ผิดศีล 5 ไม่ใช่เกณฑ์ในการตัดสินว่า สิ่งนั้นเป็นความชั่ว

ตอบเมื่อ: 13 ต.ค.2008, 8:07 pm

ผิดศีล 5 ไม่ใช่เกณฑ์ในการตัดสินว่า สิ่งนั้นเป็นความชั่ว

--------------------------------------------------------------------------------

พระพุทธเจ้าทรงให้ละความชั่ว ทำแต่ความดี คนทั่วไปมักคิดว่า ถ้าเราผิดศีล 5 ซึ่ง
เป็นข้อบังคับที่ต้องปฏิบัติ คือ เราไปฆ่าเขา ไปลักทรัพย์ ไปโกง ไปฉ้อเขา ไป
ประพฤติผิดทางเพศ ไปปดหลอกลวงเขา ไปดื่มเหล้า ไปเสพสิ่งเสพติด มีกัญชา
ฝิ่น ฯลฯ การกระทำเหล่านี้ถือเป็นบาป แต่มันเป็นบาปในทุกกรณีหรือไม่

ความจริงมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพราะศีล 5 เป็นแค่ข้อปฏิบัติในกรณีส่วนใหญ่ แต่ไม่ใช่ข้อปฏิบัติที่ใช้ได้ในทุกกรณี การใช้ศีล 5 เป็นเกณฑ์ในการตัดสินว่า
สิ่งนั้นเป็นบาป เป็นความชั่ว ในบางกรณีก็ใช้ไม่ได้

ในหลักพระพุทธศาสนา "กรรม" หรือ การกระทำ แบ่งเป็น กุศลกรรม และอกุศลกรรม เกณฑ์ในการวินิจฉัยว่าสิ่งใดเป็นกรรมดี และสิ่งใดเป็นกรรมชั่ว ตัวที่ตัดสิน คือ ....... เจตนา(ความตั้งใจ) .......

พระพุทธเจ้าตรัสว่า "เจตนาหํ ภิกขฺเว กมฺมํวทามิ ภิกษุทั้งหลาย เรา(ตถาคต)กล่าวว่า
เจตนาเป็นกรรม"

ดังนั้น

ถ้าเรามีเจตนา(ตั้งใจ)ทำกรรมใดออกไปด้วย อกุศลจิต กรรมนั้นถือว่าเป็นบาป หรือ
ความชั่ว แต่ถ้าเราเจตนาทำกรรมใดออกไปด้วยกุศลจิต กรรมนั้นก็ถือว่าเป็นบุญ

ตัวอย่าง ถ้ามีโจรกำลังจี้ชิงทรัพย์ หรือกำลังข่มขืน คนอื่นอยู่ เราเห็นเข้าเรา
ก็ตะโกนไปว่า "ตำรวจมา" "ตำรวจมา" เราผิดศีล 5 ข้อหามุสาแน่นอน
แต่ทว่าการมุสาครั้งนี้ไม่ได้ถือว่าเป็นบาป เพราะเราไม่มีเจตนาอกุศล เจตนา
คือกรรม เจตนาหรือความตั้งใจของเรา เพื่อช่วยคนที่กำลังเดือดร้อนจากการถูก
เบียดเบียน ..... การมุสาครั้งนี้จึงถือว่าเป็นบุญ

สรุป เกณฑ์ในการตัดสินว่า การกระทำสิ่งไหนเป็นบาปหรือบุญ คือ
เจตนาหรือความตั้งใจของเรา ที่กระทำไปเป็นอกุศลหรือเป็นกุศล

เจตนาที่เป็นรากเหง้าของความชั่ว โลภะ โทสะ โมหะ

นอกเหนือจากเกณฑ์หลักดังกล่าวในข้างต้น เราควรใช้มโนธรรม คือความรู้สึกผิด
ชอบชั่วดีของตนเอง มาร่วมตัดสินด้วยว่า การกระทำสิ่งนั้น ตนเองติเตียนตนเองได้
หรือไม่ เสียคุณธรรมในใจหรือไม่

ตอบเมื่อ: 13 ต.ค.2008, 8:39 pm

ขอเสริม คุณพลศักดิ์

คิดอย่างไรกับบทความนี้

ศีลเป็นเสมือนรั้วกันความชั่ว
อันที่จริงจะเปรียบศีลเหมือนอย่างรั้วล้อมก็ได้ แต่หมายความว่าล้อมมิให้ความชั่วเข้ามา เหมือนอย่างรั้วล้อมบ้านป้องกันโจรผู้ร้าย และรั้วบ้านนั้นก็มีประตูสำหรับเข้าออก แม้ตัวบ้านเองก็มีประตูหน้าต่าง คนโดยปกติก็เข้าออกทางประตู ถ้าปีนรั้วหรือปีนหน้าต่างเข้าหรือออก ก็เป็นการผิดปกติ

ศีลก็เช่นเดียวกัน แม้เป็นข้อห้ามดังศีล ๕ เหมือนอย่างรั้วกั้น แต่นอกจากที่ห้ามไว้นั้นก็อาจทำได้ เท่ากับมีประตูสำหรับเข้าออกอยู่ด้วยบริบูรณ์ เพราะข้อที่พึงทำมีมาก จะแสดงไว้ก็คงไม่หมด จึงได้แสดงไว้แต่ข้อห้ามที่มีเพียงจำนวนเล็กน้อยเท่านั้น

เมื่อเข้าใจดังนี้ ก็เข้าใจต่อไปได้ว่า ผู้ที่เว้นจากข้อห้าม ทำในข้อที่ท่านไม่ห้าม
เรียกได้ว่าเป็นคนปกติ เหมือนอย่างเข้าออกทางประตูโดยปกติ เป็นอันเข้าใจความหมายของศีลโดยตรง

ที่มา http://www.puansanid.com/forums/showthread.php?t=480

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 3:40 am

ขอค้านคุณพลศักดิ์

คนบ้า ฆ่าคนตาย เขาไม่ชั่วหรอกครับ เพราะเขาไม่รู้เรื่อง

แต่ผลของความไม่รู้เรื่องนั้นทำให้คนตาย

คนทำไม่บาปหรอก เพราะในใจมันไม่ปรุงบาปปรุงบุญขึ้นมา
ปราศจากเจตนา
แต่มันทำอะไรแล้วคนอื่นเดือดร้อน เป็นความชั่วครับ
ส่วนจะทำโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ช่าง

การทำผิดศีล 5 จึงเป็นความชั่ว ... ถ้ามีคนอื่นเดือดร้อน
การไม่ผิดศีล 5 ย่อมไม่มีใครเดือดร้อน

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 11:19 am

แสดงว่าถ้าผิดศีล 5 แล้วไม่มีคนเดือดร้อนก็ไม่เป็นไรใช่ไหม เช่น โกหกเพื่อให้คนสบายใจ ไม่วิตกกังวลกับเรื่องที่เป็นจริง การดื่มแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยเพื่อสุขภาพที่ดี

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 2:38 pm

kokorado พิมพ์ว่า:

แสดงว่าถ้าผิดศีล 5 แล้วไม่มีคนเดือดร้อนก็ไม่เป็นไรใช่ไหม เช่น โกหกเพื่อให้คนสบายใจ ไม่วิตกกังวลกับเรื่องที่เป็นจริง การดื่มแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยเพื่อสุขภาพที่ดี

ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกอย่างสำเร็จด้วยใจ

เมื่อคุณโกหกเพื่อให้เขาสบายใจ ถือว่าผิดศีล 5 แต่ว่าไม่ได้เป็นบาป ถ้าเป็นบาป อย่าง
นั้น พวกตลกโกหกเพื่อให้คนสบายใจ ไม่วิตกกังวลกับเรื่องที่เป็นจริง ก็ต้องทำบาป
ทุกคน

"การดื่มแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยเพื่อสุขภาพที่ดี" จะเป็นบาปได้อย่างไร

เพียงแต่ในทั้ง 2 กรณี คุณกำลังโกหกตัวเองอยู่หรือเปล่า มโนธรรมของคุณเท่านั้นที่รู้

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 2:57 pm

คุณ"คามินธรรม"ครับ

1. ขอค้านคุณพลศักดิ์

คนบ้า ฆ่าคนตาย เขาไม่ชั่วหรอกครับ เพราะเขาไม่รู้เรื่อง

แต่ผลของความไม่รู้เรื่องนั้นทำให้คนตาย

คนทำไม่บาปหรอก เพราะในใจมันไม่ปรุงบาปปรุงบุญขึ้นมา
ปราศจากเจตนา
แต่มันทำอะไรแล้วคนอื่นเดือดร้อน เป็นความชั่วครับ
ส่วนจะทำโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ช่า

.....ก็ถูกของคุณ แต่คุณมองในปัจจุบันอย่างเดียว เพราะคุณไม่รู้ว่าในอดีตชาติ คุณอาจจะไปฆ่าเขาตายก่อนก็ได้

2. การทำผิดศีล 5 จึงเป็นความชั่ว ... ถ้ามีคนอื่นเดือดร้อน
การไม่ผิดศีล 5 ย่อมไม่มีใครเดือดร้อน[/quote]

...ในโลกนี้ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งย่อมกระทบคนอื่น
เสมอ คุณซื้อลูกน้ำมาเลี้ยงปลา ถือว่าเป็นบุญ แต่จริงๆคุณได้ฆ่าลูกน้ำตายเป็น
ร้อยๆตัว คุณฆ่าปลามาทำเป็นอาหารให้ครอบครัว คุณก็ทำบุญและบาปด้วยใน
เวลาเดียวกัน ดังนั้น บุญ-บาป จึงไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ผิดศีล 5 หรือไม่ แต่ขึ้นอยู่กับ จิต
ของคุณคิดปรุงแต่งเรื่องนั้นอย่างไร

95%ของการผิดศีล 5 เป็นบาป เพราะจิตของเราเห็นว่าเรื่อง
นั้นเป็นอกุศล พระพุทธเจ้าห้ามกินเนื้อหมา ห้ามดื่มสุรา จี้กงได้เป็นพระอรหันต์
เนื่องจากท่านเห็นความจริงเรื่องนี้ว่า จิตไปคิดปรุงแต่งเป็นกุศล ก็เป็นบุญ จิตไป
คิดปรุงแต่งเป็นอกุศล ก็เป็นบาป จิตไม่คิดปรุงแต่งเป็นกุศลและอกุศล ก็เป็นแค่
กิริยาเฉยๆ

ตอบเมื่อ: 14 ต.ค.2008, 7:36 pm

เข้ามาฟังครับ ไม่ขออกความเห็น อิอิ

ตอบเมื่อ: 15 ต.ค.2008, 12:47 pm

คุณ"หลงเข้ามา" ครับ

ศีลเป็นเสมือนรั้วกันความชั่ว

.....ถูกต้องครับ แต่เราต้องรู้ด้วยว่า ความชั่วคือ อกุศลจิต ถ้าเขาทำผิดศีล 5 ด้วยกุศลจิต เป็นความชั่วไม่ได้

ตอบเมื่อ: 15 ต.ค.2008, 4:49 pm

ผมคิดว่า ในโลกนี้ คนที่ผิดศีล 5 ด้วยกุศลจิต มีไม่ถึง 1 ใน ล้าน