Home  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  •  สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทาน  • หนังสือ  •  บทความ  • กวีธรรม  • ข่าวกิจกรรม  • แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้คู่มือการใช้  ค้นหาค้นหา   สมัครสมาชิกสมัครสมาชิก   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก  กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้   ข้อมูลส่วนตัวข้อมูลส่วนตัว  เช็คข้อความส่วนตัวเช็คข้อความส่วนตัว  เข้าสู่ระบบ(Log in)เข้าสู่ระบบ(Log in)
 
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
 โยนแม่ทิ้งกลางถนน อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
ผู้ตั้ง ข้อความ
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2006, 3:45 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

เรื่องของคุณยายอายุเจ็ดสิบ ชื่อคุณยายสง่า สังข์ทอง
พิการ เดินไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็น เป็นคนอยุธยา
ได้มาอยู่อาศัยกับลูกคนแล้วคนเล่าในจำนวนสี่คน
ที่เมื่อก่อนแม่เลี้ยงดูฟูมฟักมากับมือจนเติบใหญ่ทั้งสี่คน

แต่บัดนี้ แม่หาประโยชน์มิได้แล้ว
รังแต่จะเป็นภาระ ลูกชาย ลูกสาวนั้นก็พยายามหาทางผลักไส
ให้แม่หนีไป ยายแกก็ไม่รู้จะไปไหนไป
สุดท้ายมาขออาศัยลูกชาย ชื่อสุเทพ
ก็เจอลูกสะใภ้ด่าว่าเข้าให้อีก
กินข้าวแต่ละมื้อกับน้ำพริก
แม่ก็ต้องกินข้าวเคล้าน้ำตา
ในที่สุด ทั้งลูกชาย และลูกสะใภ้ก็เรียกรถแท็กซี่มาอุ้มแม่ไปทิ้งที่ซอยอ่อนนุช 46
เมื่อวันที่ 18 มีนาคม 2545 พร้อมกับหมาหนึ่งตัวที่คุณยายแกเหลืออยู่......

คนที่ช่วยเอาไว้ ก่อนจะนำส่งที่สถานสงเคราะห์
เล่าว่าคุณยายแกไม่กล้ากลับไปอยู่กับลูก
เพราะกลัวจะถูกด่าว่ารังแก เอาแต่ร้องไห้
และบอกว่า ถ้าลูกสำนึกได้แกก็ให้อภัยเสมอ โธ่เอ๋ย.........

ผมไม่ทราบว่าท่านได้อ่านข่าวเรื่องราวอย่างนี้
จะคิดอย่างไรกัน เทคโนโลยีก้าวหน้าไป
คนไทยช่างทันสมัย ไม่นึกถึงพระคุณผู้ที่ให้กำเนิดแม้แต่น้อย
ใจโหดร้ายพอที่จะโยนแม่ทิ้งกลางถนนพร้อมกับหมาหนึ่งตัวได้อย่างไม่อายฟ้าอายดิน

คนไทยครับ.....เราเป็นอะไรกันไปแล้วหรือ??

อีกความเห็นหนึ่ง คนเราทุกวันนี้ ก็แปลก
มองเห็นเพื่อนๆ ที่ทำงาน หลายคน มุ่งมั่นที่จะมีคู่ครองกันมาก
ไม่เคยเห็นใครที่จะมุ่งมั่นเพื่อพ่อ แม่บ้างเลย
ทุกคน อยากทำงาน เก็บเงิน ซื้อรถ เพื่อจะได้ขับไปทำงานอย่างสบาย
อยากซื้อบ้าน เพราะต้องการแยกตัวออกจาก พ่อ แม่
อยากแต่งงาน เพื่อเหตุผลแห่งการสืบพันธุ์อันเป็นธรรมชาติแห่งสัตว์โลก
ทำงานหนัก เพื่อความฟุ่มเฟือย ของตนเอง
ไม่ว่างานหนักแค่ไหนทนได้..แต่ไม่เคยทำงานบ้านเพราะอ้างว่าเหนื่อยมากพอแล้ว
ทุกสิ่งในเนื้องานจำได้หมด...แต่ไม่เคยจำได้ว่าพ่อแม่ชอบกินอะไร

เจ้านาย อยากได้อะไรทำให้ได้หมด...แต่ไม่เคยทำอะไรให้พ่อแม่
คุณพาคู่รักไปท่องเที่ยว หาอาหารอร่อยๆ กินได้ทุกที่...
แต่ไม่เคยแม้แต่ซื้อกับข้าวกลับบ้าน ทุกคนลืม มองข้าม คนที่รักเรามากที่สุด

ดอกไม้ ดอกไม้ ดอกไม้


คัดลอกมาจาก...E-Mail ที่เพื่อนส่งมาให้ค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ
 
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 20 พ.ค.2006, 3:56 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน



mom1.jpg


ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้
 
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
I am
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 22 พ.ค.2006, 8:30 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

น่าเสียดายเกิดมาเป็นมนุษย์ได้อัตภาพที่เหมาะสมแล้ว กลับทำชั่วกับบุพการีซึ่งโทษหนักนัก
เวรกรรมแท้ๆ

เป็นสุขๆ เถิด..
 
........
ผู้เยี่ยมชม





ตอบตอบเมื่อ: 25 พ.ค.2006, 9:03 am ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

เค้าทำได้ยังไงก็ไม่รู้ น่าสงสารคุณยายจังค่ะ ปรบมือ
ลูกคุณยายทิ้งคุณยาย เดี๋ยวเค้าก็จะโดนลูกทิ้งเหมือนกันค่ะ
 
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:      
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
 


 ไปที่:   


อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
คุณ สามารถ แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ สามารถ ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้


 
 
เลือกบอร์ด  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  • สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทานธรรมะ  • หนังสือธรรมะ  • บทความ  • กวีธรรม  • สถานที่ปฏิบัติธรรม  • ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ  • วิทยุธรรมะ  • เสียงธรรม  • เสียงสวดมนต์  • ประวัติพระพุทธเจ้า  • ประวัติมหาสาวก  • ประวัติเอตทัคคะ  • ประวัติพระสงฆ์  • ธรรมทาน  • แจ้งปัญหา

จัดทำโดย  กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ webmaster@dhammajak.net
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง