Home  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  •  สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทาน  • หนังสือ  •  บทความ  • กวีธรรม  • ข่าวกิจกรรม  • แจ้งปัญหา
คู่มือการใช้คู่มือการใช้  ค้นหาค้นหา   สมัครสมาชิกสมัครสมาชิก   รายชื่อสมาชิกรายชื่อสมาชิก  กลุ่มผู้ใช้กลุ่มผู้ใช้   ข้อมูลส่วนตัวข้อมูลส่วนตัว  เช็คข้อความส่วนตัวเช็คข้อความส่วนตัว  เข้าสู่ระบบ(Log in)เข้าสู่ระบบ(Log in)
 
ได้ทำการย้ายไปเว็บบอร์ดแห่งใหม่แล้ว คลิกที่นี่
www.dhammajak.net/forums
15 ตุลาคม 2551
 ...รางวัลแห่งความดี... อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
ผู้ตั้ง ข้อความ
ลูกโป่ง
บัวแก้ว
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089

ตอบตอบเมื่อ: 19 มี.ค.2008, 3:40 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

หญิงวัยกลางคนนางหนึ่ง บรรจงจัดของใส่ห่อผ้า
แล้วบอกบุตรชายว่า “ลูกรัก เจ้าจงนำห่อนี้ไปมอบให้ท่านลุง
เพื่อนของพ่อเจ้าที่เมืองหลวง ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมและความรู้
เป็นที่เคารพนับถือของพ่อเจ้า เขาเองก็รักใคร่นับถือบิดาผู้ซื่อสัตย์ของเจ้ายิ่งนัก
และเคยกล่าวไว้ว่าหากพ่อเจ้ามีบุตรชาย เขาจะรับไว้เป็นศิษย์”

ชายหนุ่มรับห่อของมา ขณะที่มารดาย้ำว่า
“ในห่อนี้มีหมั่นโถวสามลูกที่แม่ปรุงตามตำรับของตระกูลเรา
มีน้ำสมุนไพรบำรุงสุขภาพที่พ่อกับท่านลุงชอบดื่ม
และสุดท้ายคือจดหมายจากลายมือของพ่อเจ้า
ท่านลุงเห็นแล้วจะรู้ทันทีว่าเจ้าเป็นใคร”

ชายหนุ่มรับคำมารดาอย่างแข็งขันและออกเดินทาง
ด้วยความตั้งใจจะศึกษาวิชาต่างๆ
ระหว่างทางชายหนุ่มผ่านหมู่บ้านที่อดอยากแร้นแค้นจากภัยธรรมชาติ
เขาพบเด็กน้อยผอมโซร้องขอทานด้วยเสียงแผ่วเบา

“ท่านผู้ใจดี โปรดทำทานด้วยเถิด ข้าหิวเหลือเกิน”
ชายหนุ่มนึกถึงหมั่นโถว 3 ลูกในห่อผ้า
“เราแบ่งให้เด็กที่น่าสงสารสักหนึ่งลูก ก็ยังเหลืออีกถึงสองลูกสำหรับท่านลุง”
คิดแล้วชายหนุ่มจึงหยิบหมั่นโถวให้เด็กน้อยไปด้วย ใจกรุณา

ไม่นาน เขาก็พบชายชรานอนหมดเรี่ยวแรงอยู่ข้างบ่อน้ำที่แห้งขอด
ชายหนุ่มจึงแบ่ง น้ำสมุนไพรให้ชายชราดื่มแก้กระหาย
และเขาก็ได้พบผู้หิวโหยและขาดอาหารอีกหลายคน
จนไม่อาจทนนิ่งเฉยอยู่ได้โดยไม่ช่วยเหลือ
ในไม่ช้าทั้งหมั่นโถวและน้ำสมุนไพรก็หมดลง

“ไม่เป็นไร ข้ายังเหลือจดหมายของท่านพ่ออีกหนึ่งฉบับ”

แต่ก่อนจะถึงเมืองหลวง เขาก็พบหญิงคนหนึ่งกำลังร้องตะโกนอย่างตื่นตระหนก
เพราะลูกของนางตกน้ำ ชายหนุ่มรีบกระโจนลงไปช่วยเด็กน้อยขึ้นมาได้ทันท่วงที
ทำให้จดหมายขาดเปียกยุ่ยหมด
เขาจึงไม่เหลือสิ่งใดเลยที่จะไปให้กับท่านลุง

“แต่ข้ายังเหลือตัวข้าและความซื่อสัตย์ที่ไม่มีวันหมดไป”
ชายหนุ่มกล่าวกับตัวเอง และเมื่อไปถึงเขาก็เข้าไปพบเพื่อนของบิดาอย่างกล้าหาญ
พร้อมกับเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง

“ข้าไม่มีหลักฐานใดๆ เลยที่บอกว่าเป็นลูกของพ่อ
ท่านลุงจะไม่รับข้าเป็นศิษย์ก็ได้” ชายหนุ่มพูดจบก็เตรียมจะกลับ
แต่ขุนนางใหญ่ผู้เป็นเพื่อนบิดายกมือห้ามไว้

“ตัวเจ้า ความซื่อสัตย์ กล้าหาญและมีน้ำใจของเจ้านั่นแหละคือหลักฐาน
เจ้าจงมาเป็นศิษย์ของลุงเถิด”


..........
ไม่ว่ายุคสมัยใด สำหรับผู้ที่เชื่อมั่นในความดีและปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ
คำสอนใน พุทธศาสนาที่ว่า “ทำดีได้ดี” นั้น
จะเป็นความจริงที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงตลอดกาล


(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 83 ต.ค. 50 โดย นิรา)


คัดลอกจาก...ผู้จัดการออนไลน์

สาธุ สาธุ สาธุ
 
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัวชมเว็บส่วนตัว
suvitjak
บัวบาน
บัวบาน


เข้าร่วม: 26 พ.ค. 2008
ตอบ: 457
ที่อยู่ (จังหวัด): khonkaen

ตอบตอบเมื่อ: 10 มิ.ย.2008, 12:08 pm ตอบโดยอ้างข้อความขึ้นไปข้างบน

พุทโธ อนุโมทนาครับ เขินอาย
 

_________________
ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน
ดูข้อมูลส่วนตัวส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:      
สร้างหัวข้อใหม่ตอบ
 


 ไปที่:   


อ่านหัวข้อถัดไป
อ่านหัวข้อก่อนหน้า
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
คุณ สามารถ แนบไฟล์ในกระดานข่าวนี้
คุณ สามารถ ดาวน์โหลดไฟล์ในกระดานข่าวนี้


 
 
เลือกบอร์ด  • กระดานสนทนา  • สมาธิ  • สติปัฏฐาน  • กฎแห่งกรรม  • นิทานธรรมะ  • หนังสือธรรมะ  • บทความ  • กวีธรรม  • สถานที่ปฏิบัติธรรม  • ข่าวกิจกรรม
นานาสาระ  • วิทยุธรรมะ  • เสียงธรรม  • เสียงสวดมนต์  • ประวัติพระพุทธเจ้า  • ประวัติมหาสาวก  • ประวัติเอตทัคคะ  • ประวัติพระสงฆ์  • ธรรมทาน  • แจ้งปัญหา

จัดทำโดย  กลุ่มเผยแผ่หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ธรรมจักรดอทเน็ต
เพื่อส่งเสริมคุณธรรม และจริยธรรมในสังคม
เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2546
ติดต่อ webmaster@dhammajak.net
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: ปรับเวลา GMT + 7 ชั่วโมง