ลานเทวา

ผู้เยี่ยมชม

ดอกมะม่วง ร่วงหล่น บนลานโศก

สายลมโบก ความอาวรณ์ สะท้อนไหว

ลานเทวา ยามนี้ ไม่มีใคร

จะส่งใจ ฝากจิต คิดถึงกัน

ยังแต่ความ วุ่นวน ให้ค้นคิด

กับทางทิศ ที่จร ตะลอนฝัน

แอบความช้ำ กล้ำกลืน กับคืนวัน

เมื่อเหงาปัน อารมณ์ เข้าถมใจ

เสียงใจครวญ หวนแผ่ว ดังแว่วว่า

ปรารถนา ที่ดำรงค์ ยังสงสัย

กับทิศทาง ที่ย่างย่ำ นำพาใจ

สู่หนใด แท้มั่น นิรันดร

ทิศที่ยาง ทางที่ย่ำ ไร้คำตอบ

ไร้คำปลอบ ประโลมใจ เพื่อไถ่ถอน

ยังแต่ความ เงียบเหงา เร้าอาวรณ์

กับบทกลอน มอบผ่าน ลานเทวา

ตอบเมื่อ: 11 เม.ย.2006, 9:31 pm

สายลมโชยโบยโบกโยกเย็นจิต

ส่งประชิดกล้ามเนื้อกระเพื่อมไหว

ธาตุแล่นเคลื่อนเลื่อนเชื่อมธาตุนอกใน

ตื่นสดใสรู้ชื่นคืนเบิกบาน

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา พระอาทิตย์