สงสัยเรื่องกฎแห่งกรรม

ผู้เยี่ยมชม

สวัสดีค่ะ

ดิฉันเป็นพุทธศาสนิกชนคนหนึ่ง ถึงจะยังไม่ได้ศึกษาธรรมะอย่างละเอียดลึกซึ้งมากนัก แต่ดิฉันก็มีความศรัทธาสูงส่งต่อพุทธศาสนาค่ะ

อย่างไรก็ดี ดิฉันมีคำถามอยู่ข้อหนึ่งซึ่งติดใจมานานแล้ว คือเรื่องกฎแห่งกรรมค่ะ สิ่งที่ดิฉันข้องใจก็คือ การที่เราต้องชดใช้กรรมโดยที่ไม่เคยรู้ ไม่เคยได้รับบทเรียนว่าเราได้สร้างบาปกรรมอะไรไว้บ้างในชาติก่อนๆ แล้วการชดใช้กรรมของเราจะมีประโยชน์อะไร และยุติธรรมแล้วหรือไม่ ในเมื่อมันไม่สามารถยกระดับจิตใจของเราได้อย่างถาวร ก็เหมือนคนโดนทำโทษโดยไม่เคยรู้ว่าตัวเองทำผิดอะไรไปทุกภพทุกชาติ สงสัย

ผู้เยี่ยมชม

อ่านเรื่องกฎแห่งกรรม ไปพลางๆ ก่อนนะ
http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=4

ตอบเมื่อ: 28 มิ.ย.2006, 2:57 am

กราบสวัสดี คุณกะป๊าบ

เรื่องชีวิตและกรรม มีความสลับซับซ้อนมากดังพรรณนามา คนที่มองชีวิตและกรรมในสายสั้น จึงไม่อาจเข้าใจชีวิตและกรรมอย่างแจ่มแจ้งโดยตลอดได้ แม้ผู้ได้ญาณระลึกชาติหนหลังได้ (ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ) และได้ญาณรู้อนาคต (อนาคตตังสญาณ) แต่ได้ระยะสั้นเพียงชาติ ๒ ชาติ ก็ยังหลงเข้าใจผิดได้ เพราะเห็นผู้ประกอบกรรมชั่วในปัจจุบันบางคนตายแล้วไปบังเกิดในสวรรค์ เห็นผู้ทำกรรมดีบางคนตายแล้วเกิดในนรก เขาไม่มีญาณที่ไกลกว่านั้น จึงไม่อาจเห็นกรรมและชีวิตตลอดสายได้ ส่วนผู้มีญาณทั้งในอดีตและอนาคตไม่มีที่สิ้นสุดเช่นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสามารถเห็นกรรมและชีวิตได้ตลอดสาย ทรงสามารถชี้ได้ว่า ผลอย่างนี้ๆ มาจากกรรมอย่างใด
มีตัวอย่างแห่งกรรมมากมายที่ปรากฎในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาซึ่งพระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ว่า บุคคลนั้นๆ ได้ประสบผลดีผลชั่วอย่างนั้นๆ อันแสดงถึงผลกรรมที่สามารถให้ผลข้ามภพข้ามชาติ จะขอนำบางเรื่องมาประกอบพิจารณาในที่นี้

ผลแห่งกรรมที่ปรากฎในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา....อ่านต่อตามลิ้งค์ค่ะ

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=4540

ผู้เยี่ยมชม

กฏแห่งกรรมเป็นเรื่อง อจินไตย คือเรื่องที่ไม่ควรนำมาคิด อาจทำให้เสียสติได้

พระพุทธเจ้าของเรานั้นรู้เรื่องกฏแห่งกรรมดีที่สุด แต่ท่านก็ไม่ได้สอนให้เชื่อหรือยึดติด

เพียงแต่บอกว่า...เพราะสิ่งนี้มี....สิ่งนี้จึงมี....สิ่งใดเกิดแต่เหตุ...ตถาคตทรงแสดงการดับเหตุนั้น

เพราะเหตุในอดีต....จึงเกิดผลในปัจจุบัน
เพราะเหตุแห่งปัจจุบัน....จึงเกิดผลในอนาคต

เราไม่ควรประมาทในการใช้ชีวิต....ยิ่งไม่รู้ว่าเมื่อก่อนเราทำอะไรไว้....ยิ่งต้องไม่ประมาท

กรรมในอดีตเป็นแค่ขุดทางเดินให้เราเดินในชาตินี้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องก้มหน้ารับกรรมตามนั้น โดยเราไม่รู้ว่าเราทำอะไรลงไป เราควรทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
ก็จะส่งผลในอนาคตที่ดี อย่างน้อยถ้าเปรียบกรรมชั่วเป็นเกลือ การทำกรรมดีก็เหมือนเติมน้ำลงไปเจือจางรสเค็มของเกลือ กรรมหนักในอดีตก็อาจจะตามเราไม่ทัน เหมือนเราสับเท้าวิ่งหนีหมาไล่เนื้อที่คอยตามกัดเรา การวิ่งหนีได้เร็วและอาจหลุดเข้านิพพานไปเลย คือการเจริญสติปัฏฐานสี่ หรือวิปัสสนานั่นเองครับ

แลบลิ้น

ผู้เยี่ยมชม

อ้างอิงจาก:

แล้วการชดใช้กรรมของเราจะมีประโยชน์อะไร และยุติธรรมแล้วหรือไม่ ในเมื่อมันไม่สามารถยกระดับจิตใจของเราได้อย่างถาวร

กรรม แปลว่า เจตนาหรือจงใจกระทำ มีทั้งการกระความดีและความชั่ว
วิบาก คือผลของกรรม มีทั้งผลที่ดี และที่ไม่ดี

ชีวิตที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้คือผลของการกระทำในอดีตที่ผ่านมาแต่ใช่ว่าที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้เป็นผลจากอดีตทั้งหมดผลกรรมในปัจจุบันก็มีส่วนร่วมด้วย

หลักคำสอนเรื่องกรรมในพระพุทธศาสนาถือได้ว่าเป็นกฏธรรมชาติ ว่าด้วยเหตุและผลของการกระทำ กฏแห่งกรรมดำเนินไปอย่างอิสระด้วยตัวของมันเองและไม่เกี่ยวกับแนวคิดการรับรางวัลหรือถูกลงโทษ เป็นกฏที่ทรงไว้ซึ่งความยุติธรรมอย่างสมบูรณ์ดั่งคำสอนที่ว่าไว้ว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

การยกระดับจิตใจอย่างถาวรเราต้องเริ่มกระทำกรรมที่ป็นปัจจุบัน เช่นการศึกษาพระธรรม การปฏิบัติธรรม เป็นต้น ใช่ว่าจะรอเมื่อเวลากรรมดีจะมาส่งผลแล้วระดับจิตใจของเราจะดีขึ้นเอง

ผู้เยี่ยมชม

เราต้องชดใช้กรรมครับแม้จะไม่รุ้ว่าเคยทำอะไรผิดมาก่อนในแต่ละชาติ ผมต้องขอบอกว่า การชดใช้กรรมแต่ละชาติของเรามันต้องเป็นไปจนกว่า เราจะทำกรรมดีบารมีสิบทัศน์ จนเต็มถึงระดับขั้นต่ำคืออรหันตืธรรมดาในอนาคตอีกหลายชาติครับ แล้วอย่างนี้ ถ้าเรารุ้ เราจะไม่ยอมสร้างกรรมดีไหม่ไหม่ในแต่ละชาติให้เป็นนิสัยไว้เหรอครับ การที่เราไม่รุ้ว่าเคยทำผิดอะไรมานั้นในชาติก่อน ดีแล้วครับ เราจะได้มีกำลังใจสร้างกรรมดีให้มากมากต่อไป เพื่อชาติหน้า อย่างไม่ประมาท เพราะบางคนรุ้เรื่องชาติก่อน ถึงกับท้อแท้มากกว่าเดิมก็มีครับ........การรุ้เรื่องชาติก่อนนั้น จำเป็นที่สุดสำหรับคนที่มีบารมีดีเต็มทำวิปัสสนาเพื่อตัดอวิชชาสามภพครับ สำหรับเรา ชาตินี้ ดียังไม่เต็ม ยังไม่จำเป็นต้องรุ้เองก็ได้ครับ หรือสนใจเกินไป รุ้แค่ว่า หน้าที่ชาตินี้ของชาวพุทธคือต้องทำดีบารมีให้สม่ำเสมอและฉลาดในคุณธรรมเพื่อสังคม ก็พอแล้วครับ

ผู้เยี่ยมชม

สวัสดีครับ คุณกะป๊าบ,

เป็นคำถามที่ผมเคยคิดมาก่อนครับ แล้วผมก็ได้ข้อสรุปดังนี้

- คุณลองคิดดูนะว่าหากเราทุกคนรู้ว่า เราเคยเป็นใคร ทำอะไรไว้บ้าง จะวุ่นวายมากมายขนาดไหนครับ ต่างคนต่างอ้างสิทธ์ ที่เคยได้ เคยเป็น เคยทำ

- ลองคิดดูนะครับ ในชาติปัจจุบันนี้ จะมีซักกี่ครั้งที่เราเจ็บแล้วจำ

- เมื่อพบว่าพระพุทธศาสนา นี่แหละสุดยอดครับ สอนให้เราอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น อดีตผ่านมาแล้ว อย่ารำพึงถึง ไม่มีประโยชน์ อนาคตยังมาไม่ถึง จะออกหัวก้อยเกินคาดเดา เมื่อทำปัจจุบันไว้ดีซะอย่างแล้ว อดีต กับ อนาคตดีแน่

- สุดท้าย มันคือ อจินไตย ตามที่คุณ 1 บอกครับ เกินปัญญาของมนุษย์ ครับ
ถ้าอยากรู้จริงๆ ต้องฝึกครับ แต่ก็ได้รู้ย้อนกลับไปไม่เท่าไหร่หรอกครับ

ผู้เยี่ยมชม

ก่อนทำไม่เคยคิด พอรับผิดกลับคิดว่าไม่ยุติธรรม
ไม่อยากชดใช้กรรม อย่าทำความชั่ว
ทำผิดไม่รู้ตัว กลับมัวหาเหตุ

ตื่นเต้น

ความยุติธรรมคือกฏแห่งกรรม เดินตามธรรมคือทางหลุดพ้นเจ้าค่ะ

เขาถูกกระทำก็เพราะเรา เขาจึงเหี่ยวเฉาเฝ้าโมโห
พอเราโดนมั่ง...ต้องนั่งพุทโธ โอ้โห...ทำกรรมอะไรไม่ได้จำ
เขาโดนกระทำ เราดันลืม เจ้ากรรมเขาไม่ลืม มาทวงซ้ำ
โอ้ย...มันน่าสงสัยให้ชีช้ำ คราวหลังจะจำ...ทำแต่ความดี

ผู้เยี่ยมชม

เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ พอเหมาะที่จะติดตัวไปอ่านครับ
ตัดต่อมาพอให้เข้าใจ

ความซับซ้อนของกรรม

ชีวิตในชาตินี้ชาติเดียวย่อมน้อยนัก เมื่อเปรียบเทียบกับชีวิตในอดีตชาติ ซึ่งนับชาติหาถ้วนไม่ ดังนั้น กรรมคือการกระทำ ที่ทำในชีวิตนี้ชาตินี้ชาติเดียวจึงน้อยนัก เมื่อเปรียบเทียบกับกรรมหรือการกระทำที่ทำไว้แล้วในอดีตชาติ อันนับจำนวนชาติไม่ถ้วน

การเขียนหนังสือด้วยปากกาหรือดินสอลงบนกระดาษแผ่นเดียวนั้น เขียนลงครั้งแรกก็ย่อมอ่านออกง่าย อ่านเข้าใจได้ง่าย แต่ยิ่งเขียนทับเขียนซ้ำลงไปบนกระดาษแผ่นเดียวกันนั้น ตัวหนังสือย่อมจะทับกันยิ่งขึ้นทุกที

การอ่านก็จะยิ่งอ่านยากขึ้นทุกทีจนถึงอ่านไม่ออกเลย ไม่เห็นเลยว่าเป็นตัวหนังสือ จะเห็นแต่รอยหมึกหรือรอยดินสอทับกันไปทับกันมาเป็นสีสันเท่านั้น ให้เพียงรู้เท่านั้นว่าได้มีการเขียนอะไรลงบนกระดาษแผ่นนั้น หาอ่านรู้เรื่องไม่และหาอาจรู้ได้ไม่ ว่าเขียนอะไรก่อนเขียนอะไรหลังนี้

ฉันใด การทำกรรมหรือการทำดีทำชั่วก็ฉันนั้น ต่างได้ทำกันมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ทับถมกันมายิ่งกว่าตัวหนังสือที่อ่านไม่ออก หารู้ไม่ว่าได้เขียนอะไรก่อนเขียนอะไรหลัง ทำกรรมแบบใดไว้ก็ไม่รู้ ไม่เห็น แยกไม่ออกว่าทำกรรมใดก่อนทำกรรมใดหลัง

ทำดีอะไรไว้บ้าง ทำไม่ดีอะไรไว้บ้าง มากน้อยหนักเบากว่ากันอย่างไร มาถึงชาตินี้ไม่รู้ด้วยกันทั้งสิ้น เป็นความซับซ้อนของกรรมที่แยกไม่ออก เช่นเดียวกับความซับซ้อนของตัวหนังสือที่เขียนทับกันไปทับกันมา

ความซับซ้อนของกรรมแตกต่างกับความซับซ้อนของตัวหนังสือ ตรงที่ตัวหนังสือเขียนทับกันมาก ๆ ย่อมไม่มีทางรู้ว่าเขียนเรื่องดีหรือเรื่องไม่ดีอย่างไร แต่กรรมนั้น แม้ทำซับซ้อนมากเพียงไร ก็มีทางรู้ว่าทำกรรมดีไว้มากน้อยเพียงไร หรือกรรมไม่ดีไว้มากน้อยเพียงไร โดยมีผลที่ปรากฏขึ้นของกรรมนั้นเองเป็นเครื่องช่วยแสดงให้เห็น

ชื่อหนังสือ ชีวิตนี้สำคัญนัก
โดย สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

สาธุ