จะบอกอะไรให้ฟัง

ตอบเมื่อ: 20 เม.ย.2005, 7:44 am

ในวันหนึ่งๆ เคยชอบสิ่งที่ปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เคยยึดถือว่าเป็นตัวเราเป็นของเรา เป็นสมบัติของเรา แท้ที่จริงทุกอย่างปรากฏขณะที่เป็นวิถีจิตเท่านั้นเองนะคะ

สภาพธรรมใดที่เป็นวิบากนั้น..ก็เป็นผลของกรรม

จะมีบ้านเรือน ทรัพย์สมบัติ เสื้อผ้าอาภรณ์มากมายอย่างไร ประณีตสวยงามอย่างไร

วิบากจิตซึ่งเป็นผลของอดีตกรรม ก็เพียงเกิดขึ้นรู้อารมณ์นั้นๆ ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย เพียงชั่วขณะที่เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป ไม่ยั่งยืนเลย เกิดขึ้นแล้วก็ดับไปๆ แล้วก็ไม่มีใครรู้ว่ากรรมใดจะให้ผลในขณะต่อไป

เพราะเหตุว่าทุกคนมีทั้งกุศลกรรม และอกุศลกรรมในอดีต ที่ได้กระทำแล้ว เมื่อพร้อมด้วยปัจจัย ที่กรรมใดจะให้ผลเป็นวิบากใดเกิดขึ้น... วิบากนั้นก็เกิดขึ้นรู้อารมณ์ทางตาบ้าง ทางหูบ้าง ทางจมูกบ้าง ทางลิ้นบ้าง ทางกายบ้าง ทางใจบ้าง เท่านั้น

การศึกษาพิจารณาเรื่องความไม่เที่ยงของสภาพธรรม "ย่อมเป็นวิริยารัมภกถา "ที่จะทำให้สติระลึกรู้ ลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏ

แล้วพิจารณาจนกว่าจะรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่ไม่ใช่ตัวตน เป็นเพียงนามธรรมและรูปธรรมแต่ละลักษณะที่กำลังปรากฏทางตา.... หรือทางหู..... หรือทางจมูก.... หรือทางลิ้น.... หรือทางกาย.. หรือทางใจเท่านั้นนะคะ

พี่ดอกแก้ว ปรารถนาให้ทุกคนศึกษาพระอภิธรรมคะ

เพราะเมื่อเข้าใจถูกต้อง

ในลักษณะของสภาพธรรม ชวนวิถีที่เป็นกุศลจิตก็เพิ่มขึ้น

แต่ถ้าไม่ได้รับฟัง ไม่ศึกษาให้เข้าใจ

เรื่องของสภาพธรรมเลย ก็ไม่รู้ว่า

ขณะใดเป็นวิบากซึ่งเป็นผลของอดีตกรรม

ขณะใดเป็นชวนวิถีจิตที่สั่งสมสันดานที่เป็นอกุศลหรือกุศล

เมื่อไม่รู้..ก็ไม่เห็นโทษของอกุศล

และไม่อบรมเจริญกุศล..

สังสารวัฏฏ์ก็ย่อมจะต้องยืดยาวต่อไปแน่นอนคะ

ในวันหนึ่งๆ นั้นอกุศลจิตเกิดมาก หรือกุศลจิตเกิดมาก

ฉะนั้น ผลข้างหน้าจะเป็นกุศลวิบากมากหรืออกุศลวิบากมาก ซึ่งทุกท่านก็ย่อมพิจารณารู้สภาพธรรมที่เกิดกับท่านได้ในชีวิตประจำวันตามความเป็นจริง

นี่ไงค่ะเรื่องที่พี่ดอกแก้วบอกไว้ว่า...

จะบอกอะไรให้ฟังไงคะ

ด้วยความปรารถนาดีคะ

ตอบเมื่อ: 20 เม.ย.2005, 12:12 pm

สาธุครับ พี่ดอกแก้ว

ผู้เยี่ยมชม

สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

อ้อ...เรานี่เอาอายตนไว้เพื่อทำการศึกษา

ผู้เยี่ยมชม

อยากเป็นน้องพี่ดอกแก้วด้วยคนค่ะ อ่านแล้วมีความสุข สบายใจ