จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่!

ตอบเมื่อ: 01 ก.ค.2008, 8:15 am

ประสบการณ์ดีๆที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ได้ทรงรับสั่งให้กำลังใจในการทำงาน

องคมนตรีสุเมธ ท่านได้เล่าให้ฟังว่า

" ตอนนั้นผมกำลังทำงานอยู่ในสภาพจิตใจที่แย่มาก มันไม่มีกำลังใจจะทำอะไร ท้อแท้กับงานมาก ไม่มีใครเข้าใจ เหมือนทำดีแต่ไม่ได้ดี "

ในหลวงท่านเสด็จมาพอดี และท่านทรงได้เห็นสีหน้าผมไม่สู้จะดี

ท่านทรงได้สอบถามจนได้ความว่า ผมกำลังท้อแท้กับงาน

ท่านจึงทรงตั้งคำถามและรับสั่งว่า

" ท่านสุเมธเคยขายเศษเหล็กไหม

เศษเหล็กเหล่านั้นเวลาขายคุณภาพมันต่ำมาก คงได้เงินมาไม่กี่บาท

แต่ถ้าเราเอาเศษเหล็กเหล่านั้นมาหลอมรวมกันเป็นแท่ง

เวลาหลอมนี่เหล็กมันคงร้อนมาก พอหลอมเสร็จเรานำมาทำเป็นดาบ

คงต้องนำมาตีให้แบนอีก เวลาตีก็ต้องคอยเอาไปเผาด้วย

ต้องตีไป เผาไป หลายรอบกว่าจะเป็นรูปเป็นร่างดาบอย่างที่เราต้องการ

ต้องผ่านความเจ็บปวดความร้อนอยู่นาน

แถมเมื่อเสร็จแล้วถ้าจะให้สวยงามดังใจ ก็ต้องนำไปแกะสลักลวดลาย

เวลาที่แกะลวดลายก็คงต้องใช้ของมีคมมาตีให้เป็นลวดลายอีก

แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงามก็จะมีคุณค่าที่สูงมาก

เทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ

จะเห็นว่ากว่าเศษเหล็กที่ไม่มีคุณค่ามากนัก จะกลายเป็นดาบอันงดงามนั้น

ต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย ทั้งความเจ็บปวดต่างๆกว่าจะประสบความสำเร็จ "
ดังนั้น ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า

" ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายมาในชีวิตเลยนั้น

จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่ "

http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=5845