หลวงพ่อชา สุภัทโท ตอบปัญหาธรรม (ตอบปัญหาธรรมแก่พระสงฆ์)

ตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2008, 2:41 pm

คำอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับกรรม

กรรมคือการกระทำ กรรมคือการยึดมั่นถือมั่น กาย วาจา และใจ ล้วนสร้างกรรม เมื่อมีการยึดมั่นถือมั่น เราทำกันจนเกิดความเคยชินเป็นนิสัย ซึ่งจะทำให้เราเป็นทุกข์ได้ในกาลข้างหน้า
นี่เป็นผลของ การยึดมั่นถือมั่นและของกิเลสเครื่องเศร้าหมองของเราที่เกิดขึ้นในอดีต ความยึดมั่นทั้งหลายจะทำให้ เราสร้างกรรม
สมมติว่า ท่านเคยเป็นขโมยก่อนที่จะบวชเป็นพระ
ท่านขโมยเขา ทำให้เขาไม่เป็นสุข ทำให้ พ่อแม่หมดสุข
ตอนนี้ท่านเป็นพระ แต่เวลาที่ท่านนึกถึงเรื่องที่ท่านทำให้ผู้อื่นหมดสุขแล้ว
ท่านก็ไม่สบายใจ และเป็นทุกข์แม้จนทุกวันนี้
จงจำไว้ว่า ทั้งกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม
จะเป็นเหตุปัจจัยให้เกิด ผลในอนาคตได้
ถ้าท่านเคยสร้างกรรมดีไว้ในอดีต และวันนี้ก็ยังจำได้
ท่านก็เป็นสุข ความสุขใจเป็นผล จากกรรมในอดีต
สิ่งทั้งปวงมีเหตุเป็นปัจจัยทั้งในระยะยาว
และถ้าใคร่ครวญดูแล้วทั้งในทุกๆ ขณะด้วย
แต่ท่านอย่าไปนึกถึงอดีตหรือปัจจุบันหรืออนาคต เพียงแต่เฝ้าดูกายและจิต
ท่านจะต้องพิจารณาจนเห็น จริงในเรื่องกรรมด้วยตัวของท่านเอง
จงเฝ้าดูจิต ปฏิบัติแล้วท่านจะรู้อย่างแจ่มแจ้ง
อย่าลืมว่ากรรมใคร ก็เป็นของคนนั้น
อย่ายึดมั่นและอย่าจับตาดูผู้อื่น
ถ้าผมดื่มยาพิษ ผมก็ได้รับทุกข์
ไม่ใช่เรื่องที่ท่านจะมา เป็นทุกข์ด้วย
จงรับเอาแต่สิ่งดีที่อาจารย์สอน แล้วท่านจะเข้าถึงความสงบ
จิตของท่านจะเป็นเช่นเดียว กันกับจิตของอาจารย์
ถ้าท่านพิจารณาดู ท่านก็จะรู้ได้
แม้ว่าขณะนี้ท่านจะยังไม่เข้าใจ เมื่อท่านปฏิบัติต่อไป มันก็จะแจ่มแจ้งขึ้น
ท่านจะรู้ได้ด้วยตนเอง ได้ชื่อว่าปฏิบัติธรรม

เมื่อเรายังเล็ก พ่อแม่วางกฎระเบียบกับเรา และหัวเสียกับเรา
แท้จริงแล้วท่านต้องการจะช่วยเรา กว่าเราจะรู้ก็ต่อมาอีกนาน พ่อแม่และครูบาอาจารย์ดุว่าเราและเราก็ไม่พอใจ
ต่อมาเราจึงเข้าใจว่า ทำไม เราจึงถูกดุ
ปฏิบัติไปนานๆ แล้วท่านก็จะเห็นเอง
ส่วนผู้ที่คิดว่าตนฉลาดล้ำก็จะจากไปในเวลาอันสั้น
เขาไม่มีวันจะได้เรียนรู้
ท่านต้องขจัดความคิดว่า ตัวฉลาดสามารถออกไปเสีย
ถ้าท่านคิดว่าท่านดีกว่าผู้อื่น
ท่านก็จะมีแต่ทุกข์ เป็นเรื่องน่าสงสาร
อย่าขุ่นเคืองใจ แต่จงเฝ้าดูตนเอง

สาธุ

ตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2008, 2:42 pm

เจริญสมาธิภาวนาจนจิตสงบลึก ควรทำอย่างไรต่อไป

นี่ก็ดีแล้ว ทำจิตให้สงบและเป็นสมาธิ
และใช้สมาธินี้พิจารณาจิตและกาย
ถ้าจิตเกิดไม่สงบก็จงเฝ้าดูด้วย
แล้วท่านจะรู้ถึงความสงบที่แท้จริง เพราะอะไร
เพราะท่านจะได้เห็นความไม่เที่ยง
แม้ความ สงบเองก็ดูให้เห็นไม่เที่ยง
ถ้าท่านยึดติดอยู่กับภาวะจิตที่สงบ แล้วท่านจะเป็นทุกข์เมื่อจิตไม่สงบ
ฉะนั้น จงปล่อยวางหมดทุกสิ่ง แม้แต่ความสงบ

สาธุ

ตอบเมื่อ: 23 พ.ค.2008, 2:44 pm

ท่านอาจารย์เป็นห่วงลูกศิษย์ที่พากเพียรมาก หมายความว่าอย่างไร

ถูกแล้ว ผมเป็นห่วง ผมเป็นห่วงว่าเขาเอาจริงเอาจังจนเกินไป
เขาพยายามเกินไป แต่ขาดปัญญา
เขาเคี่ยวเข็นตนเองไปสู่ความทุกข์ยากโดยไม่จำเป็น
บางคนมุ่งมั่นที่จะรู้แจ้ง เขาขบฟันแน่น และ ใจดิ้นรนอยู่ตลอดเวลา
อย่างนี้เป็นความพยายามมากเกินไป
คนทั่วไปก็เช่นเดียวกัน พวกเขาไม่รู้ถึง สภาพเป็นจริงของสิ่งทั้งปวง (สังขาร)
สังขารทั้งปวง จิตและร่างกายล้วนเป็นของไม่เที่ยง
จงเฝ้าดู และอย่ายึดมั่นถือมั่น

บางคนคิดว่าเขารู้ เขาวิพากวิจารณ์ จับตามองและลงความเห็นเอาเอง
อย่างนี้ก็ตามใจเขา ทิฐิ ของใครก็ปล่อยให้เป็นของคนนั้น
การแบ่งเขาแบ่งเรานี้อันตราย เปรียบเหมือนทางโค้งอันตรายของถนน ถ้าเราคิดว่าคนอื่นด้อยกว่าหรือดีกว่า หรือเสมอกันกับเรา เราก็ตกทางโค้ง
ถ้าเราแบ่งเขาแบ่งเรา เราก็จะเป็นทุกข์

สาธุ