อาชีพนักแสดง....กับ ความเหมาะสมในสังคมพุทธ

ตอบเมื่อ: 04 พ.ย.2007, 12:03 pm

ในช่วงนี้ ได้มีโอกาสรับฟังนานาทัศนะจากชาวพุทธ ในเรื่องอาชีพนักแสดงกับสังคมชาวพุทธ

จาก ตาลปุตตสูตร

http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7768&Z=7822&pagebreak=0

ประเด็น เรื่องอาชีพนักแสดงนี้ ผมเคารพพระพุทธวจนะ น่ะครับ

คือ ถ้านักแสดงนั้นๆ ใช้อาชีพตนไปในการส่งเสริมราคะ โทสะ โมหะ ก็จะมีผลกรรมเช่นนั้นจริงๆ

แต่อยากให้มองด้วยว่า พระพุทธองค์เทศน์พระสูตรนี้ในโอกาสใด?

พระองค์แสดงแก่ท่านตาลบุต ที่เป็นนักเต้นรำ
ในโอกาสที่ท่านตาลบุตมาทูลถามถึงคำกล่าวของอาจารย์ตน.....
คือ อาจารย์ของท่านตาลบุต เคยกล่าวสรรเสริญถึงสิ่งที่ตนทำ คือ การเต้นรำ(ที่เพิ่มราคะ โทสะ โมหะแก่ผู้อื่น)นั้นเป็นกุศล ทำให้นักเต้นรำ ไปเกิดเป็นเทวดาหลังทำกาละ......
ซึ่งพระพุทธองค์แสดงหลักธรรมหักล้างคำกล่าวนั้น ยังผลให้ท่านตาลบุตออกบวช และบรรลุอรหัตตผล

ผมมองว่า พระพุทธองค์ท่านแสดงพระสูตรนี้ เพื่อลบล้างทิฏฐิที่ผิดของอาจารย์ของท่านตาลบุต ที่ว่าการมอมเมาผู้อื่นให้เพลิดเพลินไปวันๆ จะทำให้นักแสดงจะไปเกิดในสวรรค์

และผมเองก็เห็นด้วยน่ะครับว่า อาชีพนักแสดง ถ้าไม่ระวังให้ดี จะเป็นการประกอบอกุศลกรรมได้ง่ายจริงๆ

แต่ ลองไปดูที่พระพุทธองค์บัญญัติพระวินัยสิครับ
เช่น กรณีที่ภิกษุเอ่ยปากขอโภชนะอาหารกับญาติโยมที่ไม่ใช่โยมอุปัฏฐาก และท่านบัญญัติให้การกระทำเช่นนั้นเป็นอาบัติ.....
แต่ต่อมา มีภิกษุอาพาธทำแบบเดียวกับกรณีแรกเปี๊ยบเลย แต่พระพุทธองค์ก็กำหนดข้อยกเว้นให้
ผมไม่ได้หมายความว่า จะนำการบัญญัติวินัย มาเทียบเคียงโดยตรงในกรณีนี้น่ะครับ
เพียงแต่กำลังจะบอกว่า พุทธเถรวาท ถึงแม้นจะมีหลักการที่แม่นยำ แต่ในขณะเดียวกันก็มีความยืดหยุ่นที่เหมาะสมอยู่ในระดับหนึ่ง โดยมีการพิจารณาในรายละเอียดด้านอื่นๆด้วย

อีกประการหนึ่ง
ในขณะเดียวกัน อย่าลืมน่ะครับ อาชีพอื่น ที่สังคมยกย่องว่า เป็นอาชีพที่ทำกุศลในตัว เช่น ครู แพทย์ หรือแม้นแต่ภิกษุ......
ถ้าทำไม่ดี ก็อาจจะไปอบายได้ง่ายๆเหมือนกัน

ผมอยากเสนอให้มองว่า

1.คำว่า"อาชีพนักแสดง"ในปัจจุบันนั้น ครอบคลุมอาชีพกว้างขนาดไหน .....
จำกัดอยู่เฉพาะ นักเต้นรำ ที่เพิ่มราคะ โทสะ โมหะ ให้กับผู้อื่น เช่น อาจารย์ของท่านตาลบุตเท่านั้นไหม
2.ทุกอาชีพที่เรียกว่านักแสดงในปัจจุบัน ทุกอาชีพล้วนแต่ชักจูงคนให้เพิ่มราคะ โทสะ โมหะ ทั้งหมดหรือไม่
3.ผมเห็นบางท่าน มุ่งแต่ตำหนิอาชีพนักแสดงอย่างไม่แยกแยะเลย..... ฟังดูแล้ว เหมือนจะมองว่าอาชีพนี้ เป็นอาชีพอันตรายสำหรับชาวพุทธขนาดนั้นเลยทีเดียว

อย่าง ริชาด เกียร์.... และดาราเรื่อง ลอร์ด ออฟ เดอะ ริง..... ก็มีส่วนที่ช่วยเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศตะวันตก ใช่ไหมครับ

ในเมืองไทย ก็มีศิลปินนักร้อง-นักแสดง หลายท่าน ที่ผมชื่นชมท่าน ที่มีส่วนเผยแผ่พระพุทธศาสนา เช่น ท่านเพลิน พรมแดน.... คุณ สิเรียม..... และ นักแสดงอีกหลายต่อหลายท่าน ที่มีส่วนร่วมในรายการที่ดีๆอีกหลายรายการ ที่จรรโลงสังคม

ยังจำ ที่ศาสนาคริสต์ใช้นักร้อง-นักแสดง เผยแผ่หนังสือ "พลังแห่งชีวิต"ได้ไหมครับ
ยังจำถึง กระแสตอบรับของสังคมในตอนนั้นได้ไหมครับ.....
น่าตระหนกน่ะครับ

ถ้าชาวพุทธเรา มุ่งตำหนิอาชีพเหล่านี้ โดยไม่ระวัง เราอาจจะผลักใสให้อาชีพเหล่านี้ต้องเปลี่ยนศาสนากันได้น่ะครับ.....และอาจจะเกิดผลกระทบตามมากับพระพุทธศาสนาในไทยเอง

ผมจึงเสนอ มุมมองว่า แทนที่เราจะมุ่งตำหนิเขาอย่างเดียว(สำหรับท่านที่ไม่ได้มุ่งตำหนิอย่างเดียว แต่เจตนาจะเตือนด้วยความหวังดี ไม่นับรวมในนี้น่ะครับ) .....
เราน่าจะใช้วิธีการบอกข้อมูล-ความจริงกับเขา ด้วยปิยวาจา......
และเสนอแนวทางที่เหมาะสมให้เขา(การบอกให้เขาเลิกอาชีพนักแสดง ในขณะที่เขาไม่มีอาชีพอื่นรองรับ คงไม่ใช่แนวทางที่เหมาะสม)......
รวมทั้ง บอกทางแก่เขาว่า ถ้าเขายังคงจำเป็นต้องทำอาชีพนี้อยู่ เขาควรจะใช้ช่องทางในอาชีพนี้ ในทางที่เป็นกุศล ในขอบเขตที่เขาจะทำได้เช่นไร

เป็นความเห็นส่วนตัวน่ะครับ
อาจจะมีความผิดพลาดหรือ ไม่ถูกต้องบางแง่มุมอยู่.... ก็ ขออภัยล่วงหน้าน่ะครับ

ตอบเมื่อ: 07 พ.ย.2007, 6:11 pm