นิทานอีสป...แม่กบกับวัว

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:12 am

ณ บึงแห่งหนึ่งมีแม่กบขี้อิจฉาอยู่ตัวหนึ่ง จะมีนิสัยที่เห็นใครดีกว่าตนแล้วก็จะรู้สึกไม่ชอบใจ จะต้องหา ทางข่มว่าตนนั้นเหนือกว่าอยู่เสมอเลยทีเดียว ลูกๆของกบก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของตนเป็นเช่นนั้นได้ อย่างไร...แต่ด้วยนิสัยที่ยังเป็นเด็กอยู่ก็มักจะตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ อยู่มาวันหนึ่งลูกๆ ของกบตัวนั้นได้หนี ไปแอบนอนเล่นอยู่ที่บึงแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป แล้วพวกมันก็ได้เห็นวัวตัวหนึ่งมากินน้ำอยู่ที่ใกล้ๆกับบึงที่ พวกตนได้แอบมานอนเล่นอยู่บึงนั้น พวกลูกกบรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเกิดมาก็เพิ่งจะเคยได้เห็นสัตว์ ที่ ตัวใหญ่ขนาดนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของมัน..พวกลูกกบด้วยความตื่นเต้นจึงรีบกลับไปหาแม่...และรีบเล่า เรื่องราว ที่พวกตนได้เห็นมานั้นให้ฟังอย่างตื่นเต้นด้วยสุดที่จะระงับได้...

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:12 am

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:13 am

มันรีบเล่าอย่างตื่นเต้นถึงสัตว์ประหลาดตัวนั้นว่า " แม่ ๆเมื่อตะกี้นี้นะ...ที่บึงฝั่งโน้นน่ะ มีสัตว์อะไรก็ ไม่รู้ ตัวใหญ่เบ้อเริ่มเลยหละ...ตัวใหญ่มาก...ใหญ่จริง ๆ...ฮะ ฮะ ฮะ " แม่กบเมื่อมันเห็นลูก ๆตื่นเต้น แบบสุด ๆอย่างนั้น ก็ให้เป็นรู้สึกอิจฉาขึ้นมาเป็นอย่างมาก จึงบอกกับลูกว่า " นี่ นี่ลูก ไม่มีสัตว์ตัว ไหนที่จะใหญ่ไปกว่าท้องที่เป่าจนพองของแม่ไปได้หรอกเชื่อสิ...ลูกเอ๋ย "

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:13 am

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:14 am

บอกลูกแล้ว แม่กบก็เบ่งท้องของมันจนป่องกลมแล้วตะโกนถามลูกว่า " ดูแม่นี่ ตัวแม่ใหญ่เท่ากับสัตว์ ที่พวกเจ้าเห็นมาเหมือนกัน? " ลูกกบทำมือเปรียบเทียบแล้วบอกกับแม่ว่า " แม่เอาอะไรมาพูดจ๊ะ...ตัว แม่ทั้งตัวยังเล็กกว่าเท้าของมันเลย " แม่กบจึงโกรธและด้วยแรงอิจฉามันยิ่งพยายามเบ่งท้องของมัน ให้ใหญ่ขึ้นไปอีก...ใหญ่ขึ้น ๆๆ...แล้วถามพวกลูก ๆขึ้นอีกว่า " นี่ล่ะ เท่านี้ล่ะ ใหญ่เท่าหรือยัง? " แต่พวกลูก ๆก็ยังตอบว่า "ยังเลยแม่...ใหญ่กว่านี้อีก "

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:14 am

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:15 am

แม่กบเมื่อได้ยินลูกบอกว่า ยังไม่ใหญ่เท่าที่เห็นพอ มันจึงรวบรวมพลังเข้าไปอีกเป็นครั้งสุดท้าย แล้งเบ่งท้องของมันอย่างสุดกำลังเกิดเลยทีเดียว...เรียกว่าครั้งนี้เป็นครั้งที่มันได้พองลมครั้งที่ ใหญ่ที่สุดในชีวิตของมันก็ว่าได้" โอบ โอบ...นี่ล่ะเป็นไง?ใหญ่กว่าแล้วใช่ไหม? " ลูกกบก็ยังส่ายหัว ตอบว่า " แม่จ๋าเปลืองแรงปล่าว ๆ ยังไง ๆก็เล็กกว่าจ๊ะ " แม่กบหน้าเขียวและคิดไม่ยอมแพ้แต่ท้องที่ พองจนเต็มที่นั้นไม่สามารถที่จะขยายต่อไปได้อีกแล้ว จึงแตกดังโพ๊ละ ลูกกบก็ส่ายหัวและพูดตามประสา ซื่อว่า "แหวะ..ท้องแม่นอกจากจะไม่ใหญ่แล้ว ยังแตกเป็นรู น่าเกลียดจัง พวกเราปล่อยแม่ให้แกเบ่งของ แกต่อไปอย่างนั้นเถอะ" แล้วลูกกบก็พากันชวนพี่ๆน้องๆไปแหวกว่ายน้ำ ในบึงกันต่อไป....

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:15 am

ตอบเมื่อ: 02 ม.ค. 2006, 3:19 am

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

"ตนต้องรู้จักประมาณตน อย่าได้เอาเยี่ยงอย่างเป็นเช่นแม่กบที่เบ่งท้องจนแตกตายอย่างในนิทาน เรื่องนี้นะคะ"

คัดลอกมาจาก:

http://sukumal.brinkster.net/isoppu/isoppu.index.html

นำมาแปลและเรียบเรียงเรื่องราวโดยสุขุมาลย์

ตอบเมื่อ: 06 มิ.ย.2008, 11:31 am

อนุโมทนาครับ เศร้า