เสวนาธรรมกล่าวว่าผู้อื่นบาปหรือไม่

ผู้เยี่ยมชม

การสนทนาธรรมที่มีการกล่าวว่าบุคลอื่นไม่รู้ธรรมบ่อยๆ และสั่งสอนผู้อื่นซึ่งหน้าบ่อยๆ ว่าผู้นั้นควรศึกษาธรรมเสียใหม่ให้ดีกว่านี้ เมื่อกรรมเหล่านี้กระทำเป็นอาจิณกรรม ผลกรรมจะเป็นอย่างไร และจะเป็นบาปหรือไม่

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2006, 4:12 am

มุ่งหมดสิ้น "ตัวกู" และ"ของกู"

ใยจึงเหลือ "ตัวสู ผู้โง่เขลา"

ก็ในเมื่อ ไม่"แบ่งเขา หรือแบ่งเรา"

จะเหลือ "เขาผู้โง่"ไว้ ทำไมเอย ๆลๆ

มุ่งหมดสิ้น "ตัวกู" และ"ของกู"

สงบรู้ "จิตว่าง" อย่างเต็มที่

ก็จะเหลือ แต่"ปัญญา" และ"ไมตรี"

คน"ชั่ว-ดี" จักมี ได้อย่างไร ๆลๆ

ตรงประเด็น 5 ตค.48

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2006, 4:15 am

คน-ดี-มี-เสื่อม

คน ทุกคนมีดี-ชั่ว อย่าเมามัวอวด"ตนดี"

ดี -ชั่ว ตรองถ้วนถี่ อย่าใช้ดี"ทำลายคน"

มี จิตคิดอภัย สงบใจ ไม่ว้าวุ่น

เสื่อม สิ้นทั่วทุกคน ถ้าเวียนวน หลงตนดี ๆลๆ

แต่งเล่นๆ เอาไว้นานแล้ว....... ยิ้มแก้มปริ

ตอบเมื่อ: 04 ส.ค. 2006, 4:25 am

บุรุษเปล่าเรียนธรรม

[๒๗๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุรุษเปล่า บางพวกในพระธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม
คือ สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา อุทาน อิติวุตตกะ ชาดก อัพภูตธรรม เวทัลละ
บุรุษเปล่าเหล่านั้น เล่าเรียนธรรมนั้นแล้ว ย่อมไม่ไตร่ตรองเนื้อความแห่งธรรมเหล่านั้นด้วยปัญญา ธรรมเหล่านั้น ย่อมไม่ควรซึ่งการเพ่งแก่บุรุษเปล่าเหล่านั้น ผู้ไม่ไตร่ตรองเนื้อความด้วยปัญญา บุรุษเปล่าเหล่านั้นเป็นผู้มีความข่มผู้อื่นเป็นอานิสงส์ และมีการเปลื้องเสียซึ่งความนินทาเป็นอานิสงส์ ย่อมเล่าเรียนธรรม ก็กุลบุตรทั้งหลาย ย่อมเล่าเรียนธรรมเพื่อประโยชน์อันใด บุรุษเปล่าเหล่านั้น ย่อมไม่ได้เสวยประโยชน์นั้นแห่งธรรมนั้น ธรรมเหล่านั้น อันบุรุษเปล่า เหล่านั้นเรียนไม่ดีแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน ข้อนั้น เป็นเพราะอะไร เพราะธรรมทั้งหลายอันตนเรียนไม่ดีแล้ว. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือน บุรุษผู้มีความต้องการด้วยงูพิษ เสาะหางูพิษ เที่ยวแสวงหางูพิษเขาพึงพบงูพิษตัวใหญ่ พึงจับงูพิษนั้นที่ขนดหรือที่หาง งูพิษนั้นพึงแว้งกัดเขาที่ข้อมือ ที่แขน หรือที่อวัยวะใหญ่น้อยแห่งใดแห่งหนึ่งเขาพึงถึงความตาย หรือความทุกข์ปางตาย มีการกัดนั้นเป็นเหตุ ข้อนั้นเป็นเหตุเพราะอะไร เพราะงูพิษตนจับไม่ดีแล้ว แม้ฉันใด

ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกบุรุษเปล่า บางพวกในธรรมวินัยนี้ ก็ฉันนั้นนั่นแล ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ เคยยะ ... อัพภูตธรรม เวทัลละ บุรุษเปล่าเหล่านั้นเล่าเรียนธรรมนั้นแล้ว ย่อมไม่ไตร่ตรองเนื้อความแห่งธรรมเหล่านั้นด้วยปัญญา ธรรมเหล่านั้นย่อมไม่ควรซึ่ง การเพ่งแก่บุรุษเปล่าเหล่านั้น ผู้ไม่ไตร่ตรองเนื้อความด้วยปัญญา บุรุษเปล่าเหล่านั้นเป็นผู้มีการข่มผู้อื่นเป็นอานิสงส์ และมีการเปลื้องเสียซึ่งความนินทาเป็นอานิสงส์ ย่อมเล่าเรียนธรรม ก็กุลบุตรทั้งหลาย ย่อมเล่าเรียนธรรมเพื่อประโยชน์อันใด บุรุษเปล่าเหล่านั้นย่อมไม่ได้เสวยประโยชน์นั้นแห่งธรรมนั้น ธรรมเหล่านั้น อันบุรุษเปล่าเหล่านั้นเรียนไม่ดีแล้วย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน ข้อนั้นเป็นเพราะเหตุอะไร เพราะธรรมทั้งหลาย อันตนเรียนไม่ดีแล้ว.

=============================================

ประเด็น ของพระพุทธวจนะนี้ก็คือ บุรุษเปล่านั้น เรียนธรรมไม่ดีเอง....... ไม่ใช่ว่าพระธรรมไม่ดี

ผู้เยี่ยมชม

บาปเน้อ ไม่ควรว่าผู้อื่น

เจริญในธรรม

จิศาณา หลับ

ผู้เยี่ยมชม

อยู่ที่เจตนา ว่าดีหรือร้าย
เจตนาดี เป็น กุศล
เจตนาร้าย เป็น อกุศล (บาป) หลับ