ทุกข์หนักจากความรักของเด็กไกลบ้าน

ผู้เยี่ยมชม

ตอนนี้หนูเรียนอยู่ปีสาม ที่ประเทศญี่ปุ่นค่ะ
คนญี่ปุ่นที่ดีมาตลอดคบกันมาตั้งแต่หนูมาเรียน
ตอนนี้เค้าห่างไปค่ะ เค้านอกใจด้วย
หนูรู้สึกเศร้ามากค่ะเพราะยังอยู่โรงเรียนเดียวกัน
ไปที่ไหนๆในเมืองก็คิดถึงเขาไปหมดเพราะอยู่
กับเค้ามาตลอดหลายปีที่เมืองนี้

ตอนนี้หนูอยากกลับเมืองไทยมากค่ะ คิดถึงบ้าน
แต่ก็กลับไม่ได้เพราะว่ายังไม่ปิดเทอม ไม่อยาก
จะเสียหน้าที่ ก็อดทนเรียนเท่าที่ทำได้ค่ะ
เศร้าจนตัวเองโทรมกินอะไรก็ไม่ได้ รู้สึกเหนื่อยหน่าย
กับตัวเอง ไม่อยากเป็นอย่างนี้เลยค่ะ พยายามหาธรรมะ
อ่าน ฟังเทศน์จากเนตเท่าที่ทำได้ค่ะ

อยากฟังคำแนะนำจากคนอื่นๆบ้างจะขอบคุณมาก
เลยค่ะ

ตอบเมื่อ: 07 ก.ค.2006, 11:09 pm

อือม..นี่แหละความรักของมนุษย์ มันไม่ได้นำมาซึ่งความสุขสมหวังสมปรารถนาอย่างที่วาดหวังไว้ ก็เหมือนนิยาย เหมือนละคร มีทุกบททุกตอน สุข เศร้า เคล้าน้ำตา เนี่ย...เค้าเรียกรักเป็นพิษซึ่งเป็นปัญหาธรรมดาของคนหนุ่มคนสาว วัยรุ่นทั่วๆไป ความทุกข์นี่ไม่ว่าจะเกิดจากสาเหตุอะไร เมื่อเกิดขึ้นกับใครมันก็ทำให้เกิดความทรมานใจ ยามกินไม่ได้นอน ยามนอนก็ดันไม่ได้กินซะอีก

คุณลองพิจารณาดูซิว่า คุณไปประเทศญี่ปุ่นเพื่อทำหน้าที่อะไร ก่อนคุณจะไปคุณต้องพากเพียรในเรื่องเรียนขนาดไหน กว่าจะเกิดมาก็ยาก ไหนจะพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดอดทนฟูมฟักกว่าจะเลี้ยงดูเจริญเติบโตมาได้ขนาดนี้ ต้องเหน็ดเหนื่อยแสนสาหัสโดยหวังเพียงว่าลูกจะได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด ต่อไปจะได้ทำงานเป็นหลักเป็นฐานเป็นที่พึ่งของบิดามารดาต่อไป

เกิดมาก็ยากแล้ว พ่อแม่กว่าจะเลี้ยงมาโตก็ยากอีก กว่าจะอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดีในสังคมก็ยากอีก แล้วทำไมต้องเศร้าขนาดอยู่ยากกินยากให้อาการหนักไปอีก มองไปนอกหน้าต่างให้สุดลูกหูลูกตา ขอบฟ้าที่มองเห็นว่าจรดติดแผ่นดินมันก็เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น ไม่มีใครมาลิขิตสุข ทุกข์ เศร้าเหลือกำลังรับได้เท่าตนเอง อย่าไปโทษใคร ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด เป็นศิษย์ที่ดีของครู เป็นนักเรียนที่มีหน้าที่ศึกษาเล่าเรียนก็ควรทำให้ดีที่สุดสมกับที่พากเพียรมา เป็นบุตรที่ดีของพ่อแม่ ตอนนี้หน้าที่ของตนเองมีอยู่เท่านี้ ดูแลและรักตัวเองให้มากๆ อย่างอื่นเป็นเพียงส่วนเกินของชีวิตเท่านั้น

เจริญในธรรม

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ

ตอบเมื่อ: 08 ก.ค.2006, 12:17 am

มันทุกข์จริงๆ ค่ะ เห็นมั้ย

ท่านบอกว่า การจะไม่ให้พลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจ ก็เป็นรื่องสุดวิสัย

ไม่จากกันวันนี้ ก็ต้องจากกันอยู่ไม่วันใดก็วันหนึ่งค่ะ

สู้ๆ นะคะ ซึ้ง

ผู้เยี่ยมชม

ตอนนี้ก็กำลังพยายามอยู่ค่ะ อยู่ที่นี่มันไกลบ้าน ที่ผ่านมาพึ่งพาเค้าซะเยอะ
พอเค้าหายไปเลยแย่ แต่ว่าจากนี้ไปก็จะลองอยู่เองดูค่ะ เราเองคงต้องอยู่
ด้วยตัวเอง

ขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้