สาระจากเรือนธรรม ทำประโยชน์แก่คนอื่นมากมายก็ไม่ควรจะทิ้งจุด

ผู้เยี่ยมชม

จากหนังสือธรรมบท โดยเสฐียรพงษ์ วรรณปก

ถ้าเธอทำตนให้เงียบเสียงได้เหมือนฆ้องปากแตก

ก็นับว่าเธอเข้าถึงนิพพานแล้ว

เธอก็จะไม่ต้องทะเลาะเบาะแว้งกับใครอีก

สอนคนอื่นอย่างใด ควรทำตนอย่างนั้น

ฝึกตนเองได้แล้ว จึงควรฝึกคนอื่น

เพราะตัวเราเองฝึกยากยิ่งนัก

เราต้องพึ่งตัวเราเอง

คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้

บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว

ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก

ถึงจะทำประโยชน์แก่คนอื่นมากมาย

ก็ไม่ควรจะทิ้งจุดมุ่งหมายปลายทางของตน

เมื่อรู้ว่าอะไรคือจุดมุ่งหมายปลายทางของตนแล้ว

ก็ควรใฝ่ใจขวนขวาย

ผู้ใดทำบาปไว้แล้ว ละได้ด้วยการทำดี

ผู้นั้นย่อมส่องโลกนี้ให้สว่าง

เหมือนพระจันทร์ที่พ้นจากเมฆฉะนั้น

ผู้แพ้ย่อมก่อเวร ผู้พายแพ้ย่อมอยู่เป็นทุกข์

ผู้ละความแพ้ และความพ่ายทั้งสองเสีย

มีใจสงบระงับนั่นแหละ อยู่เป็นสุข

ไม่มีไฟ ใดเสมอด้วยราคะ

ไม่มีโทษ ใดเสมอด้วยโทสะ

ไม่มีทุกข์ ใดเสมอด้วยเบญจขันธ์

ไม่มีสุขใด เสมอด้วยความสงบ

ควรละความโกรธ ละมานะ

เอาชนะกิเลส เครื่องผูกมัดทุกอย่าง

ผู้ที่ไม่ติดอยู่ในรูปนาม หxxxิเลสแล้ว

ทุกข์ก็ครอบงำเขาไม่ได้

ไม่ว่าในอดีต ปัจจุบัน อนาคต

คนที่ถูกสรรเสริญโดยส่วนเดียว

หรือถูกนินทา โดยส่วนเดียว ไม่มี

คนมีปัญญา ควรขจัดมลทินของตน

ทีละน้อยๆทุกๆขณะ โดยลำดับ

เหมือนนายช่างทองปัดเป่าสนิทแร่

ตอบเมื่อ: 02 ก.ย. 2005, 4:39 pm

ขอบพระคุณค่ะ สำหรับสิ่งดีๆมีประโยชน์จากห้องเรือนธรรมแห่งนี้

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

ดีใจที่บนโลกใบนี้

ยังมีสังคมดีดี เอื้อเฟื้อ แบ่งปัน ให้กันและกันเสมอ

ซาบซึ้งใจค่ะ

ผู้เยี่ยมชม

พยายามทำดีที่สุด