคิดอยู่กับความทุกข์นั้น... ละเสีย ปล่อยวางเสียง อย่ายึดมั่นถือมั่นเอามาเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดทุกข์อีกเลย ขออนุโมทนากับการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่กำลังทำอยู่ กำลังทำมากขึ้น และขอให้ทำต่อๆ ไป จนถึงเส้นชัยในการพ้นทุกข์ได้ด้วยเทอญ สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

.........

สาธุ ขอบคุณมากๆๆ สำหรับคำตอบ