ต้องรับผิดชอบชีวิตทุกคนที่เป็นญาติ

ตอบเมื่อ: 02 มิ.ย.2008, 7:04 am

ดิฉันทำกรรมอะไรไว้คะ ถึงต้องเป็นฝ่ายให้อยู่ฝ่ายเดียว ทุกอย่างทุกวันนี้รู้สึกท้อจังเลยบางทีภาระมันก็หนักจนจะรับไม่ใหว พยายามทำทุกอย่างที่ธรรมะ เขาสั่งสอนแต่มันก็ยังทุกข์อยู่ดีคะจะทำยังไงดีขอบคุณมากคะ ร้องไห้

ตอบเมื่อ: 02 มิ.ย.2008, 9:01 am

ระเหย พร้อมญาติ พิมพ์ว่า:

ดิฉันทำกรรมอะไรไว้คะ ถึงต้องเป็นฝ่ายให้อยู่ฝ่ายเดียว ทุกอย่างทุกวันนี้รู้สึกท้อจังเลยบางทีภาระมันก็หนักจนจะรับไม่ใหว พยายามทำทุกอย่างที่ธรรมะ เขาสั่งสอนแต่มันก็ยังทุกข์อยู่ดีคะจะทำยังไงดีขอบคุณมากคะ ร้องไห้

ความทุกข์ เกิดจากความคิดของคุณ ไม่ได้อยู่ที่ว่าคุณจะเป็นผู้ให้ หรือผู้รับ
ถ้าคุณคิดว่าเป็นการให้ทาน ตามสภาพของคุณ คุณก็จะเกิดความสบายใจ ไม่เป็นทุกข์
แต่ถ้าคุณคิดว่า เป็นภาระที่คุณต้องให้ เพียงฝ่ายเดียว โดยที่คุณอยากเป็นฝ่ายได้รับบ้าง
คุณก็ต้องคิดพิจารณา ว่า คุณต้องการรับอะไร จากเขาเหล่านั้น คุณต้องการรับทรัพย์ศฤงคาร หรือต้องการ รับ พฤติกรรม การกระทำ ทั้งทางกาย วาจา ที่คุณชอบ ที่คุณหวัง
คุณต้องถามตัวคุณ
ถามตัวคุณ ก็คือการคิด พิจารณา โดยอาศัยความรู้ ความเข้าใจในหลักธรรมเป็นบรรทัดฐาน
ข้าพเจ้าไม่อยากสอนมากนัก เพราะอาจมีผู้ไม่ประสงค์ดี กล่าวร้ายข้าพเจ้า ในที่ไม่ถูกไม่ควร
ให้คุณกลับไปอ่าน คำตอบของข้าพเจ้า แล้วพิจารณาให้ดี ความทุกข์ ต่างๆ ก็จะทุเลาเบาบาง จนในสุด ก็ไม่เกิดความทุกข์ อีกเลย

ตอบเมื่อ: 02 มิ.ย.2008, 9:23 am

การสงเคราะห์ญาติ เป็นอุดมมงคล

ญาติคือผู้ที่เกี่ยวข้องผูกพันกับเราทางมารดาบิดา เมื่อเวลามีทุกข์เดือดร้อน เราสามารถจะสงเคราะห์เขาด้วยอามิสมีข้าวของ เงินทอง เสื้อผ้า เครื่องใช้ต่างๆ เป็นต้น

หรือสงเคราะห์ด้วยธรรม ให้เขาเชื่อกรรมและผลของกรรม หรือแนะนำให้เขาได้บำเพ็ญกุศลคือทาน ศีล ภาวนา ฟังพระธรรมเทศนา อันจะทำให้เขาเข้าใจความเป็นไปของชีวิตว่าสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตนเอง เขาทำกรรมมาอย่างใด ย่อมได้รับผลอย่าวนั้นอันจะช่วยให้เขาบรรเทาความทุกข์โศกลงได้บ้าง

การสงเคราะห์ญาติจึงเป็นอุดมมงคล
มงคลที่ ๑๗ ในมงคล ๓๘

ทำสิ่งที่เป็นมงคลแก่ตนแล้ว เหตุใดจึงทุกข์ เพราะความคิดเป็นเหตุ คิดไม่ถูก
คิดใหม่นะควรภูมิใจเราเป็นที่พึ่งพาอาศัยของใครๆ ได้ แล้วจะเป็นสุข

สาธุ

ตอบเมื่อ: 02 มิ.ย.2008, 9:08 pm

เคยรู้สึกคล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน ให้ๆๆๆๆ จนชักสงสัยว่า เอ๊ จะมีให้ต่อไปรึเปล่า ตกใจ

แล้วก็คิดเหมือนประชดว่า เข้ามาเล้ย อะไรก็ตาม จะดูซิว่าจะเอาอะไรอีก

มันจะหมดก็ให้มันรู้ไป ยิ้มเห็นฟัน

แล้วรู้ไหมคะ มันก็ไม่เคยอับจนซักที อาจจะเป็นอานิสงส์ของการให้นั่นเอง

อย่าท้อแท้ค่ะ บางคนเกิดมาเป็นผู้ให้ บางคนเป็นแต่รับ

แต่ดิฉันว่าเป็นผู้รับมันแย่กว่านะคะ ไม่มีทางเลือกเท่าไหร่

ตอบเมื่อ: 02 มิ.ย.2008, 10:43 pm

การให้ไม่หวังผลตอบแทน ให้ด้วยจิตเมตตา มีโอกาสก็ให้ไปเถิด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การสละในสิ่งที่เรารัก ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 03 มิ.ย.2008, 8:04 am

ขอขอบคุณทุกท่านมากคะ ดีขึ้นเยอะเลยคะ

ตอบเมื่อ: 12 ส.ค. 2008, 1:56 pm

เป็นกำลังใจ ในการทำความดีของ คุณ ระเหย พร้อมญาติ กระทู้ของคุณเหมือนต้องการระบายความทุกข์ และปรับทุกข์ น้อ แต่ก็อย่าเพิ่งท้อแท้กับชีวิต เวลามีทุกข์ บัวหิมะ จะมองรอบๆ ข้าง พอเห็นคนที่ทุกข์มากกว่า ลำบากมากกว่า แล้วทุกข์ของเราจะเบาบางลง และมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป บางครั้งอ่านพุทธประวัติ แล้ว จะเห็นว่าพุทธองค์ทรงลำบากยิ่งกว่าพวกเรา แสนสาหัส(พูดแบบชาวบ้านนะ) กว่าพระองค์จะทรงตรัสรู้ เพื่อช่วยเหลือเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ความทุกข์ของเราเพียงแค่ผงทุลีดิน แทบไม่อาจเปรียบเทียบได้เลย มันเลยทำให้ตนเองไม่ท้อแท้ที่จะทำความดี ไม่ท้อแท้ที่จะศึกษาธรรมะ ของพุทธองค์ ต่อไป
สาธุ

แค่ความเห็นหนึ่ง สำหรับสหายธรรม พุทโธ