เสรีภาพ

ตอบเมื่อ: 14 มิ.ย.2005, 1:05 pm

วันเดือนผ่านวิจารณ์วิจัยตน

พบเหตุผลความคิดจิตเหลวไหล

พบทางออกจากเงื่อนที่ร้อยใจ

เปลี่ยนบทไปกำกับจับละคร

ความต้องการเกิดในใจได้รับรู้

จึงหยุดดูท่าทีที่หลอกหลอน

รู้ความจริง..ไม่จำเป็น...ควรตัดรอน

บัญชาใจต่อกรดับต้องการ

มีเสรีชี้นิ้วและผิวปาก

เลือกเปลี่ยนฉากสั่งใจให้กล้าหาญ

ริดนิวรณ์สอนจิตบัญชาการ

ชนะมาร...ด้วยใจไร้โซ่ตรวน

พลิกบทเป็นจอมทัพจับข้าศึก

ใช้ปัญญาลุ่มลึกมาไต่สวน

ตัดต้องการประหารเหตุสร้างชนวน

ปิดขบวนไฟทุกข์รุกชีพลาม

อยู่ด้วยความจำเป็นเช่นสันโดษ

พิจารณาประโยชน์ในกาลสาม

ปัจจุบันอนาคตให้งดงาม

เพื่อสู่ความสูงสุดหยุดเกิดเอย

แน่นอนการเวียนว่ายตายเกิดนั้นเป็นความทุกข์ที่สุด ซึ่งจะหาความทุกข์ใดๆในโลกมาเทียมเทียบไม่มีอีกแล้วจริงๆ

ที่ยังต้องเกิดเนื่องเพราะเราเองนั่นแหละกำหนดไว้...

และอยู่อย่างคุ้นเคยเสียเหลือเกินกับความหลงเพลินในอารมณ์ โลดแล่นไปกับความรู้สึกยินดี รุ่มร้อนทุกทีกับความไม่พอใจ ซึ่งเป็นการปล่อยชีวิตให้เป็นไปกับความวิปลาสคลาดเคลื่อนจากความจริงโดยขาดปัญญา

เพียงอยู่ต่อชะตา แล้วกลับมารักษาใจ

ตรวจสอบความเป็นไปในอาการแห่งรูปนามตามเป็นจริง และทอดทิ้งความไม่จำเป็น...รับรองได้ว่าเสรีภาพจะเกิดขึ้นแน่นอน.