...กราบเท้าเพื่อนร่วมงานที่แสนเลว...

ตอบเมื่อ: 06 ส.ค. 2007, 6:46 pm

ในการทำงานนั้น
เราไม่สามารถเลือกได้ว่าจะต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนแบบไหนบ้าง
หากเราได้เพื่อนร่วมงานที่ดี ได้อยู่ในสังคมที่ดี นับว่าเป็นโชคดีของเรา
แต่หากต้องอยู่ท่ามกลางเพื่อนร่วมงานที่ไม่มีคุณธรรม
นั่นยิ่งนับว่าเป็นโชคที่ยิ่งใหญ่กว่าสำหรับเรา
การต้องใกล้ชิดกับคนไม่ดี ซึ่งเปรียบเสมือนมีครูดีอยู่ใกล้ตัวนั่นเอง
ยิ่งเพื่อนร่วมงานเลวเท่าไหร่ เขายิ่งเป็นครูที่ดีสำหรับเราเท่านั้น
เพราะการทำงานกับคนเหล่านี้
จะเป็นโอกาสให้เราได้ฝึกสติ ฝึกการตั้งรับอยู่เสมอ
หากเราฉลาดพอและมีสติรู้เท่าทันอยู่ตลอด
ทุกครั้งที่มีปฏิสัมพันธ์กับคนเลวๆ จึงถือว่ามีคุณมากกว่าโทษ

ดังนั้นหากเรามีของดีใกล้ตัวอยู่แล้ว อย่าได้ปฏิเสธของดี
ให้รีบนำเขามาเป็นครูสอนตัวเราเอง
แล้ววันดีคืนดีก็เดินไปกราบขอบคุณเขาแทบเท้าสักที
ที่อุตส่าห์ตั้งใจสอนเรามาเสียตั้งนาน

หมายเหตุ บางตอนจากหนังสือเรื่อง “การทำชีวิตให้ได้ดีและมีสุข”
ของดร.สนอง วรอุไร

คัดลอกจาก...คุณ Trai
http://www.siamsewana.org/phpBB2/viewtopic.php?t=420

สาธุ

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2007, 9:49 pm

การคบบัณฑิต
การคบคนพาล

อย่างไรจักเป็นครูที่ดีสำหรับเรา ได้ดีกว่า

อย่างไรที่ควรกราบเท้ามากกว่ากัน

รู้แล้วว่า ซับซ้อนกว่า
รู้แล้วว่า ง่ายกว่า
จะเลือกคบ เลือกเรียนรู้จากสิ่งใด ก่อน

ท่านองคุลีมาล ช่วยไขปัญหาทีเถิด

ยิ้มเห็นฟัน