ข้อคิดพินิจธรรม

ตอบเมื่อ: 23 ธ.ค.2005, 10:42 pm

ข้อคิดพินิจธรรม

โดย ผู้จัดการออนไลน์ 30 พฤศจิกายน 2548 15:42 น.

คนเราถ้าคิดแต่เรื่องโลกๆ จิตใจมันก็กวัดแกว่ง

มันอยากจะไปอยู่กับชาวโลก

แต่ถ้าคิดถึงเรื่องธรรมะ จิตใจก็ห่างโลก

ห่างออกไปๆ ก็ไปอยู่กับพระธรรม

อยู่กับฝ่ายแห่งความสะอาด แห่งความสว่าง แห่งความสงบ

เรียกว่าอยู่กับพระ

แต่ถ้าไปคิดถึงรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส

อันเป็นเรื่องโลกียวิสัย จิตใจก็ไปอยู่กับสิ่งเหล่านั้น

หมกมุ่นมัวเมาอยู่ในสิ่งเหล่านั้น ไม่ออกจากทุกข์ไปได้

ปัญญานันทภิกขุ

วัดชลประทานรังสฤษฎิ์ จ.นนทบุรี

***

นิมิตบางอย่างมันก็สนุกดี น่าเพลิดเพลินอยู่หรอก

แต่ถ้าติดอยู่แค่นั้นมันก็เสียเวลาเปล่า

วิธีละได้ง่ายๆ ก็คือ อย่าไปดูสิ่งที่ถูกเห็นเหล่านั้น

ให้ดูผู้เห็น แล้วสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั้นก็จะหายไปเอง

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

วัดบูรพาราม จ.สุรินทร์

***

คนเรานี้บวชพระมานานได้ฟังเทศน์มานาน

ภาวนาก็ได้กระทำมานานแต่ทำไมจึงไม่หายหลง

ก็เพราะว่าธรรมะไม่เล่นเข้า ไปถึงจิต

มันไปติดปะทะอยู่แค่กายมันจึงเนิ่นช้า

หลวงปู่บุดดา ถาวโร

วัดกลางชูศรีเจริญสุข จ.สิงห์บุรี

***

การตัดกรรม ก็คือหยุดทำความชั่ว ความบาป

การตัดเวร ก็คือหยุดการพยาบาทอาฆาตจองเวรซึ่ง กันและกัน

คือไม่แก้แค้นซึ่งกันและกัน รู้จักคำว่าให้อภัยซึ่งกันและกัน

ผู้ทำผิดก็ให้รู้จักคำว่าขอโทษ ผู้ถูกขอโทษก็ควรจะรู้จักคำว่าให้อภัย

อันนี้เป็นอุบายตัดกรรมตัดเวร

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

วัดป่าสาลวัน จ.นครราชสีมา

***

ร่างกายนี้จึงเท่ากับว่าเป็นอสรพิษ มันไม่รู้คุณ เราเลย

ที่เราทะนุถนอมเลี้ยงดูมัน แต่มันก็ไม่รู้คุณ

ร่างกายของเราเป็นสัตว์ที่ไม่รู้คุณใคร

จะทำคุณให้ เท่าใดมันก็ไม่ได้เอื้อเฟื้อ

ไม่ได้มีความเอ็นดูสงสาร

ไม่ได้กรุณาเราเลย

มีแต่จะบีบบังคับ ก่อความทุกข์ความร้อนให้แก่จิตใจของเราอยู่ตลอดเวลา

พระอาจารย์วัน อุตตโม

วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม จ.สกลนคร

***

พวกท่านทั้งหลายอย่าได้นั่งเฝ้าร่างกายอยู่เฉยๆ มันไม่เกิดปัญญา

ปัญญามันเกิดจากการภาวนา คือ การอบรมจิต

เพื่อจะทำลายกิเลสให้หลุดหายไปใน ที่สุด

หลวงปู่อ่อน ญาณสิริ

วัดป่านิโครธาราม จ.อุดรธานี

คัดลอกจาก:
http://www.manager.co.th/Dhamma/viewnews.aspx?NewsID=9480000165301

ผู้เยี่ยมชม

เหมือนกับขณะที่เราจิตสงบ