ทำไมพระเวสสันดรยกลูกยกเมียให้คนอื่น = กุศล ชาวบ้านทำ = บาป

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2008, 9:06 pm

ทำไมพระเวสสันดรยกลูกยกเมียให้คนอื่น เป็นมหากุศล แต่ชาวบ้านทำกลับกลายเป็น
บาป?

--------------------------------------------------------------------------------

การกระทำอย่างเดียวกัน เรื่องเดียวกัน สามารถเป็นทั้งบุญหรือบาปก็ได้ ขึ้นอยู่กับเจตนา
ในจิตว่าเป็นกุศล หรืออกุศลตอนที่ทำกรรมนั้น

ผิดศีล 5 ไม่ได้เป็นบาปในทุกกรณี เพียงแต่ครอบคลุมกรณีส่วนใหญ่ เช่น 95% แต่กรณี
ส่วนน้อยเช่น 5% เป็นบุญใหญ่ เช่น เมียยอดรักที่ไม่ให้ใช้เครื่องยื้อชีวิตยอดรัก หรือ

ตัวอย่างพระเวสสันดร

พระเวสสันดรยกลูกยกเมียให้คนอื่น เป็นมหากุศล แต่ชาวบ้านยกลูกเมียให้คนอื่นบาปหนัก
ถือว่าขายลูกขายเมียให้เป็นทาส เป็นการเห็นแก่ตัว ไม่มีความรับผิดชอบ

นี่เป็นเพราะอะไรครับ? ในเมื่อมันเป็นการกระทำอย่างเดียวกัน

คำตอบ คือ เพราะจิตเจตนาตอนที่ทำต่างกัน

พระเวสสันดรตอนที่ยกให้ ท่านมีจิตเมตตากรุณาต่อผู้อื่น ยอมเสียสละสิ่งที่เป็นของรัก
ให้ผู้อื่น หวังผลเพื่อบรรลุธรรมเพื่อตรัสรู้สอนชาวโลก = กุศล มหากุศล

ขาวบานยกให้ เพราะชาวบ้านเห็นแก่เงิน เอาความสบายเข้าตัว ถือว่าเห็นแก่ตัว = อกุศล

ชัดหรือยังครับ เรื่องเดียวกัน สามารถเป็นทั้งบุญหรือบาปก็ได้ ขึ้นอยู่กับเจตนาใน
จิตว่าเป็นกุศล หรืออกุศลตอนที่ทำกรรมนั้น

พระพุทธเจ้าตรัสว่า "เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย" เรากล่าว
ว่า เจตนาคือกรรม

ทานโดยให้ลูกให้เมียไปเป็นทาส ทนลำบาก เป็นการกระทำที่เลวสุดกู่ใช่ไหมครับ

.....คุณเห็นหรือยังว่า จิตเจตนาที่เป็นกุศลหรืออกุศลเป็นตัวกำหนดกรรม ไม่ใช่การ
กระทำทางกายและวาจาของเรา เพราะทุกสรรพสิ่ง ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน

ถ้าการกระทำทางกายเป็นตัวกำหนดกรรม ป่านนี้พระเวสสันดรยังอยู่ในนรกเลย
เพราะการกระทำทางกายของท่านเลวเหลือคณา ไม่สมกับเป็นผัวและเป็นพ่อเลย

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2008, 10:13 pm

เห็นด้วย เพราะท่านคือพระเวสสันดร
พระเวสสันดรมีที่มา และมีที่ไป
(สั่งสมมาเพื่อมากมายเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า.... และจะไปเป็นพระพุทธเจ้า)

แต่จะไม่เห็นด้วย
ถ้าใช้หลักเดียวกันมาสั่งสอนคนทั่วไปว่า
" ทำอะไรก็ทำไปเถิด ถ้าเจตนาดี ก็จะได้บุญ "

สำหรับคนโง่มากๆ
ถ้าบอกมันว่า "ตัดนิ้วคนพันคน จะได้บุญมาก" ... ....มันก็ทำ!!!!!

ว่าที่พระพุทธเจ้า ย่อมมีจริตและปัญญา ในแบบที่ว่าที่พระพุทธเจ้าพึงกระทำ

ควาย มันก็มีปัญญาแบบควาย
ควาย.... มันก็เจริญสมถะ ...แบบควาย
ควายมันได้ยินอะไร ได้เห็นอะไร มันก็ไม่พยามปรุงแต่ง

ดังนั้น การกระทำใดๆ ของพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์เวสสันดร และพระอรหันต์ ถือเป้นล้นพ้นทุกกรณี

ไม่สามารถนำหลักการ และการกระทำของท่านเหล่านั้น
มาใช้กับคนทั่วไปได้

ถ้าทำ... ก็เหมือนควายนั่นแหละ
ที่อยากจะเป็นพระพุทธเจ้า ด้วยความสามารถเท่าที่ควายจะมี

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2008, 11:36 pm

องคุลีมาร "ตัดนิ้วคนพันคน จะได้บุญมาก" จิตมีความโลภอยากสำเร็จวิชาค่ะ

พระเวสสันดร ยกเมียและลูกให้คนอื่น จิตไม่ได้มีความโลภ จิตคิดเสียสละสิ่งที่รัก
จึงเป็นมหากุศล

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อกุศลธรรมเหล่าใดเหล่าหนึ่ง
เป็นส่วนอกุศล เป็นฝ่ายอกุศล ธรรมเหล่านั้นทั้งหมด มีใจเป็นประธาน
ใจย่อมเกิดก่อนธรรมเหล่านั้น"

ตีความได้ว่า กาย วาจา ใจ ธรรมทั้งปวง ไม่ว่าจะดี (เป็นกุศล เป็นบุญ)ก็ตาม จะไม่ดี
(เป็นอกุศล เป็นบาป) ก็ตาม เกิดขึ้นได้ก็เพราะใจคิด ใจอยากใจต้องการ

ไม่ได้เกิดจากกายอยาก วาจาต้องการ แล้วจะไปเกิดบาปบุญได้

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 9:33 am

ยุติธรรม พิมพ์ว่า:

องคุลีมาร "ตัดนิ้วคนพันคน จะได้บุญมาก" จิตมีความโลภอยากสำเร็จวิชาค่ะ

พระเวสสันดร ยกเมียและลูกให้คนอื่น จิตไม่ได้มีความโลภ จิตคิดเสียสละสิ่งที่รัก
จึงเป็นมหากุศล

ถูกครับ คนหนึ่งมหาบุรุษ คนหนึ่งคนโง่ (โง่ในธรรม)

คนโง่ก็พาซื่อด้วยความเชื่อสุดหัวใจว่าตัดนิ้วคนแล้วได้บุญ
เจตนาจึงเป้นกุศล ได้กุศลจริงๆ แต่การกระทำเป็นการกระทำของคนโง่
มีผลเสียหาย

ต่อมาเมื่อพระพุทธเจ้ามาโปรด จึงเห็นทางสว่างว่าที่ทำไปนั้น เป็นบาป
บุญใหญ่หลวงที่เคยสะสมมาตั้งพันนิ้ว กลายเป็นบาปใหญ่หลวงในทันที
เพราะใจนั่นเองเป็นประธาน บาป หรือ บุญ ก็อยู่ที่ใจ

มีคนบอกว่า ไหว้พระ 9 วัด ได้บุญมาก
5 วัดน้อยกว่า 9 วัด คนก็เชื่อ
ไปไหว้จนครบเก้าวัด ก้รู้สึกว่ามีความสุข มากกว่า 5 วัด
นี่ล่ะบุญของคนทั่วไป คนที่ยังขาดพุทธิปัญญา

สรุปว่า คนโง่(โง่จากธรรม) คนเขลาจากพุทธิปัญญา
จะใช้หลักการเดียวกันกับพระโพธิสัตว์เวสสันดรไม่ได้

ท่านทำมหาทาน มหากุศล ที่สงวนสำหรับคนกำลังจะเป้นพระพุทธเจ้า
คนทั่วไปจะไปเอาหลักการเดียวกันมาใช้ ไม่ได้
มันผิดกัน

บาป บุญ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
แต่การกระทำใดๆ ย่อมมี ผลลัพธ์

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 10:11 am

คุณคามินธรรมและคุณยุติธรรมครับ

เรื่ององคุลิมารผมอธิบายได้ แต่ต้องบอกให้พวกคุณเข้าใจก่อน

คนที่มีจิตไม่บริสุทธิ์ ย่อมมีมิจฉาทิฏฐิ หลงตีความไปอทางหนึ่ง ซึ่ง
ไม่ตรงกับความจริง

คนที่มิจิตบริสุทธิ์ ย่อมมีสัมมาทิฏฐิ ไม่ถูกอวิชชาครอบงำ ทำให้เข้าใจ
ความจริงไม่เหมือนคนที่มีมิจฉาทิฏฐิ

แต่ผมไม่ขอบอกว่า ใครมีทิฏฐิแบบไหนนะครับ ต้องใจเย็นๆ สงบๆ สบายๆ และจะเข้าใจ

องคุลีมาร คิดว่า "ตัดนิ้วคนพันคน จะได้บุญมาก" มันชัดเจนอยู่ในตัวแล้ว ในโลกนี้
ใครที่เข้าใจผิดเรื่องนี้ ย่อมมี ความหลง และความโลภรุนแรง กล้าฝืนมโนธรรม
ในใจตนเอง ทำบาป เพราะอยากสำเร็จวิชา แม้แต่แม่ของตนเองก็ฆ่าได้ ดีพระพุทธเจ้า
รู้ว่าแม่ขององคุลิมารจะผ่านมา และจะถูกองคุลิมารฆ่าแน่นอน เพราะความโลภและความ
หลงผิดของตนเอง

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 10:24 am

ถูกครับ

คนที่มีจิตไม่บริสุทธิ์ ย่อมหลงผิดไปตัดนิ้วคนพันคน เพื่อให้ได้บุญ

แต่พระเวสสันดร มีจิตบริสุทธิ อยู่ศีลในธรรม
มีการศึกษา เป็นถึงราชโอรส และบำเพ็ฐมารมีมานับไม่ถ้วน

บุญ(ทาน) ของ ว่าที่พระพุทธเจ้า ....... ย่อมเป็นบุญ(ทาน) ในแบบที่ ว่าที่พระพุทธเจ้า จะพึงกระทำ

บุญ ขององคุลีมาร ย่อมเป็นบุญแบบโง่ๆ(จากธรรม) บุญของคนโง่(จากธรรม)
ย่อมได้รับกรรมจากการกระทำที่หลงผิด

เมื่อท่านมีดวงตา"เห็นธรรม" ท่านจึงเลิกทำโง่ๆ
และหันมาทำบุญแบบมีปัญญา คือบำเพ็ญเพียร และบรรลุถึงนิพพานในที่สุด

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 10:33 am

คุณคามินธรรมครับ

ถ้ากระทู้ของผมกระทู้นี้ ไม่สามารถทำให้คุณเข้าใจคำสอนของพระเจ้าได้ ผมก็ต้อง
วางแล้วครับ ผมขอย้ำว่า พระพุทธเจ้าตรัสว่า เจตนาคือกรรม
เจตนามีทั้งทางกาย วาจา และทางใจ พระพุทธเจ้าตรัสด้วยว่า สิ่งต่างๆมีใจเป็นใหญ่
ใจเป็นประธาน สำเร็จได้ด้วยใจ พระพุทธเจ้าไม่เคยตรัสว่า สำเร็จได้ด้วยกายหรือ
วาจา

ด้วยเหตุนี้ เจตนาที่เป็นอกุศลจิตจึงเป็นบาป
เจตนาที่เป็นกุศลจิตจึงเป็นบุญ

คุณยุติธรรมกล่าวได้ถูกต้องแล้ว องคุลิมารกับพระเวสสันดรทำผิดศีลเหมือนกัน
แต่ผลต่างกัน พระเวสสันดรได้เป็นพระพุทธเจ้า แต่องคุลิมารได้เป็นมหาโจร ฆาตกร
โรคจิตฆ่าต่อเนื่อง 999 ศพ แต่คนสุดท้ายที่องคุลิมารไม่ได้ฆ่า คือ พระพุทธเจ้า

องคุลิมารฝืนความโลภและความหลงของตนเองที่อยากสำเร็จสุดยอดวิชา การฝืน
เช่นนั้น แม้ความสำเร็จรออยู่เบื้องหน้า ทำให้ท่านสำเร็จวิชาสุดยอด แต่ถ้าท่านไม่ฝืน
ท่านก็สำเร็จวิชาเหมือนกัน ท่านจะเป็นมหาโจรที่เลวที่สุดในโลกนี้

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 10:44 am

คุณคามินธรรมครับ

คุณเองก็สามารถสำเร็จวิชาได้เช่นกัน ถ้าคุณฝืนคำสอนของสมมุติสงฆ์ที่ให้จำแบบ
นกแก้วนกขุนทองว่า ผิดศีล 5 เป็นบาปเสมอทุกกรณี ทั้งๆที่พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสสอน
แบบนั้น

ผิดศีล 5 เป็นบาป ก็ต่อเมื่อมีเจตนาในจิตเป็นอกุศล มีความโลภ โกรธ หลง
ตอนที่ทำสิ่งนั้น เช่น องคุลิมาร

ผิดศีล 5 เป็นมหากุศล ก็ต่อเมื่อมีเจตนาในจิตเป็นกุศล มีเมตตา กรุณา ยอม
เสียสละเพื่อผู้อื่น ตอนที่ทำสิ่งนั้น เช่น พระเวสสันดร

พระพุทธเจ้าดลใจให้ผมมาในเว็บนี้ เพื่อเป็นเพียงผู้ชี้ทาง แต่คุณหรือใครจะเดินทาง
ไหนนั้นเป็นสิทธิของทุกคน

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 11:22 am

ผมคิดว่าเราเข้าใจตรงกันนะ

ที่คุณพลศักดิ์เชื่อว่า การละเมิดศีล 5 เป็นบุญ...ถ้าเจตนาดี
... นั้นผมไม่ค้านเลย ไม่เคยค้านเลย แต่เห็นด้วยครึ่งเดียว

เราเชื่อเหมือนกันว่า เจตนากุศล ย่อมได้บุญ

แต่เจตนาดี ..ด้วยความโง่ ...มันมีผลลัพธ์แย่ๆ
แต่เจตนาดี ..มีปัญญาประกอบ... มันจะมีผลลัพธ์ดีๆ

ผู้ขาดปัญญา
ย่อมหลงผิดไปในทางเสื่อม ...หลงไปตัดนิ้วคนเพื่อเอาบุญ

ผู้มีด้วยปัญญา
ย่อมกระทำการใดๆ เพื่อความเจริญ ... จนได้เป็นพระพุทธเจ้า
การกระทำใดๆ อันนำไปสู่ความเสื่อม ... ผู้มีปัญญาก็จะหลีกเลี่ยง

นี่คือเหตุที่คำสามคำนี้ ขาดจากกันไม่ได้
ศีล + สมาธิ + ปัญญา

ส่วนที่เรา เชื่อต่างกันคือเรื่องของกรรม
คุณพลศักดิปฏิเสธที่จะพูดถึงผลของการกระทำที่ทำลงไปด้วยความโง่

คุณพร่ำสอนแต่ว่า ถ้าหลงผิดแต่เจตนาดี ก็ได้บุญ
แต่ไม่พยามจะพูดว่า บุญจากความโง่ของพวกเขา มีผลลัพธ์อย่างไร

ผมเชื่อว่า การกระทำใดๆ ย่อมมีผลลัพธ์เสมอ
ถ้าผมเชื่อโดยบริสทูธ์ใจ เชื่อไปจริงๆ ว่าถ้าฆ่าคนแล้วได้กุศล
ผมทำไป ผมก็ได้กุศล เพราะใจมัน หลง คิดว่าเป็นกุศล

แต่ผลของการกระทำ ผลของการฆ่าเขา คือต้องชดใช้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 6:48 pm

เรียนถามท่านพลศักดิ์ครับ

กระผมได้เห็นลูกหมาตัวนึงกำลังหิว ผมเห้นแล้วพิจารณาก็เกิดความสงสารจึงเก็บลูกหมาตัวนั้นมาเลี้ยงครับ พอเอามาแล้วก็พาไปหาหมอตรวจสุขภาพก็พบว่าที่ตัวของหมานั้นมีหมัดอยู่เป็นจำนวนมาก(เป็น 1000ๆตัวเลยครับ)หมอบอกว่าหมาตัวนี้เลือดจางมาก สาเหตุเพราะหมัดที่มาดูดเลือดมีจำนวนมาก ผมจึงให้หมอกำจัดหมัดพวกนั้น พร้อมกับถ่ายพยาธิ แล้วก็เห็นว่าพยาธิที่ตายแล้วก็ปนออกมากับกองขี้ของลูกหมาเป็นจำนวนหลายสิบตัวครับ เมื่อตอนที่ผมเองบอกให้หมอกำจัดหมัดพวกนั้นผมเองก็คิดศีลข้อ ปาณา แต่ก็ตัดสินใจทำไป แต่หลังจากนั้นกระผมเองกลับรู้สึกไม่สบายใจเลย

สิ่งที่จะถาม....
1.ผมเก็บลูกหมาตัวนี้มาดูแลเป็น กุศล หรือป่าว
2.ผมสั่งให้หมอกำจัดหมัดและพยาธิที่ดูดกินเลือดของหมาตัวนี้โดยมีเจตนาที่จะให้หมาตัวนี้มีชีวิตอยู่ต่อไปแบบแข็งแรงไม่ป่วยไข้เป็น อกุศลหรือป่าว
3.ที่ผมไม่สบายใจนั้นมาจากความรู้สึกผิดที่ได้ทำให้หมัดตายเป็นจำนวนมาก อันนี้มาจากการจองเวรรึป่าวครับ

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 7:18 pm

คุณ"natdanai"ครับ

ในโลกนี้ล้วนต้องเบียดเบียนชีวิตกัน สิ่งนี้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การฆ่านั้นต้องประกอบ
ไปด้วยหลัก ๕ ประการนี้
(๑) สัตว์นั้นมีชีวิต
(๒) รู้อยู่ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต
(๓) มีจิตคิดจะฆ่า
(๔) เพียรพยายามฆ่า
(๕) สัตว์นั้นตายลง

ดังนั้น หากครบทั้ง ๕ องค์ประกอบนี้ ก็เป็นอันศีลข้อ 1 แน่นอน แต่จะเป็นบาปหรือบุญ
ขึ้นอยู่กับจิตของคุณเป็นกุศล หรืออกุศลตอนที่เจตนาทำสิ่งนั้น ให้ลูกน้ำปลา ปลา
ได้ประโยชน์ ลูกน้ำตายเป็นร้อย ทำไมจิตมนุษย์จึงคิดว่าได้บุญ ทั้งนี้ก็เพราะว่า
การฆ่าสัตว์ใหญ่นั้นบาปกว่าการฆ่าสัตว์ที่เล็กกว่า โดยเฉพาะสัตว์ที่เราไม่ได้รัก จิตของเรา
ก็จะไม่ไปคิดอกุศลกับมันนั่นเอง และเห็นการฆ่าสัตว์ใหญ่และสัตว์ที่เรารักจิตของเราย่อม
คิดเป็นอกุศลนั่นเอง

อีกอย่างสัตว์ที่ไม่มีลมปราณ(ลมแห่งชีวิต) เช่น เชื้อโรค มด ปลวก พยาธิ ยังไม่
ถือว่ามีพลังแห่งชีวิตพอที่จะพัฒนาเป็นสัตว์ที่ประเสริฐ

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ สัตว์ใหญ่มีบุญมากกว่าสัตว์เล็ก เพราะเศษกรรมน้อยกว่า สัตว์ใหญ่
อาจจะเป็นโพธิสัตว์มาเกิดได้ด้วย นอกจากนี้ จะฆ่าสัตว์ใหญ่ต้องใช้ความพยายาม
มาก ความพยายามมากก็บาปมาก ฆ่าคนก็ยิ่งบาป เพราะคนมีบุญพอสมควรถึงได้
เกิดมาเป็นคน ถ้าฆ่าพระอริยเจ้าก็ยิ่งบาปมาก ฆ่าพ่อแม่ก็บาปมากเพราะว่าพ่อแม่มี
พรหมวิหารสี่ให้กับลูกอย่างยิ่งยวด

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 7:27 pm

คุณ พลศักดิ์ ครับ

พระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้สอนครับ ว่าผิดศีล 5 โดยเจตนาเป็นกุศลแล้วจะไม่บาป

เพราะการผิดศีล 5 ย่อมมีมาจาก จิตที่เป็นอกุศลเสมอ

กระทู้ก่อนๆท่านก็พยายามยกว่า ฆ่าสัตว์ด้วยเจตนาเป็นกุศลแล้วจะไม่บาป ผมถามว่า เกิดจากความหลง (หลงว่าสิ่งที่ทำถูกต้อง หลงว่าทำเพื่อบุญ เพื่อปกป้องครอบครัว หลงว่าทำให้ประเทศสงบ-- งั้นก็ฆ่าแม่ทัพฝ่ายตนเองสิครับ ไม่ต้องไปฆ่าฝ่ายตรงข้ามเป็นพันเป็นหมื่น ง่ายกว่าอีก) ท่านยังไม่ได้ตอบเลยครับ

แล้ว การผิดศีลข้ออื่นล่ะครับ โดยเฉพาะข้อ 5 ผมอยากทราบว่า เจตนาเป็นกุศลอย่างไรครับ ถึงจะไม่ผิดข้อนี้ ขอละเอียดๆนะครับ

ผิดศีล 5 มีหลักโดยดูจากเจตนาอยู่แล้ว มิใช่เจตนาเป็นอย่างไร แต่อยู่ที่ว่ามีเจตนาหรือเปล่าครับ

ตัวอย่างพระเวสสันดรไม่เป็นเป็นตัวอย่างของการผิดศีล 5 นะครับ ถ้าใช่รบกวนจัดลงสักข้อแสดงด้วยครับ
(ตัวอย่างพระเวสสสันดร เป็นการเสียสละ ได้บุญ คนทั่วไปทำเพื่อกิเลส เป็นบาป อันนี้ท่านกล่าวถูกต้องแล้วครับ)

ปล รู้สึกว่าคุณ พลศักดิ์ พยายามกับหัวข้อกระทู้นี้เหลือเกินนะครับ กระผมเองก็แย้งท่านไปหลายๆครั้งแล้ว บางหัวข้อท่านคงไม่ได้ย้อนกลับไปอ่านน่ะครับ ท่านเลยตั้งกระทู้ใหม่

สาธุครับ

ขออภัยที่ต้องแย้ง กระผมเห็นแก่ประโยชน์คนหมู่มาก อยากให้ได้มุมมองหลายๆด้าน เพื่อพิจารณากันเอง ให้เกิดปัญญา

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 7:44 pm

คุณ"natdanai"ครับ (ต่อ)

1.ผมเก็บลูกหมาตัวนี้มาดูแลเป็น กุศล หรือป่าว

....จิตคุณเป็นกุศลไม่ใช่หรือ มโนธรรมในใจคุณว่าอย่างไรล่ะ

2.ผมสั่งให้หมอกำจัดหมัดและพยาธิที่ดูดกินเลือดของหมาตัวนี้โดยมีเจตนาที่จะให้หมาตัวนี้มีชีวิตอยู่ต่อไปแบบแข็งแรงไม่ป่วยไข้เป็น อกุศลหรือป่าว

....จิตคุณเป็นกุศลกับสัตว์ใหญ่คือ หมา ไม่มีอกุศลเมื่อเห็นสัตว์เล็กตาย แล้วมัน
จะเป็นบาปได้อย่างไร

3.ที่ผมไม่สบายใจนั้นมาจากความรู้สึกผิดที่ได้ทำให้หมัดตายเป็นจำนวนมาก อันนี้มาจากการจองเวรรึป่าวครับ

....คุณได้รับวิบากกรรมแล้วจากการฆ่าสัตว์เล็กแล้ว ก็คือความไม่สบายใจนั่นเอง
นั่นเพียงพอแล้วครับ ถ้าอยากรับกรรมเพิ่มขึ้น ก็คิดเป็นอกุศลต่อไปได้ครับว่า
คุณทำให้เชื้อโรคในหมัดนั้นตายไป 3 ล้านตัวด้วย

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 7:47 pm

คุณเมธีครับ

ผมคงไม่ไปเถียงคุณ เพราะเป็นสิทธิของคุณที่จะเชื่ออย่างไรก็ได้

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 7:52 pm

ขอโทษครับ คุณพลศักดิ์ ผมไม่ได้หมายถึงว่าเราต้องมาเถียงกันน่ะครับ

จริงอยู่เราต่างคนจะเชื่อต่างกัน ได้อยู่แล้ว

เพียงแต่ว่าผมอยากรบกวนให้คุณช่วยตอบคำถามเหล่านี้น่ะครับ เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่คุณยกมา ถ้าท่านอื่นๆเห็นด้วยกับท่าน ถ้าท่านกล่าวถูก ก็เป็นผลดีกับผู้อื่น(แก่ผมด้วย) แต่ถ้าท่านกล่าวยังมีส่วนที่ไม่ถูกต้อง เราทุกคนก็จะได้ปรับความเห็นให้ตรงไปในทางที่ถูกธรรม

เพื่อประโยชน์แก่ทุกท่านน่ะครับ กระผมมิได้มีเจตนาอื่นใด น่ะครับ

ทุกๆครั้งที่ผมอ่านข้อความ ผมจะพิจารณาด้วยเหตุผลเสมอ ว่าจริงไหมนะ ถูกต้องไหมนะ แล้วดูตนเองว่ายังเข้าใจได้ถูกต้องไหม ผมพร้อมรับฟังความเห็นอื่นๆเสมอ

หวังว่าทุกท่านในเวปธรรมจักรนี้ก็เช่นกันครับ
สาธุ

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 7:54 pm

ผมหมายถึง ขอโทษที่ตอบกระทู้แรงไปน่ะครับ

เรียบเรียงคำพูดไม่ดี มาอ่านอีกที รู้สึกว่าตัวผมนี่แย่เนอะ

ผมจะพยายามให้ดียิ่งๆขึ้นครับ

สาธุ

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 8:53 pm

กุศล นั้น เป็นสุขวิบาก มีสุขเป็นผล ทำให้เกิดความสุข เวลาทำ จิตใจก็โปร่งสบาย สดชื่น ร่าเริง เบิกบาน ผ่องใส สงบเย็น ไม่เร่าร้อน บีบคั้น อึดอัด คับแค้น

อกุศล นั้น เป็นทุกข์วิบาก จึงเรียกว่า บาป เป็นสภาวะที่ทำให้ถึงทุคติ หรือทำให้ไปใน
ที่ชั่ว หมายถึง สิ่งที่ทำให้จิตตกต่ำ พอบาปเกิดขึ้น ความคิดไม่ดีเกิดขึ้น โทสะ โลภะ เกิด
ขึ้น จิตก็ตกต่ำลงไป และนำไปสู่ทุคติด้วย

จะเห็นได้ว่า ส่วนใหญ่ของการกรำทผิดศีล 5 ล้วนเป็นบาป แต่ไม่ใช่ในทุกกรณี เพราะ
ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกอย่างสำเร็จด้วยใจ ไม่ได้สำเร็จที่กายและวาจา ต้องที่
ใจเท่านั้น พระเวสสันดรยกเมียและลูกให้เป็นทาส เป็นการกระทำที่เลวสุดกู่ ซ้ำ ชูชก
ยังเฆี่ยนตีลูกพระองค์ด้วย โดยที่พระองค์ไม่ไปช่วย นั่นสุดเลวใช่ไหมครับ แต่เพราะ
จิตของพระเวสสันดรมีความเมตตากรุณาต่อชาวโลกเป็นที่ตั้ง จิตจึงเป็นมหากุศล ไม่ใช่
กายและวาจาเป็นมหากุศล

ผมไม่ได้ไปโกรธเคืองหรือบังคับให้คุณหรือใครเชื่อผม แต่เมื่อผมเข้าถึงธรรมแล้ว จะให้
นิ่งเฉยอยู่คงไม่ได้ แต่ใครจะเชื่อหรือไม่ขึ้นอยู่กับบุญบารมีของเขา ผมเป็นผู้ชี้ทางเท่านั้น
เนื่องจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว พระองค์ไม่มีขันธ์ 5 แล้ว จึงจำเป็นต้องใช้
ขันธ์ 5 ของผู้อื่น

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 9:01 pm

อ้าว! ขอโทษที ตอนนี้ผมไปเยี่ยมเพื่อนบ้าน คือ คุณยุติธรรม ไม่รู้ว่าเขาล็อคอินชื่อ
ของเขาอยู่ ผมไปใช้คอม.ของเขาเล่นเน็ต เผลอไปกดส่ง เลยออกมาเป็นชื่อเขา

ยุติธรรมที่ตอบข้างต้น รวมทั้งตอนนี้ คือ ผม พลศักดิ์ ครับ

ตอบเมื่อ: 17 ส.ค. 2008, 9:18 pm

อ.พลศักดิ์

แสดง มโนมยิทธิ โชว์เลยเหรอ
คนเดียวแบ่งเป็น ๒ ร่างได้
ไม่ธรรมดา เป็นร่างชายร่างหนึ่ง ร่างหญิงร่างหนึ่ง ด้วย

โอ้ว......ปาฏิหาริย์

ตอบเมื่อ: 18 ส.ค. 2008, 9:06 am

ขอบคุณท่านพลศักดิ์ครับ

กระผมจะพิจารณาคำตอบของท่านอย่างถ้วนถี่เลยครับ แล้วถ้าสงสัยอะไรจะถามใหม่นะครับ สาธุ