...เจ้าชายกบ...

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:17 am

เจ้าชายกบ....ถือเป็นนิทานอมตะคลาสสิคอีกเรื่องหนึ่ง
ที่แต่งขึ้นโดยจาค็อบ (Jacob Grimm) และวิลเฮล์ม (Wilheim Grimm)
สองพี่น้องตระกูลกริมม์ที่แต่งนิทานดัง ติดคู่มาพร้อมกันกับนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า
มีหลายคนที่รู้จักเรื่องของเจ้าชายกบนี้เป็นอย่างดี
อาจเป็นเพราะเนื้อหาที่ชวนให้ใครที่อ่านแล้ว
เกิดความสงสารเจ้าชายที่ถูกสาปให้กลายเป็นกบต่างก็เอาใจช่วยอยู่ตลอด
และด้วยเนื้อหาที่ทำให้คนอ่านสามารถยิ้มได้นี่เอง
ที่อาจจะทำให้นิทานเรื่อง นี้ไม่หายไปจากความทรงจำของคนอ่านและเด็กๆ
ทั้งหลายทั่วโลกนั่นเอง....ทีนี้เราก็มาเริ่มกันเลยนะคะ

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:19 am

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชาพระองค์หนึ่งทรงปกครองบ้านเมืองของพระองค์
ด้วยทศพิธราชธรรม นำความเจริญความสงบสุขมาสู่ประชาชนของพระองค์โดยถ้วนหน้า พระองค์ทรงมีพระธิดาอยู่พระองค์หนึ่ง ซึ่งว่ากันว่าทรงมีความงามอันล้ำเลิศ
ผู้ใดได้เห็นมักจะตะลึงงัน ไม่เป็นอันทำสิ่งใดต่อไปได้เลย
ต่างก็จะตะลึงกับพระพักตร์รูปไข่ หวานละมุน พระขนงเรียวสวย
ดวงพระเนตรยาวรีดังกวางป่า พระนาสิกเชิดรั้น โอษฐ์ สีระเรื่อตามธรรมชาติ
เรือนร่างโปร่งระหงหากแต่กลมกลึงชวนมองไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง....
และด้วยการที่ทรงมีความสวยงามล้ำเลิศอย่างนี้นี่เอง
พระธิดาจึงทรงเป็นที่หมายปองของเหล่าบรรดาเจ้าชาย
และพระราชาตามหัวเมือง และแว่นแคว้นน้อยใหญ่ที่ได้ยิน
และได้ฟังคำล่ำลือในความงามของพระองค์เข้า
ดังนั้นในทุกๆ วันจึงได้มีเจ้าชายและพระราชาเสด็จเข้ามาเสนอตัวขอ
พระธิดาอภิเสกสมรสไม่เว้นในแต่ละวันเลยทีเดียว
แต่พระธิดาคนงามนั้น ก็ไม่เคยเลยที่จะถูกตาต้องใจ
หรือพอพระทัยในพระราชาองค์ใด
หรือเจ้าชายองค์ใหนเป็นพิเศษเลยสักพระองค์เดียว
ดังนั้นพระราชา ผู้เป็นพระบิดาจึงให้เป็นต้องหนักพระทัย
กับการเลือกคู่ครองของพระธิดาองค์น้อยคนงามองค์นี้ของ พระองค์เป็นอย่างมาก

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:20 am

แล้ววันเวลาก็ผ่านไป...อยู่มาในวันหนึ่ง...พระธิดาทรงได้รับจดหมายอันน่าฉงน ที่ชวนให้พระองค์สนใจ มันเป็นอย่างมาก
ลงนามว่าส่งมาจากเจ้าชายที่อยู่ต่างเมืองอันไกลโพ้น
พร้อมกับกล่องของกำนัลอันใหญ่ ซึ่งในกล่องของกำนัลนั้น
ได้มีลูกบอลทองคำที่สวยงามมากอยู่ลูกหนึ่ง แล้วมันก็เป็นสิ่งที่ถูกตาต้องใจของ พระธิดาเธอเป็นอย่างมาก...ในจดหมายนั้นมีเนื้อความที่จารึกไว้ทำนองฝากรักกับพระธิดาว่า
" ข้าแต่พระธิดาผู้เป็นดวงใจของหม่อมฉัน
เมื่อถึงเวลาบรรทมของพระองค์แล้ว จงกอดลูกบอลทองคำ ลูกนี้เอาไว้ แล้วพระองค์จะได้เห็นหม่อมฉันออกมาปรากฏกายในนิมิตฝันของพระองค์
เพื่อบอกขอ พระองค์อภิเสกสมรส....
ในจดหมายนั้นได้ลงนามในตอนท้ายว่า...จากเจ้าชายที่อยู่ในแดนไกล...
เมื่ออ่าน จดหมายจบลง พระธิดาก็หันกลับไปจ้องมอง
เพ่งพินิจพิจารณาลูกบอลทองคำลูกนั้น
อย่างไม่วางตาเป็นเวลา นานเลยทีเดียว

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:22 am

"ทำไมถึงได้เป็นเจ้าชายที่ทรงมีความงดงาม
และมีสเน่ห์ถูกใจฉันไปหมดทุกอย่างเสียเหลือเกินนะ "
พระธิดาน้อยผู้ ที่ไม่เคยเลยที่จะทรงพอพระทัยหรือนึกรักใคร่ในชายใดมาก่อนเลยนั้น... บัดนี้และตอนนี้พระองค์กำลังตกอยู่ในความรัก และก็กับเจ้าชายในความฝันผู้นั้นเข้าให้เสียแล้วสิ...แล้วหลังจากคืนนั้นมา ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปวันแล้ววันเล่า ในทุก ๆ คืนทุก ๆ วัน
พระธิดาจะเฝ้าใจจดใจจ่อรอคอยว่า ทำไมช้าจัง และเมื่อไหร่ที่จะถึงเวลาบรรทมของพระองค์เสียทีเลยทีเดียว.... และแล้วในคืนวันหนึ่งเจ้าชายในความฝันสุดที่รัก
ก็ได้พูดบอกเหมือนเป็นเชิงขอร้องกับพระธิดาว่า.....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:24 am

" พระธิดาสุดที่รักของหม่อมฉัน
พรุ่งนี้ในตอนเช้า พระองค์จงนำลูกบอลทองคำลูกนี้ลงไปที่อุทยาน
แล้ว ให้โยนมันเล่นไปรอบ ๆ สระน้ำอย่าได้หยุด "
และในตอนรุ่งเช้าเมื่อพระธิดาตื่นบรรทมขึ้น
พระองค์จึงลงไปที่อุทยาน โดยถือลูกบอลทองคำไว้ในมือ
พระองค์ทรงเพลิดเพลินกับการโยนมันไปรอบ ๆ สระน้ำตามที่เจ้าชายได้บอกขอร้อง พระองค์ไว้...แต่ขณะที่ยังวนไปไม่ครบรอบเลยในกลางครัน พระธิดาก็เปลี่ยนใจหันมาโยนมันขึ้นไปในอากาศ
แล้วก็คอยรับมันเอาไว้ในเวลาที่มันจะตกลงมา แต่ต่อมาสักครู่เมื่อพระองค์ได้โยนลูกบอลทองคำขึ้นไปจนสูงมาก แล้วขณะที่พระองค์กำลังจะยื่นพระหัตถ์ของพระองค์
ออกไปรับมันเข้าเท่านั้น....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:27 am

อยู่ ๆ ในฉับพลันทันใดนั้นเอง....
ก็ได้มีค้างคาวสีดำทมึนตัวใหญ่มากตัวหนึ่ง
กางปีกบินร่อนถลาโฉบลงมา ที่เหนือพระเกศาของพระองค์
ด้วยความเร็วเป็นอย่างมาก
แล้วมันก็กระพือปีกกางตบให้ลูกบอลทองคำลูกนั้น กระดอนตกลง แล้วพลัดหล่นลงไปสู่สระน้ำที่อยู่ในอุทยานนั้น
เจ้าค้างคาวเมื่อมันตบลูกบอลทองคำหล่นไปแล้ว
มันก็ยังสำรอกออกมาว่า " แก๊กๆๆๆ..เหอๆๆๆแค่นี้เองก็หมดห่วง
สบายใจไปได้อีกวาระหนึ่งแล้ว เหอๆๆๆ "
ก่อนที่ มันจะบินหายลับไปจากที่ตรงนั้น... และแล้วในที่สุดลูกบอลทองคำก็จมดิ่งหายลงไปสู่ก้นสระทันที
แล้วน้ำในสระ นั้นก็ลึกมากจนเกินกว่าที่ใครจะลงไปงมหาได้
พระธิดาทรงทำได้แต่อย่างเดียวตอนนี้ ก็คือ
ทรงกันแสงเพราะ เสียดายลูกบอลทองคำอันเป็นที่รักลูกนั้นอยู่ที่ตรงริมสระน้ำ
ได้แต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้นเอง...

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:29 am

้

พระธิดาได้แต่ชะเง้อมองลงไปในสระน้ำ
แต่สระน้ำนั้นก็ลึกเหลือเกินลึกจนพระองค์มองไม่เห็นก้นสระ
จึงได้แต่คร่ำครวญและร้องว่า " โอ...ลูกบอลทองคำสุดที่รักของฉัน
ขอเพียงฉันได้เธอคืนมา
ฉันยินดีที่จะแลก ด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์เนื้อดี
อัญมณีเครื่องประดับ และทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันมี "
และในขณะที่ทรงกันแสง อยู่นั้น ก็ปรากฏว่ามีกบตัวหนึ่งโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ แล้วมันก็ได้เอ่ยถามพระธิดาว่า " เกิดอะไรขึ้นกับ พระองค์หรือพระเจ้าข้า องค์หญิง ?? " พระธิดาจึงมองหาต้นเสียง และพอเห็นว่าเป็นเจ้ากบตาใส เท่านั้น
ก็ทรงตอบว่า " ลูกบอลทองคำของเราน่ะสิ หล่นหายไปในสระน้ำนี่ "
พลางชี้ไปที่สระน้ำข้างหน้า

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:31 am

เจ้ากบตาใสเมื่อได้ฟังดังนั้นก็ยิ้มหวานทีเดียวเท่าที่มันจะทำได้
และพูดปลอบว่า " อย่ากังวลเลยพระเจ้าข้า
หม่อมฉันจะนำลูกบอลทองคำนั้นขึ้นมาให้องค์หญิงเอง
แต่มีข้อแม้ว่า องค์หญิงจะต้องรับหม่อมฉันเป็นเหมือน คนรัก และจะยอมให้หม่อมฉันได้ร่วมชีวิตกับพระองค์
ได้กินอาหารจากจานทองคำเล็ก ๆ ร่วมกัน
และนอน บนเตียงน้อย ๆ ร่วมกันกับพระองค์อีกด้วย แล้วหม่อมฉันก็ยินดีที่จะลงไปเอาลูกบอลทองคำนั้นขึ้นมาให้... "
"ช่างเป็นกบที่เหลวไหลเสียจริง " พระธิดาครุ่นคิดอยู่ในใจ
" แต่เขาเป็นกบนี่คงไม่สามารถที่จะออกไปจาก สระนี่ได้หรอก
แต่ถึงกระนั้น เขาก็อาจที่จะช่วยเอาลูกบอลทองคำสุดที่รักของฉัน
ขึ้นมาจากก้นสระน้ำนี้ได้ ฉันจะแกล้งรับปากตามที่เขาขอดู "

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:33 am

ดังนั้นพระธิดาจึงพูดกับกบว่า
" หากเจ้าสามารถนำลูกบอลทองคำกลับมาคืนให้กับฉันได้
ฉันก็จะทำตามในสิ่งที่เจ้าขอ "
กบเมื่อได้ฟังดังนั้นก็ยิ้มอย่างพึงใจ ก่อนจะพูดต่อไปว่า
" อย่าลืมสัญญานะพระเจ้าข้า ที่หม่อมฉันขอร่วมโต๊ะ เสวยกับพระองค์
และเรื่องขอนอนร่วมเตียง และขอไปทุกที่ที่พระองค์ไป พระเจ้าข้า "
" เราบอกแล้วไง ว่าเราให้สัญญา " พระธิดาให้คำมั่น
แล้วพอสิ้นคำของพระองค์ เจ้ากบก็ดำลงไปในน้ำ
เพียงครู่เดียวมันก็โผล่ขึ้นมา พร้อมกับลูกบอลทองคำ และนำมาถวายพระธิดา พระองค์รีบหยิบลูกบอลทองคำจากปากกบทันที แล้วก็ รีบวิ่งหนีจากไป โดยไม่สนใจเสียงเรียกของเจ้ากบ ที่ดังตามหลังของพระองค์เลยสักนิดเดียว
" พระองค์หญิง รอคนรักของพระองค์ด้วย....พระเจ้าข้า รอหม่อมฉันด้วย ! ! " แต่หากพระธิดาไม่ฟังเสียง
ไม่แม้แต่ที่จะหันมามองมันให้เสียสายตาของพระองค์เสียด้วยซ้ำ....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:35 am

วันต่อมา ในทันทีที่พระธิดานั่งลงเพื่อรับประทานอาหาร
พลันก็มีเสียงดัง " ตุบ-ตุบ-ตุบ " อย่างกับมีเสียงใคร กำลังขึ้นมาที่บันใดหินอ่อน แล้วก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงเรียก....

" พระธิดาคนงามโปรดฟังทางนี้หน่อย
เปิดประตูคอยที่รักจักมาหา จำได้ไหมคำมั่นที่สัญญา
ณ อุทยานริมสระน้ำใต้ร่มเงา "

พระธิดาเมื่อได้ยินเสียงเรียกเช่นนั้น ก็สะดุ้ง จนพระพักตร์เสียทันที เพราะพระองค์นั้นทราบดีว่ามันเป็นเสียง ของใคร?...นั่นเอง
พระราชาผู้เป็นพระราชบิดา
เมื่อทรงเห็นกิริยาอาการแปลก ๆ ของพระธิดาเข้าอย่างนั้น จึงเอ่ยถามขึ้นว่า
" มีอะไรหรือเปล่าลูกหญิงใครมาเคาะประตูเรียกลูกหรือ? "

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:37 am

พระธิดาทรงอึกอักเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบว่า
" เอ่อ...กบเพคะ เสด็จพ่อ นั่นเสียงกบ " " กบ ! "
พระราชาทรงอุทาน ด้วยความประหลาดพระทัย
" เพคะ " พระธิดาทรงตอบเสียงอ่อย พระราชาทรงรวบช้อน แล้วตรัสถามว่า
" กบมาเคาะประตูเรียกลูกทำไม ? ไหนเรื่องราวมันเป็นอย่างไร ?
เล่าให้พ่อฟังซิลูก " พระธิดาจึงทรงเล่าเรื่องทั้งหมด ให้พระบิดาฟัง
เมื่อฟังจบพระราชาก็ตรัสว่า " การถือคำสัตย์คำมั่น เป็นสิ่งที่ผู้เจริญควรยึดถือ
เราให้คำสัญญาสิ่งใด กับผู้ใดก็ควรจะปฏิบัติตามคำนั้นนะลูก
จงเปิดประตูให้เขาเข้ามาสิ "
ดังนั้นพระธิดาจึงจำต้องสั่งให้มหาดเล็กประจำโต๊ะเสวย
ไปเปิดประตูรับให้กบเข้ามา
เมื่อมหาดเล็กได้นำกบมาถึงที่โต๊ะเสวยแล้ว เจ้ากบก็เอ่ยขึ้นทันทีว่า.....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:38 am

" องค์หญิง กรุณาจับคนรักของพระองค์
ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะเสวยข้าง ๆ พระองค์ด้วยสิ ! พระเจ้าข้า "
พระธิดา ทรงลังเล และทำท่าจะไม่ยอม
แต่พระราชาตรัสสั่งให้พระองค์ทรงทำตามคำของกบ
ส่วนเจ้ากบเมื่อได้ขึ้นมา ที่บนโต๊ะเสวยได้ ก็บอกกับพระธิดาต่อไปว่า
" ช่วยขยับจานของพระองค์ให้เข้ามาใกล้ ๆ หม่อมฉันด้วยสิ หม่อมฉันจะได้กินอาหารจากจานของพระองค์ "
ซึ่งพระธิดาก็ทำตามอย่างจำยอม
ทั้ง ๆ ที่พระองค์นั้นสุดแสน ที่จะรังเกียจรูปร่างอันน่าขยะแขยง
และลิ้นที่ยาว ๆ ของเจ้ากบที่กำลังแลบลิ้นของมันออกมาตวัด
เลียกินน้ำซุปที่ อยู่ในจานเสวยของพระองค์เป็นอย่างมากก็ตาม และเมื่อมันกินอาหารจนอิ่มหนำสำราญแล้ว
มันก็ยังบอกกับ พระธิดาด้วยอีกว่า .........

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:40 am

" ช่วยนำหม่อมฉันขึ้นไปที่ห้องบรรทมด้วย
แล้วก็วางหม่อมฉันลงนอนบนเตียงน้อย ๆ ของพระองค์ด้วยนะ " เจ้าหญิงนึกรังเกียจเจ้ากบจนแทบจะทนไม่ไหว
แต่ก็ต้องฝืนพระทัยทำตาม เพราะด้วยกำลังอยู่ต่อหน้าพระบิดา นั่นเอง พระองค์จึงจำต้องหยิบเอาเจ้ากบตัวลื่นที่แสนจะน่าเกียจตัวนั้น
ติดมือมาที่ห้องบรรทมของพระองค์ด้วย...
แต่เมื่อมาถึงห้องบรรทมอันเป็นที่ลับสายตาของทุกคน โดยเฉพาะพระบิดาแล้ว พระธิดาก็ทรงวางเจ้ากบลงกับพื้น อย่างไม่สนใจใยดี
แล้วพระองค์ก็เสด็จไปสรงน้ำ เตรียมตัวบรรทมโดยไม่สนใจมัน
เจ้ากบมองการกระทำ ของพระธิดาอยู่นานพอสมควร
ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
" พระธิดาเจ้าขา หม่อมฉันเองก็ต้องการพักผ่อนเช่นเดียวกัน นะเจ้าข้า กรุณาพาหม่อมฉันขึ้นไปนอนบนแท่นบรรทมด้วยสิ มิเช่นนั้นแล้ว หม่อมฉันจะฟ้องพระบิดาว่าพระองค์ ไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้... " พระธิดาก็เลยจำต้องยอมและจำใจจับมันขึ้นมาวางไว้บนแท่นบรรทมด้วย
เจ้ากบเมื่อขึ้น มาบนแท่นบรรทมได้ก็ทำท่านอนหงายอวดท้องที่ป่อง ๆของมัน แล้วทำหลับตานอนนิ่งเหมือนอย่างกับว่ามันนั้น ช่างเหน็ดเหนื่อย
และง่วงนอนเสียเหลือเกินเลยล่ะ...
แต่พอพระธิดากำลังจะล้มตัวลงนอนลงไปที่ข้าง ๆ มันเข้าเท่านั้น มันก็ลืมตาอันใสแจ๋วของมันขึ้นมาในทันที...

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:42 am

แล้วทูลพระธิดาแกมบังคับว่า " หม่อมฉันเป็นคนรักของพระองค์นี่นะ ถ้าอย่างนั้นพระองค์จะต้องจูบหม่อมฉันเสียก่อนที่จะบรรทมสิถึงจะถูก ไม่งั้นหม่อมฉันจะไปฟ้องพระบิดา สิ.. จูบฉันหน่อยนะที่รัก.." เมื่อพระธิดาได้ฟังดังนั้นก็สุดที่จะทนทานต่อไปได้อีกแล้ว
พระองค์ทรงตวาดมันด้วย เสียงอันดังว่า
" ฉันจำได้ว่าฉันไม่ได้สัญญาขนาดว่าจะต้องจูบเจ้าอีกด้วยนะ ! "
และด้วยทรงพิโรธเป็นอย่างมาก กับการที่ต้องทำอะไรฝืนพระทัยตัวเองมาตลอด พระธิดาจึงหยิบเจ้ากบขึ้นมา แล้วจ้องตามันเขม็งก่อนที่จะตรัส ด้วยเสียงดุ ๆ
แบบโมโหฉุนเฉียวว่า " ก็เชิญเจ้าไปฟ้องเลยสิ
แล้วก็ไปบอกเสด็จพ่อด้วยว่า เราน่ะทั้งรังเกียจทั้ง ขยะแขยงเจ้าจะแย่อยู่แล้ว...ได้ยินไหม
เจ้ากบบ้า ! ฮึ ! ..." พูดจบพระองค์ก็ทรงเขวี้ยงมันจนสุดแรงลงไปที่พื้น...
แล้วจะเหลืออะไรเล่าทีนี้... ร่างของเจ้ากบเป็นอันต้องลอยละลิ่ว ปลิวไปกระแทกเอาเข้ากับพื้นห้องอย่างเต็มแรง
โหม่งโลกเลยหละ ผลก็เลยต้องลงไปหงายทองนอนแผ่สองสลึง
สลบแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นในทันทีทันใด....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:44 am

พระธิดาเมื่อเห็นกบนอนสลบแน่นิ่งไม่ไหวติงเข้าดังนั้น ก็ตกพระทัยเป็นอย่างมาก
ทรงตรงเข้าไปที่ใกล้ ๆ แล้วเอื้อม พระหัตถ์ไปแตะต้องตามร่างกายของมัน แล้วยิ่งพระองค์ไม่เห็นว่ามันหายใจ และขยับเขยื่อนเข้าให้อย่างนั้น... พระองค์จึงได้สำนึกผิดว่า...นี่เราคงจะทำโหดร้ายกับมันมากเกินไปเสียแล้ว..." ฉันขอโทษ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ...อย่า เพิ่งตายนะ...
ได้โปรดลุกขึ้นมาเถิดเจ้ากบน้อยของฉัน... "
พูดจบน้ำตาอันใสสะอาดจากดวงพระเนตรของพระองค์ ก็เอ่อล้น แล้วร่วงพลูหลั่งไหลลงไปสัมผัสเอาเข้ากับร่างของเจ้ากบ...และในทันทีทันใดนั้นเอง ก็เกิดมหัศจรรย์บรรดาล ให้มีกลุ่มควันสีเทาหนาทึบลอยขึ้นมาจากร่างของเจ้ากบ
และพอควันจางลง ก็ปรากฏเป็นร่างของชายหนุ่มซึ่งงาม สง่ายิ่งนักแทนที่
พระธิดาทั้งตกพระทัย ทั้งแปลกพระทัยจนยืนงวยงง
" ทะ ท่านคือเจ้าชายสุดที่รักที่อยู่ในลูกบอล ทองคำของฉันนี่ !
แล้วเจ้ากบตัวนั้นหายไปไหน ? "

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:46 am

เจ้าชายทรงยิ้มแล้วยื่นพระหัตถ์ของพระองค์
ออกมาจับพระหัตถ์ของพระธิดาเอาขึ้นมากุมไว้ พร้อมกับกล่าวว่า
" หม่อมฉันคือเจ้าชายที่ถูกแม่มดสาปให้กลายเป็นกบ
และสิ่งที่จะถอนคำสาปได้ก็มีแต่หยาดน้ำตาอันบริสุทธิ์
และมีเมตตาของพระองค์เท่านั้นพระเจ้าข้า "
แล้วเจ้าชายยังทูลต่ออีกว่า " แต่คำสาปจะคลายลงอย่างสมบูรณ์
ก็ต่อเมื่อพระธิดาจะยอมอภิเษกสมรสกับหม่อมฉัน
...เป็นชายาของหม่อมฉันได้ไหม ?..."
พูดพลางเจ้าชายก็ก้มพระพักตร์ลงมาสบดวงเนตรของพระธิดา ซึ่งก็บัดนี้
พระพักตร์ของพระธิดานั้นแดงกล่ำเพราะเขินอายไปหมดเลยทีเดียว....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:48 am

แต่ขณะที่ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังจะลงเอยอย่างสวยงามอยู่ตรงนี้แล้วนั้น...
พลันก็บังเกิดมีเสียงร้องของสัตว์ร้ายชนิด หนึ่งดังขึ้นมาแต่ไกล
" แก็ก ๆๆๆ " แล้วทันทีทันใดนั้น ประตูหน้าต่างของห้องบรรทมก็โดนลมกระแทกเปิดอ้า ออกมาเหมือนตั้งใจ...แล้วเงาดำดำก็บินโผโฉมเข้ามาสู่ภายใน
เงานั้นกางปีกบินล่อนถลาโฉบไปมา
แล้วมันก็ บินไปเกาะห้อยหัวต่องแต่งอยู่ที่โคมไฟอันใหญ่
ที่ห้อยระย้าอยู่ตรงกลางห้องบรรทมทันที
ใช่แล้วมันเป็นแม่มด ที่อำพลางร่างเป็นค้างคาวปีศาจตัวนั้นตัว
ที่เคยแกล้งกระพือปีกตบลูกบอลทองคำของพระธิดาให้ตกลงไปใน สระน้ำนั่นเอง....
"เหอ ๆๆๆ นางพระธิดา...มาเป็นตัวมารขวางทางข้าอีกแล้ว
เห็นทีจะอภัยให้ไม่ได้เสียแล้วหละ วันนี้เตรียมตัวตายได้เลย...เหอ ๆๆๆ "
มันพูดแบบอาฆาตออกมาแล้วยังแถมเขม็งตาจ้องมองอย่างโกรธแค้น....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 11:49 am

ส่วนเจ้าชายเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปยืนข้างหน้ากำบังพระธิดาเอาไว้ทันที...
" อย่าทำอะไรพระธิดาของข้านะ...
คราวนี้ ถึงเวลาที่จะต้องสั่งสอนเจ้าให้เข็ดหลาบและราบคาบเสียที " แล้วเจ้าชายก็ชักดาบของพระองค์ออกมาจากฝัก
พร้อม กับยกชูขึ้นเพื่อเตรียมที่จะต่อสู้...
ทันทีนั้นเจ้าค้างคาวผีก็หมุนตัวตีลังกาลงมาหนึ่งตลบ
ก่อนที่จะบรรดาลให้มีกลุ่มควันลอย คลุ้งกระจายออกมาจนทั่วบริเวณนั้นทั้งหมด แล้วสักครู่ท่ามกลางกลุ่มควันที่คลุ้งกระจายนั้น
ก็ปรากฏเป็นร่างของ มังกรยักษ์หน้าตาดุร้ายมากตัวหนึ่งย่างสามขุมออกมา มันเดินมาหยุดยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าเจ้าชายและพระธิดา
แล้วส่าย หัวไปมาพร้อมกับพูดว่า
" ก้าวว์ว์..เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วก็เตรียมตัวตาย
และเป็นอาหารของข้าเสียทั้งสองคนนั่นแหละ... เหอ ๆๆๆๆ..ก้าวว์ว์.. "

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 12:59 pm

พอสิ้นเสียงคำรามของมันจบลง
เจ้าชายก็ตรงเข้าเหวี่ยงดาบลงไปหวังจะฟันไปที่หางของมัน
แต่เจ้ามังกร ด้วยความไวมันหมุนตัวกลับ แล้วแลบลิ้นที่ยาวเหมือนงูของมัน
ออกมาม้วนพันไปที่ดาบของเจ้าชายอย่างเหนียวแน่น จนพระองค์นั้นไม่สามารถที่จะขยับพระวรกายของพระองค์
ไปตรงไหนและทางไหนได้เลยสักน้อยนิด...
" อ๊ะ.." เจ้าชายอุทานออกมาอย่างร้อนรนและตกพระทัย
แต่พระองค์ก็พยายามที่จะฝืนขยับพระวรกาย
เพื่อ ให้หลุดลอดพ้นออกมาให้จงได้....
แต่ก็เป็นเหมือนกับว่ายิ่งพระองค์ฝืนและขยับ
มันก็กลับยิ่งติดแน่นเข้าไปทุกที แน่นเข้าไปทุกทีเลยทีเดียวก็ว่าได้....

ตอบเมื่อ: 16 เม.ย.2008, 1:02 pm

เจ้ามังกรร้ายนั้นด้วยมันหมายที่จะกินทั้งเจ้าชาย
และพระธิดาให้ได้พร้อม ๆ กันทีเดียวนั้นเลย
มันจึงพยายาม อ้าปากให้กว้างที่สุดเท่าที่มันจะทำได้ จนแลเห็นเคี้ยวที่แหลมคมอันน่าสะพึงกลัวของมันเลยทีเดียว
แล้วมันยังพยายาม ดึงตัวของมันให้เข้ามาใกล้ ๆ กับทั้งสอง
ทีละนิด...ทีละนิด....ประชิดเข้าไปเรื่อย ๆ
...ส่วนพระธิดานั้นยืนอยู่ที่ด้าน หลังของเจ้าชาย ที่กำลังโดนเบียดเข้าไปจนติดชิดอยู่กับข้างแท่นบรรทมของพระธิดา
และในทันทีนั้นพระธิดาก็ทรง นึกขึ้นมาได้ว่าที่บนแท่นบรรทมของพระองค์นั้น
ได้มีลูกบอลทองคำวางอยู่ และด้วยความไวพระธิดาก็เอื้อมพระหัตถ์ ของพระองค์ออกไปจับลูกบอลทองคำเอาไว้แน่น แล้วรวบรวมพลังที่พระองค์มีอยูทั้งหมดเขวี้ยงลูกบอลทองคำตรง เป้าเป๋ง เข้าไปอยู่ในปากของเจ้ามังกรร้ายทันที....
ลูกบอลทองคำเมื่อเข้าไปอยู่ในปากของมังกรแล้วก็ค่อย ๆ ขยายตัว
ขึ้นเหมือนลูกโป่งพองลมก็ไม่ปาน
และในที่สุดมันก็พองโตขึ้นด้วยความไวจนใหญ่โต
แน่นจนคับคอของเจ้ามังกรร้าย เลยทีเดียว
" โอ๊ะ ก้าวว์ว์.. หายใจไม่ออก คุ...คุ.."