คำถาม ปริศนาธรรม

ตอบเมื่อ: 26 ส.ค. 2008, 9:02 am

อ้อ เข้าใจแล้วครับ

ขยายความให้ฟัง คือ นักปราชญ์ร้อยคนเถียงอย่างไรก็สู้ปุถุชนคนเดียวไม่ได้

เพราะว่า นักปราชญ์ เขาจะเห็นโทษในการเถียงแล้วเขาก็จะยอมไปเอง
แต่ปุถุชนไม่ยอม สุดท้ายในการเถียงกัน ปุถุชนก็จะชนะ อย่างนี้ใช่ไหม

ผมขอเสนอว่า ข้อนี้ น่าจะเป็นความเห็นและคำสอนในบางกรณี จะยึดเอาเป็นเสมอไป แบบ อกาลิโกไม่ได้
เพราะว่า อะไร เพราะว่า

ในสมัยพุทธกาล ไม่ปรากฎว่า พระพุทธองค์ ทรงเดินหนีมาร
และ เมื่อครั้งเดียรถีร์ มาโต้แย้ง พระพุทธองค์ ก็ทรงโต้วาทะด้วย จนครั้งเดียรถีร์เถียงไม่ออก ข้อนี้จะบอกว่า พระพุทธองค์ยอมนิ่งเฉย ไม่ได้
อีกทั้ง ในกาลต่อมา แม้สาวกของพระพุทธองค์ ก็ทรงใช้วิธีโต้แย้งด้วยเหตุผลนี้เอาชนะคนนอกศาสนาเสมอ ก็ยังมีที่ พระสาวกท่านหนึ่งในคัมภีร์มิลินทปัญหา ( ถ้าจำไม่ผิด) ก็ยังมีการโต้แย้งระหว่างกษัตริย์ที่ไม่เชื่อในพระศาสนากับ พระอรหันต์ท่านหนึ่ง

การเอาชนะหมู่มาร พระพุทธองค์ แนะนำไว้หลายวิธี
คือ เอาชนะด้วยขันติ
เอาชนะด้วยปัญญา
เอาชนะด้วยเมตตา
เอาชนะด้วยฤทธิ์
เอาชนะด้วยทาน
เอาชนะด้วยวิธีอันแยบคาย
เอาชนะด้วยญาณ

จะเอาข้อนี้มาเป็นธรรมเพื่อยึด เพื่อใช้เสมอไปไม่ได้ครับ ควรเอาไว้เตือนใจในกรณีที่ เห็นว่าไม่มีประโยชน์และเกินกำลังเรา เราก็วางอุเบกขาเฉยเสีย

ตอบเมื่อ: 27 ส.ค. 2008, 10:43 pm

มิตรตัวน้อย พิมพ์ว่า:

ปุถุชน คนธรรมดานั้น ส่วนมากไม่ต้องการแพ้ มักไม่ใช้เหตุผล ไม่ต้องการชนะตน ต้องการชนะผู้อื่น ตรงข้ามนักปราชญ์นั้น ไม่ต้องการชนะผู้อื่น ต้องการชนะตน ใช้เหตุผลกับผู้อื่นเสมอ

เมื่อมีการโต้เถียง โต้แย้งกันด้วยเหตุผล “นักปราชญ์ร้อยคนพันคน จึงแพ้ปุถุชนคนเดียวหรือสู้ปุถุชนคนเดียวไม่ได้”

เจ๋ง

ตอบเมื่อ: 31 ส.ค. 2008, 12:13 pm

เหมือนท่าน มิตรตัวน้อย สร้างกระทู้เพื่อมาชี้แนะหรือสอนชาวลานธรรม ณ ขณะนี้ นะ สาธุ ธรรมะสวัสดีจ้า สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 1:17 pm

ขันธ์ พิมพ์ว่า:

อ้อ เข้าใจแล้วครับ

ขยายความให้ฟัง คือ นักปราชญ์ร้อยคนเถียงอย่างไรก็สู้ปุถุชนคนเดียวไม่ได้

เพราะว่า นักปราชญ์ เขาจะเห็นโทษในการเถียงแล้วเขาก็จะยอมไปเอง
แต่ปุถุชนไม่ยอม สุดท้ายในการเถียงกัน ปุถุชนก็จะชนะ อย่างนี้ใช่ไหม

ผมขอเสนอว่า ข้อนี้ น่าจะเป็นความเห็นและคำสอนในบางกรณี จะยึดเอาเป็นเสมอไป แบบ อกาลิโกไม่ได้
เพราะว่า อะไร เพราะว่า

ในสมัยพุทธกาล ไม่ปรากฎว่า พระพุทธองค์ ทรงเดินหนีมาร
และ เมื่อครั้งเดียรถีร์ มาโต้แย้ง พระพุทธองค์ ก็ทรงโต้วาทะด้วย จนครั้งเดียรถีร์เถียงไม่ออก ข้อนี้จะบอกว่า พระพุทธองค์ยอมนิ่งเฉย ไม่ได้
อีกทั้ง ในกาลต่อมา แม้สาวกของพระพุทธองค์ ก็ทรงใช้วิธีโต้แย้งด้วยเหตุผลนี้เอาชนะคนนอกศาสนาเสมอ ก็ยังมีที่ พระสาวกท่านหนึ่งในคัมภีร์มิลินทปัญหา ( ถ้าจำไม่ผิด) ก็ยังมีการโต้แย้งระหว่างกษัตริย์ที่ไม่เชื่อในพระศาสนากับ พระอรหันต์ท่านหนึ่ง

การเอาชนะหมู่มาร พระพุทธองค์ แนะนำไว้หลายวิธี
คือ เอาชนะด้วยขันติ
เอาชนะด้วยปัญญา
เอาชนะด้วยเมตตา
เอาชนะด้วยฤทธิ์
เอาชนะด้วยทาน
เอาชนะด้วยวิธีอันแยบคาย
เอาชนะด้วยญาณ

จะเอาข้อนี้มาเป็นธรรมเพื่อยึด เพื่อใช้เสมอไปไม่ได้ครับ ควรเอาไว้เตือนใจในกรณีที่ เห็นว่าไม่มีประโยชน์และเกินกำลังเรา เราก็วางอุเบกขาเฉยเสีย

เป็นเอกลักษณ์ของท่านจริงๆครับ...... ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 05 ต.ค.2008, 6:25 am

นี่แหละถูกต้องอีกอย่างนะปุถุชนนั่นแหละเป็นนักปราชญ์