...ไม้ทิ้งใบ...

ผู้เยี่ยมชม

[size=18]ไม้ทิ้งใบ[/size] ฐะปะนีย์ นาครทรรพ

ลมแล้งหอบไอแล้งมาล้อมฟ้า แดดสาดแสงร้อนจ้ามาแผดเผา
ฤดูแล้งเวียนมาไม่บรรเทา ทุกหย่อมเหย้าฝุ่นปลิวว่อนร้อนเหลือทน
ในผืนฟ้าร้อนรนฝนขาดสาย ในผืนดินน้ำหายเมื่อไร้ฝน
ในผืนน้ำน้ำแห้งขอดทุกวังวน ในผืนป่าไม้ทุกต้นทนระกำ
รากใต้ดินเคยดูดน้ำเลี้ยงลำต้น ใบก็เคยรับฝนบนฟ้าฉ่ำ
พอน้ำแห้งแล้งฝนต้นไม้ช้ำ เมื่อขาดน้ำจะอยู่ได้อย่างไร
ใบเคยดกตกพุ่มชอุ่มเขียว กลับแห้งเหี่ยวเปลี่ยนเป็นสีเหลืองไหม้
จนแดงคล้ำน้ำตาลแก่แต่ละใบ แล้วปลิดขั้วร่วงไปเหมือนไฟลน
รอผลิดอกออกช่อลออใหม่ รอผลิใบเมื่อฝนมาอีกหน้าฝน
แต่วันนี้แล้งร้ายไม่อาจทน ต้องทิ้งใบด้วยจำนนให้ต้นคง
ไม้ยังรู้ทิ้งใบให้ต้นอยู่ คนต้องรู้ปรับตัวอย่ามัวหลง
รู้พินิจคิดพิเคราะห์ให้เหมาะตรง เพื่อดำรงชีพสุขทุกเวลา

ตอบเมื่อ: 06 มี.ค.2006, 12:43 pm

.....เพียงธรรมชาติที่หมุนเวียน เปลี่ยนสลับกันไปแห่งสมมติว่า...ฤดูกาล...เพียงสมมติแห่ง ดิน น้ำ ลม ไฟ สีเขียว เหลือง แดง น้ำตาล ต้นไม้ ใบ ดอก ผล.....มนุษย์เราก็เช่นกัน มิได้แตกต่าง.....พิจารณาได้ว่า.....แท้จริงเป็นเพียง.....ธรรมชาติ.....

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ

[/b]

ผู้เยี่ยมชม

เมื่อไหร่ที่เหนื่อย อ่อนล้า นึกถึงบทร้อยกรองนี้แล้ว เราจำเป็นต้องปรับ ปรับตัวเอง
ไม่ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเราจะหนักเพียงใด เราก็ต้องยืนหยัดต่อไป ทำใจเรากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ช่วยๆ ปลอบใจได้ค่ะ