หยุดรัก

ตอบเมื่อ: 06 ก.ค.2008, 10:50 pm

ดิฉัน ได้เรียนวิชาหลักมนุษยศาสตร์ กับอาจารย์นภาจรี นำเบญจพล และดิฉันชอบ กลอนนี้มากๆๆ และอยากจะให้ทุกคนได้อ่าน และได้นำไปคิดเป็นข้อคิดเตือนใจไว้ด้วยค่ะ

ลุกขึ้นยืน...ฝืนใจ...เลิกใฝ่รัก
ยอมอกหัก...แล้วเชิดหน้า...ท้าโลกได้
หยุดความรัก...ความหวง...ห่วงอาลัย
สั่งหัวใจ...ให้เข็มแข็ง...สู้แรงกรรม
ปฏิวัติ...ชะตาฟ้า...กล้า..ต่อสู้
อย่าหดหู่...เศร้าสร้อย...คอยครวญคร่ำ
ปาดน้ำตา...ยอมเหน็บหนาว...ร้าวระกำ
เป็นผู้นำ...หยุดลิขิต...ชีวิตตน
ปราบนางมาร...ใจง่าย...ให้สิ้นซาก
อย่าให้ฝาก...เสี้ยววิญญาณ...หว่านพืชผล
ทุกอณู...อย่าไปพร้อม...ยอมจำนน
เป็นทาสกล...กามกิเลส...เจตนา
ไฟสวาท..ไหม้ลาม...ถูกหยามหยัน
เหยียบ...ด้วยรสเล่ห์...เสน่ห์หา
เขาเพียงยื่น...เศษ เศษ...ความเมตตา
กลับเห็นค่า...ประดุจเพชร...สะเก็ดดาว
ตั้งสติ...ละอัตตา...หาสัจจะ
ตัดพันธะ...จะเห็นภาพ...วาบกลางหาว
หมอกควันแห่ง..ความหลง...คงยืนยาว
ถ้าไมก้าว...ให้ล่วงพ้น...จากมลทิน
หยุสภาพ...เวทนา...อย่าร้องไห้
ทั้งที่ใจ...บรรจุแผล...จนแดดิ้น
แม้ความ...วาดหวัง...จะพังภินท์
กลับคืนถิ่น...โลกสว่าง...ทางสายเดิม

ตอบเมื่อ: 06 ก.ค.2008, 11:10 pm

ดิฉัน

ชอบกลอนนี้มากเลยค่ะ

เป็นกลอนที่ให้กำลังใจดีค่ะ

ทำให้เราได้มีพลัง

ในการที่จะใช้ชีวิตแบบเดิมๆๆ

ไม่ต้องมีใคร ไม่ต้องมีแฟน

จะได้ไม่ต้องมีเรื่องหนักใจค่ะ

ตอบเมื่อ: 07 ก.ค.2008, 6:34 am

หยุด ทุกข์

เศร้า

ตอบเมื่อ: 12 ส.ค. 2008, 3:52 pm

ไม่รัก ก็ไม่ทุกข์ น้อ สู้ สู้